Ook ik als sprinter maak vele duurritjes op mijn racefiets. Mijn fietstochtjes variëren vaak van anderhalf uur tot soms wel drie uur door het vlakke maar vooral winderige Friese landschap. En nou vind ik natuurlijk het Friese Landschap ontzettend mooi. Maar na acht jaar, en nee ik fiets echt niet altijd hetzelfde rondje, gaat het landschap toch wel een beetje vervelen.
Nu heb ik gelukkig het voordeel dat ik, ondanks mijn individuele sport, toch in een team zit. We trainen dan ook veel samen. Maar aangezien je, net zoals in een goed huwelijk, ook dingen alleen moet doen om het gezellig te houden, zit ik toch vaak alleen op de fiets.
Gelukkig heb ik sinds kort twee nieuwe vrienden ontdekt. Het fijne van deze twee vrienden is dat zij eigenlijk nooit verzaken, mij nooit beu zijn en vrijwel altijd leuke en nieuwe verhalen te vertellen hebben. En wanneer ik de ene vriend zat ben, dan wissel ik hem zonder wanklank in voor de andere. Mijn vrienden BNR en Radio 1.
Sinds ik deze twee vrienden heb gevonden, word ik helemaal bijgepraat op het gebied van persoonsgebonden budgetten, de allerlaatste modellen auto’s, en de nieuwste trends op het gebied van geurtjes. Ze hadden laatst zelfs een reportage over vogels die met name te horen zijn om 6 uur ’s ochtends. Zou toch enorm jammer zijn als ik , als totaal geen ochtendmens, nooit een merel of zanglijster op volle sterkte hoor fluiten.
Toch heb ik de afgelopen week tijdelijk afscheid genomen van mijn vriend BNR. Radio 1 is namelijk neergestreken in Frankrijk en houdt mij minutieus op de hoogte van wat mijn mede-fietsers in Frankrijk allemaal aan het doen zijn.
En zo heb ik afgelopen week al meerdere keren op de fiets gezeten met in mijn oren de klanken van de Tourartiest en geluisterd naar heroïsche wielerverhalen uit het verleden. Maar toch gaat de tijd het snelst voorbij wanneer de wielrenners bijna bij de finish zijn en er een groepje vooruit is. Ikzelf ga dan zelf steeds harder fietsen doordat de commentatoren het enorm spannend maken of het groepje wel of niet vooruit blijft.
Maar ook ik weet dat de wielrenners - net als ik - oortjes hebben waarmee ze precies op de hoogte worden gehouden hoeveel minuten voorsprong de koplopers hebben. Hierdoor weten de achtervolgers precies hoe hard ze moeten fietsen om de voorste wielrenners vlak voor de finish in te halen. De koplopers worden dan ook vrijwel altijd teruggepakt. En dan is eigenlijk alleen de laatste drie kilometer spannend van de rit.
Gelukkig ben ik rond die tijd ook vaak bijna thuis en anders switch ik nog even over naar BNR voor het laatste beursnieuws.
Thijsje Oenema is langebaanschaatsster in dienst van Team Liga