In het kunstrijden blijven we niet liggen wachten totdat de scheidsrechter willekeurig een gele kaart uitdeelt aan één van je concurrenten. Dat kennen we niet. In tegenstelling tot het voetbal kennen we wel een systeem met slow-motion beelden die de scheidsrechter kan terugkijken. Maar voor botsingen zetten we het systeem niet in. Dat soort gebeurtenissen komt zelden voor en valt onder de noemer ‘dikke pech’.
Als je de sport als buitenstaander bekijkt, dan kun je je weleens verbazen dat er zo weinig botsingen plaatsvinden. Soms staan er wel dertig schaatsers op de baan die kriskras door elkaar heen rijden. En toch gebeurt er niets. Dat komt omdat we op jonge leeftijd al ogen in ons achterhoofd moeten ontwikkelen. Dat er tijdens zo’n groot evenement op hoog niveau als de senioren Grand Prix een botsing ontstaat als tussen Nan Song en Adam Rippon, is dan ook zeldzaam. Maar misschien vanuit een ander perspectief ook wel weer verklaarbaar.
Op het eerste gezicht was er totaal geen aanleiding voor de botsing, beiden schaatsten vooruit op elkaar af. Je zou zeggen dat je elkaar dan allang had gezien en was uitgeweken. Gezien hebben ze elkaar waarschijnlijk ook wel, maar het is net zoals wanneer je met je auto op een boerenweggetje rijdt met aan weerszijden een modderige berm: je gaat niet aan de kant voordat de ander aan de kant gaat. Psychologische oorlogsvoering heet dat.
Deze manier van intimideren is op het hoogste niveau in het kunstrijden geen uitzondering. De warming-up de perfecte gelegenheid. Wil je je de kaas niet van het brood laten eten, dan kun je maar beter meedoen. Anders heb je na zes minuten misschien twaalf rondjes gereden, geen enkele keer gesprongen en je frustratie naar grote hoogtes gebracht. Je moet af en toe dus een beetje bluffen en dat betekent risico’s inschatten.
Daarnaast heb je tijdens de warming-up de vaardigheid nodig uit alle mogelijke aanlopen en houdingen te springen, al sta je bij wijze van spreken ondersteboven. Want, áls je al kunt doorrijden nadat je de onderlinge blufstrijd hebt gewonnen, dan wil je de ander niet het plezier doen dat je sprong mislukt. Dan moet je ook vol overgave, met veel flair de show stelen met je perfecte sprong. Als we alleen rondjes hadden willen rijden, waren we wel op de 400-meterbaan gaan oefenen.
De heren Song en Rippon bluften beiden iets te veel, namen een te groot risico. Song liep een flinke hersenschudding op en moest de wedstrijd verlaten. Adam Rippon reed een redelijke wedstrijd, maar wist niet te profiteren van het uitvallen van Song. De Chinees stond na de korte kür toch al achter hem in het klassement. In het vervolg beter opletten.