De eerste dagen van het EK inlineskaten reed Jet Fransen in dienst van Lianne van Loon. Die rol vervulde ze met plezier. Maar met een groeiende vorm smeedde ze vrijdag haar eigen plannetje. Met succes, op de puntenkoers pakte Fransen haar eerste EK-medaille.
Met bondscoach Valentina Berga-Belloni had Jet Fransen vooraf besproken dat ze tijdens de race een Duitse inlineskatester zou volgen. “Op het moment dat zij versnelde in de race, sprong ik achter haar aan”, blikt Fransen terug. “De Duitse stopte vervolgens, maar we hadden al een gat geslagen en ik wilde door. Ik had wel verwacht dat ik lang weg kon blijven, omdat de Italiaanse, Franse en Duitse rijdsters naar elkaar zouden kijken. Al was dat niet gemakkelijk als eenling.” Gelukkig schoot Van Loon te hulp, die het peloton een paar keer afremde.
Na haar solo voerde de twintigjarige Fransen de ranglijst aan, maar er moesten nog vele rondes gereden worden. Ze nam kort de tijd om te herstellen en pakte het telraam erbij. “Ik moest blijven opletten hoeveel punten iedereen verzameld had en meezitten met de rijdsters die hoog in het klassement stonden.” Nog eenmaal lukte het Fransen om een puntje bij te schrijven aan haar totaal. Daarna was de tank leeg. “Het werd overleven. Even dacht ik dat goud mogelijk was, maar de Italiaanse reed zo ver weg. Ik moest er vooral voor zorgen dat ik niet van het podium zou vallen.” In die missie slaagde ze. Achter de Italiaanse Giulia Presti en de Spaanse Sara Areegui was er brons voor Fransen.
Hoewel ze tijdens het interview, een uur na de race, blij is met haar eerste EK-plak, spat de vreugde er niet vanaf. De nuchtere Noord-Hollandse beseft nog niet wat zich op vrijdagavond heeft afgespeeld. “Ik had voorafgaand aan het EK niet verwacht mee te doen om de medailles. Ik zou in dienst van Lianne rijden. Dat beviel me op de baan heel goed. Maar ik voelde me steeds beter worden en had voor vandaag een mooi plannetje gemaakt. Dat het gelukt is, kan ik nog nauwelijks bevatten.”
De emoties na de race waren een heel contrast met donderdag, toen Fransen bleef steken op de negende plaats tijdens de afvalkoers. “Ik baalde dat ik afviel, want ik was nog niet moe. Daarom dacht ik vandaag: ik wil dat ze me bij wijze van spreken met een brancard van het parcours dragen omdat ik zo moe ben. Ik was getergd mezelf kapot te rijden.”
Zaterdag kan Fransen bijkomen van haar inspanning, op zondag volgt de marathon. Dan staat ze aan de start met Berber Vonk en Van Loon. Hoewel ze een kleiner team hebben dan de concurrentie, hebben ze wel veel kwaliteit in huis. Van Loon (zilver) en Vonk (brons) wonnen vorig jaar beiden een medaille op het WK. “We zijn in vorm voor het slotonderdeel”, concludeert Fransen. Voordat ze zondagochtend begint aan haar laatste kilometers van het EK, heeft ze nog even de tijd om van haar medaille te genieten. “Maar het blijft bij een klein feestje, want ik kan niet zo goed tegen laat naar bed gaan…”
De Nederlandse mannen speelden geen rol van betekenis in de finale van de puntenkoers, die gewonnen werd door de Italiaan Daniel Niero, vlak voor de Portugees Miguel Bravo. Eerder op de avond was Kai-Arne Ottenhof bij de junioren bijna de gehele afvalkoers van voren te zien, maar hij kon enkele rondes voor het einde een versnelling niet volgen. Na zijn zilveren medaille eerder deze week op de puntenkoers was er vrijdag een zesde plek.
Zaterdag volgt de 100 meter, zondag wordt het EK afgesloten met de marathon. Vooral op dat laatste onderdeel zijn er medaillekansen voor de Nederlandse equipe.
