Column: Ongeduldig type
"Hej, meneer en mevrouw Smit, zijn jullie al verhuisd?" - "Ach, nee kind, we gaan over een maand verhuizen" - "Ah, juist, nou heel veel verhuisplezier dan."
De beste man kijkt nog eens achterom en ik hoor mevrouw Smit zeggen dat het één van Langeland is. Ik draag een muts en dan ben je als schaatser over het algemeen makkelijker herkenbaar. Bij de kassa sta ik naast ze. Hij kijkt mij enigszins boos aan, hij kijkt nog eens om zich heen en roept ineens:
"Zo, ben jij nog aan het OEFENEN?"
"Oefenen?" antwoord ik.
"Ja, OEFENEN!"
Ons gesprek wordt afgeluisterd door zo'n 21 mensen die voor, achter en tussen ons in staan en ik vind meneer Smit echt vet grappig. Ondertussen schaam ik mij rot. Zijn vrouw is een stuk vriendelijker.
Ze lacht en ondertussen stoot ze onopvallend haar man aan, waarna ze met dezelfde lach op haar gezicht blijft staan. Ik vind haar schattig, want ze is zeker tien centimeter kleiner dan dat ik ben. Ik moet mijn hoofd zelfs naar beneden doen als ik tegen haar praat, uniek! Ze helpt haar man een handje en zegt:
"Ik denk dat mijn man bedoelt of je nog steeds aan het trainen bent." Het is maar goed dat meneer Smit zo'n vrouw aan de haak geslagen heeft denk ik.
"Ah, sorry nu begrijp ik het", antwoord ik. Ik had meneer Smit natuurlijk wel begrepen, maar oefenen vond ik persoonlijk niet het juiste woord. Oefenen is te vergelijken met studenten die gaan sporten. "Ik ga even lekker sporten." Woorden die het net-niet-zijn.
"Ja ik ben inderdaad weer in training", zeg ik en kan zien dat meneer Smit staat te trappelen van ongeduld om zijn volgende dringende vraag te stellen. Hij huppelt op zijn plaats, wil meer weten, maar voelt ook de blikken van onze toeschouwers. In gedachten is hij druk aan het oefenen om zijn vraag te stellen en ja hoor dan ontglipt het hem ineens: "Zo, waarom ga je eigenlijk door met die sport? Je zou toch stoppen?
Zijn vraag is eruit, hij staat stiller dan dat hij ooit heeft gedaan. De man voor hem in de rij rekent acht joekels van blikken bier af en het liefst had meneer Smit ze, uit pure ongeduldigheid, in één keer achterover willen slaan. Ik zie hem balen van de vraag die hij net heeft gesteld, maar meneer Smit heeft gelijk.
Ik zou stoppen, hij heeft helemaal gelijk, maar ik kon het niet. Ik ben een liefhebber en hou van de sport, net zoals mevrouw Smit van haar man houdt. Arm in arm zie ik ze de winkel verlaten en ik besef dat ik hou van deze eerlijkheid!
Jolanda Langeland is marathonschaatster bij Team Okkinga