Deze laatste week in aanloop naar het KKT is voor een sporter erg interessant. Persoonlijk vind ik het altijd de leukste periode. Simpelweg omdat je gaat pieken naar het moment dat het er echt om draait. Nu moet je op je best zijn. En dat houdt in dat je niet te veel meer doet. En wat je doet, dat mag alleen kwaliteit zijn.
In mijn geval koos ik altijd voor weinig, maar hard! Met daaromheen heel relaxt in- en uitschaatsen. Niet te veel energie verspillen en wanneer ik dan energie in het ijs stopte, dan was het altijd wedstrijdgericht en dus ook zo veel mogelijk op wedstrijdsnelheid of nóg harder.
En als alles goed gaat, dan voel je dat je elke training beter wordt. Steeds frisser, minder pijn in de benen. En langzaamaan wordt de geest ook voorbereid op de races die eraan komen. En, last but not least, je voelt dat je niet meer moe bent doordat het lichaam echt rust krijgt.
Een beetje een hyper gevoel is het. Niet kunnen wachten tot je los mag gaan. Totdat het startschot klinkt en je mag laten zien hoe goed je bent. Dat is het gevoel waar ik naar streefde.
Dat kan binnen een team overigens nog wel eens tot irritaties leiden. Want de een trekt zich wat meer terug en de ander wordt juist zo energiek en extravert dat het gewoon begint te irriteren. En ik spreek uit ervaring, want als mijn ploeggenoot zich zo begon te gedragen, dan wist ik: hij begint in vorm te geraken. En dat zette mij ook nog scherper.
En dan in de aanloop naar jouw moment komt Kerst om de hoek. Kunstmatig gezellig doen met de familie terwijl jij als schaatser maar één ding aan je hoofd hebt: hard schaatsen in Heerenveen. Dat is lastig. Het KKT start nu zelfs al op Tweede Kerstdag.
Hoe ga je dan Kerst vieren? Kan je de verleiding van al het lekkere eten weerstaan of mijd je het bewust? Dit is iets wat elke schaatser zelf moet bepalen. Er is geen goed of fout. Er is alleen de vraag waarmee je op Tweede Kerstdag wakker wordt: ben ik er klaar voor en heb ik er alles aan gedaan om het maximale eruit te gaan halen?
Ik kan mij nog goed de jaarwisseling 2001/2002 herinneren. Ik had net een succesvol kwalificatietoernooi achter de rug en zou Oud en Nieuw bij mijn broer vieren. Maar, ik zou ook op Nieuwjaarsdag (viel toen op dinsdag) naar Erfurt vertrekken om mij voor te bereiden op het EK Allround dat aansluitend op vrijdag zou starten met de 500 meter en vijf kilometer.
Voor mij was dat toen geen probleem. Ik voelde mij zo goed in balans dat ik met mijzelf had afgesproken dat ik de jaarwisseling gewoon gezellig zou gaan vieren en dat ik om 2.00 uiterlijk naar huis zou gaan. Dit voornemen had ik met mijn broer gedeeld. Zo gezegd, zo gedaan.
De volgende ochtend ben ik om 11.00 uur, samen met Renate Groenewold, naar Erfurt vertrokken en was mijn voorbereiding op de EK Allround van start gegaan. Ik heb, door goede afspraken met mijzelf te maken, nooit enige twijfel gehad dat dit mijn voorbereiding zou schaden. Integendeel: mijn hoofd was gereset na een gezellige Oudejaarsavond en ik kon mij weer focussen op het volgende toernooi.
Ik ben benieuwd hoe de schaatsers de kerst gaan beleven. Want aansluitend is het erop of eronder. Als publiek zullen wij het op maandag 30 december allemaal weten. Want dan wordt bepaald welke rijders naar Sotsji mogen. En wie de kerst dus het beste heeft overleefd.