Op de televisie kan de kijker debat na debat volgen waar de ene politici nog even net iets meer haar op de tanden heeft dan de ander. Het is elke keer weer spannend wie er als winnaar uit het debat tevoorschijn komt.
De zwevende kiezer zweeft tussen de posters en de debatten en moet binnenkort gaan landen om een keus te gaan maken voor een partij en een persoon. Keuzes maken is niet altijd makkelijk. Kies je voor de meest charismatische persoon, of voor het in jouw ogen beste politieke programma? Of is het misschien verstandiger om een tactische keuze te maken?
Veel Nederlanders staan dus nu op een splitsing. Kies ik links of rechts, of ga ik toch rechtdoor... Zo stond ik voor aanvang van dit seizoen ook op een splitsing. Rechtdoor betekende dat ik hetzelfde ging doen als afgelopen seizoen. Linksaf hield in dat ik mij met het oog op Sotjsi ga specialiseren op de korte afstanden en het allrounden dus laat voor wat het is. En rechtsaf zou inhouden dat ik een wat ander programma zou gaan draaien, maar wel het allrounden erin zou houden. Mijn keus is gegaan naar links. In april ben ik linksaf geslagen en zo zit ik op dit moment nog steeds op die weg.
Er leiden meerdere wegen naar Rome, of in mijn geval naar Sotjsi. Mijn weg gaat linksom en of het de goede keus is geweest, weet ik pas eind februari 2014. Als de Spelen erop zitten en ik wel of geen medaille heb gewonnen.
Nou, eigenlijk is dat niet helemaal waar. Als mijn carrière pas geslaagd zou zijn met een Olympische medaille, zou het einddoel leidend zijn voor plezier en geluk. Met andere woorden, dan maakt het dus eigenlijk niet uit of ik op de splitsing links, rechts of rechtdoor kies. De route zou mijn geluk niet bepalen.
In april heb ik linksaf gekozen, en nu, op het balkon in Empuriabrava, kan ik zeggen dat ik een goede keus gemaakt heb. Deze route maakt mij gelukkig en geeft mij vertrouwen voor de toekomst. En is plezier niet de allerbelangrijkste factor om boven jezelf uit te kunnen stijgen?
Als je straks op weg bent naar het stemhokje en je staat nog steeds op die splitsing, denk dan eens aan de route waarvan jij denkt dat dat de juiste route voor Nederland is. Laat het doel niet leidend zijn, maar de weg er naartoe. Uit ervaring kan ik stellen dat een route volgen al erg gelukmakend kan zijn!
Sanne van Kerkohof is shorttrackster en maakt deel uit van de nationale shorttrackploeg.