Column: Fans!
Een marathon is voor mij niets nieuws. Zenuwen vooraf heb ik niet. Het is iets wat ik ieder weekend doe. Ik hou van het spelletje, de snelheid en de gezellige sfeer om de wedstrijden heen.
Samen met mijn ploegmaatjes bereid ik me voor op iedere wedstrijd. We bespreken de wedstrijd vooraf in de kantine, met een kopje thee. Dan lopen we samen warm, vertellen elkaar de laatste roddels en proberen nog een plekje in de vaak overvolle kleedkamers te bemachtigen. In de kleedkamer wordt, hoe kan het ook anders met zoveel vrouwen, altijd heel veel gepraat en gegiecheld.
Dit is een groot contrast met de langebaan. Daar waar ik voorafgaand aan de wedstrijd juist wel zenuwachtig ben. Misschien omdat het allemaal weer nieuw is, misschien omdat ik er alleen voor sta en me niet kan verschuilen. Misschien omdat ik weet dat de tijd loopt en ik me geen fouten kan permitteren. Daarom concentreer ik me vooral op mezelf, en doe de warming-up op "mijn" manier. De kleedkamer is rustig, logisch, alleen mijn tegenstander en ik starten tegelijkertijd.
Tijdens het NK zat Thialf behoorlijk vol, aan alle kanten werd ik luid aangemoedigd. Ik had meer fans dan ik vooraf dacht, of waren het de aanmoedigingen voor mijn tegenstander? Het voelde alsof deze fans mij hielpen om nog harder te schaatsen. Het was een heerlijk gevoel, ik heb mijn best gedaan en mezelf verbeterd.
Op de massastart is het heel duidelijk, daar sta ik dan in mijn oranje pakje. Thialf ziet oranje en het voelt dit keer als of het hele stadion voor mij is. Voor mijn twee teammaatjes is dat natuurlijk hetzelfde.
Vooraf wordt de druk er nog eens opgegooid, jij bent de marathonner, dit is jouw onderdeel. En ik wordt als eerste naar de start geroepen. "De kampioene van vorig jaar: ... Mariska Huisman", galmt het door Thialf. Ja, stel het je maar eens voor. Daar sta je dan aan de start van de World Cup.
Onderweg hoor ik het publiek roepen, als een wave gaat het gejoel door het stadion. Eigenlijk vind ik een beetje druk wel oké, dat beetje extra spanning en die aandacht van het publiek. Het geeft me energie.
Nu sta ik zaterdag aan de start van World Cup nummer twee, zonder Nederlandse fans langs de baan. Niemand die mij nog even dat beetje extra druk op legt. Ik en mijn teammaatjes moeten het alleen doen. Maar ik weet dat heel veel Nederlandse schaats fans zaterdag voor de buis zitten, op het puntje van hun stoel. Ik leg mezelf de druk maar weer op en bedenk me dat heel Nederland mee kijkt, want NOS, jullie zenden dit weekend alles toch live uit?! Ik heb mijn fans hard nodig!
Mariska Huisman is marathon- en langebaanschaatsster.