Het gekke is dat als je wereldkampioen wordt, je jezelf in mijn ogen de beste shorttracker van dat jaar mag noemen. Het is een titel die je wint op basis van vier afstanden. Anders is het bij Olympisch kampioen worden.
Deze titel verdien je op basis van maar één afstand. Hier speelt in mijn ogen geluk een grotere rol. We kennen allemaal het verhaal van die Australiër die door het vallen van drie topschaatsers het goud binnen haalde. Waarom dan toch liever die Olympische plak?
De Olympische medaille is groter dan elke andere medaille die je krijgt op een wedstrijd en hij is echt. Het is een zware plak van 400 gram. In de gouden medaille zit grappig genoeg 92,5% zilver en maar 1,34% goud. De rest is koper. Voor het goud percentage hoef je het dus ook niet te doen want het rekensommetje is snel gemaakt. Je kunt beter goud winnen voor de zilverwaarde dan voor het goud.
Ik heb nu twee keer de Olympische Spelen mogen meemaken. Tijdens het evenement wordt je verschrikkelijk geleefd. Je mag beperkt foto’s maken en video’s maken is al helemaal uit den boze. Je moet constant rekening houden met het dragen van de juiste kleding met de juiste sponsors erop. Als je graag een ander merk sportschoenen wil dragen kan dat niet zomaar en moet dat in overleg. Op de Olympische Spelen zijn zoveel regels dat je je als een pion voelt die van hot naar her gesleept wordt.
Tot slot wordt er ook nog voor je bepaald of je mee mag lopen met de openingsceremonie. Het lange wachten zou je sportprestaties negatief kunnen beïnvloeden. Mag ik daar als sporter dan niet zelf over beslissen? Afgelopen WK in Sjanghai hadden we de dag ervoor een openingsceremonie die niet onder deed voor die van de Olympische Spelen. Het was zo gaaf dat ik juist nog meer zin in de wedstrijden kreeg en dat stimuleerde mijn gretigheid om goed te presteren.
De Olympische Spelen zijn niks anders dan een sprookje. Het is een verzonnen verhaal met een verzonnen moraal. Toch geloof ik in dit sprookje net als elke andere sporter. Iedereen probeert op dit toernooi te pieken. Je wilt het beleven en ervaren en het liefst ben je de hoofdpersoon uit het sprookje door het winnen van één van die gouden plakken.
Je gaat mee in de hype en je doet mee aan de gekte. Je wordt erin opgezogen en het is denk ik verslavend. Ook weet je dat iedereen die je kent aan het kijken is en aan hen wil je het op dat moment laten zien. Zij geloven in het sprookje net als ik op dat moment en alleen door te geloven kan je hem winnen. Daar ga ik voor de komende twee jaar.