Het typeert de schaatser die alles voor zijn sponsor doet. Je moet het als medium dan ook wel heel erg bont maken wil je interviewverzoek afgewezen worden. Natuurlijk gebeurt dat wel bij een Kramer of Wüst, maar met name de grote groep daaronder pakt elke gelegenheid op aandacht aan.
Het is ook niet zo gek. De schaatser is volledig afhankelijk van de sponsor. Trekt de sponsor de stekker uit de ploeg dan is er niks, nakkes, nada. Je kunt als schaatsers en technische staf bij elkaar blijven en een nieuwe geldschieter zoeken, maar dat is de afgelopen jaren keer op keer lastig gebleken.
Nadat Ritsma in 1995 zijn Sanex-ploeg oprichtte was het hek van de dam en volgden er met name begin deze eeuw meer teams. Snel liepen de kernploegen van de KNSB leeg en in het voorjaar van 2002 was het helemaal gedaan met het begrip kernploeg. Tot april 2009 bestond er nog het KNSB Opleidingsteam, maar sinds 4,5 jaar is KNSB Jong Oranje de enige professionele ploeg onder de vlag van de schaatsbond.
Of dat een wenselijke situatie is? Ik vraag het mij hardop af. Momenteel hebben we acht (semi-)commerciële teams met daarin 52 ‘profs’. Waarbij je gerust mag stellen dat zeker twintig procent elk jaar geen euro overhoudt aan het schaatsen.
Binnen Nederland heeft Team Activia de volgende zomer nog een contract en hun broer Team BrandLoyalty voor geheel volgend seizoen. Verder is nog maar de vraag welke sponsoren ook in het onaantrekkelijke na-olympische jaar verbonden blijven aan de schaatssport. Grote partijen zoals Essent en TVM hebben al aangegeven hun aflopende contract niet meer te verlengen.
Met een nieuwe olympische cyclus in het verschiet en een aflopende CSO voor merkenteams is het een meer dan mooi moment om het hele systeem eens onder de loep te nemen. De KNSB moet een omgeving neerzetten waar sponsoren gemakkelijk in kunnen stappen en schaatsers een bepaalde zekerheid krijgen. Het zou de jaarlijkse speurtochten naar een budgetje moeten verminderen.
Stiekem hoop ik dat er ergens aan de Mississipidreef in Utrecht al een kant en klaar plan ligt hoe het professionele schaatsen de komende tientallen jaren vorm te geven. Want anders ben ik bang dat binnen de kortste keren nog maar een handvol sporters interessant is voor sponsoren en er een hoop schaatsers gedwongen een einde aan hun schaatscarrière moeten maken. Want er kan een hoop gebeuren, maar ik geloof niet dat er volgend jaar nog steeds het riante aantal van 52 schaatsers uitkomt voor een merkenteam.