En naar dat moment heb ik al een tijdje uitgekeken. Natuurlijk was ik vol gefocust op de WK afstanden in Sotsji, maar ook had ik al lijstjes in mijn hoofd gemaakt met wat ik zou doen als ik eindelijk mijn maandje rust had.
Sotsji is niet bepaald het mekka van lekker eten, mooie omgeving en gezellige Russische mensen. Ergens werd mij verteld dat het in Rusland een teken van zwakte is als je mensen vrolijk toelacht wanneer je ze tegenkomt. De Russische mensen in Sotsji, die wij tegen kwamen bij wandelingen rondom het hotel, namen dat erg serieus en we kwamen dan ook weinig vrolijke gezichten tegen.
Gelukkig waren er wel veel blije schaatsers in Sotsji, maar na een seizoen lang dag in dag uit op elkaars lip te hebben gezeten, wil je ook eens wat anders. Dus ik was erg blij dat mijn familie mij stond op te wachten op Schiphol. Dat ik nu eindelijk wel tijd heb voor feestjes. En zonder dat ik eerst mijn schema moet bekijken of ik wel of niet bij vriendinnen langs kan gaan.
Ook ben ik het gehele jaar druk bezig met zo gezond mogelijk eten. Ook al is het eten vaak in hotels niet het allerlekkerst. Toch probeer je het gezondste eruit te vissen, want goede voeding komt je prestaties ten goede. In Sotsji was dat vaak voor mij doorgekookte groente, salade en te droge kip.
Onze fysiotherapeut doet altijd zo goed mogelijk mee, maar ook hij was het behoorlijk zat in de laatste weken van het seizoen. De gespreksstof ging dan tijdens mijn behandelingen dan ook alleen maar over wat we zouden gaan eten als we weer terug waren in Nederland. Bovenaan het lijstje waren het toch vooral voor mij de ongezonde producten chips, chocola en drop. Hij ging meer voor bier, kipnuggets en frikandellen.
Het duurde welgeteld twee dagen voordat ik mijn dieet van chips, dropjes en chocola zat was. Mijn fysiotherapeut hield het dieet iets langer vol maar hij haakte ook snel af van de misselijkheid.
Het vrije leventje in april van 'niks moet en alles mag' is prettig, maar toch merk je al binnen een paar weken dat je lichaam weer begint te vragen om een beetje beweging, gezonde voeding en structuur. Dus ik ben afgelopen week al weer begonnen met soms een salade bij mijn tosti. Af en toe een stukje fietsen en wat yoga. En ja, van dat laatste kun je dus behoorlijk spierpijn krijgen.
Ik ben daarom blij dat ik nu in het heerlijke Brugge zit om mijn spieren te laten rusten, te proeven van het heerlijke eten en te genieten van de niet vervallen gebouwen!
Thijsje Oenema is langebaanschaatsster bij Team Liga