In Courchevel werd eind augustus al de eerste Junioren Grand Prix verreden. Afgelopen wekeend was de Junior Grand Prix in Linz, waar Mila Morelissen de Nederlandse eer moest hooghouden. Geblesseerd in de voorafgaande week vertrok ze vol strijdbaarheid naar Linz. Eigenlijk zouden ook het paar Rachel en Dimitri Epstein en de heer Thomas Kennes van de partij zijn, maar die moesten verstek laten gaan vanwege ziekte en blessureleed.

Ook vanwege blessureleed besloot Manouk Gijsman, regerend Nederlands kampioene, deze zomer haar kunstrijcarrière te beëindigen. En daarnaast is er nog een aantal toppers uit het Nederlandse kunstrijden geblesseerd. Nederland kent geen goede start van het seizoen.

Blessures, is het onvermijdelijk kwaad waar iedere topsporter mee te maken krijgt? Want blessures komen zeker niet alleen in het kunstrijden voor. Pain is temporary, quitting lasts forever. Maar hoe tijdelijk is die pijn, als je zelfs na je carrière er nog last van hebt? Hoe lang moet je doorgaan voordat er iemand aan de bel trekt dat het zo niet langer kan? Topsporters willen presteren en daarvoor trainen. Blessures passen niet in dat programma. Mis je een kwalificatiemoment, dan is de kans groot dat je klaar bent met je seizoen. Ga je te lang door met je blessure, dan is de kans groot dat het einde carrière is.

Kunstschaatsen, het ziet er zo mooi en makkelijk uit bij de toprijders, maar schijn bedriegt. In werkelijkheid is het een van de meest belastende sporten die er bestaat. Veel schaatsers moeten hun sportcarrières voortijdig beëindigen vanwege blessureleed. Rug, knie en heup en lies zijn de meest gehoorde probleemzones en daarnaast valt het aantal stressfracturen in benen en lage rug op. Geen verrassing gezien de enorme klappen die het lichaam moet opvangen, tot negen keer het eigen lichaamsgewicht. Wetenschappers vragen zich steeds vaker af wat voor effect de sport heeft op jonge schaatsers. Als iemand geblesseerd is op zijn veertiende, komt dit dan door wat hij op zijn negende of tiende deed, of op zijn veertiende?

Helaas is ‘trial and error’, nog altijd een veel gebruikte trainingsmethode. Spring maar en zie maar hoe je neerkomt. En vaak is dat niet perfect de eerste keren, verre van zelfs. Voordat je een sprong zuiver onder de knie hebt, ben je vaak wel 1000 pogingen verder. En we hebben geen zachte valmatten waar we op terecht komen. IJs is glad, maar vooral ook heel hard.

Net zo hard als het leven van een topsporter. Vallen en opstaan; pijn is fijn. Het hoort erbij, tot op zekere hoogte. Via deze weg wens ik alle geblesseerde sporters heel veel sterkte. Hopelijk zijn jullie straks weer topfit voor een mooi seizoen.

Karen Venhuizen is oud-kunstrijdster.