Back in business. “Ja”, reageerde Steenaart opgetogen, “zo voelt het een beetje. Ik ben blij dat ik weer mag meedoen. De laatste keer dat ik op dit niveau (World Tour, voorhene World Cup, red.) reed, was meer dan anderhalf jaar geleden, ook hier.” Toen stond hij drie keer op het ijs voor een 500 meter (gesneuveld in de kwartfinale), twee manches op de 1000 (klaar na de heats) en draaide hij een shift mee in het aflossingstoernooi (uiteindelijk winnaar van de B-finale).
Met de plankenkoorts viel het desondanks mee. “We rijden in de trainingen altijd veel relays. Ik ken de andere jongens goed, weet hoe ze rijden. Het was alleen wat afwachten hoe het zou zijn te racen tegen andere landen, omdat ik daar de voorbije jaren niet veel aan ben toegekomen. En dit seizoen had ik ook nog niet zoveel wedstrijden geschaatst: alleen de trials voor de World Tour. Ach, volgens mij heb ik het dan best aardig gedaan vandaag. Ik zou mezelf een voldoende geven.”
Zijn idee strookte prima met de mening van Kerstholt. “De relay met deze vier mannen pakte goed uit. Friso Emons en Bram hadden de opdracht om wat meer te slopen, Melle van ’t Wout moest iets meer sparen om Jens op het einde ‘te gooien’, en dat gebeurde allemaal naar behoren. “Al blijven er verbeterpunten, vond ik”, haakte Steenaart daarop in. Hij baalde licht van de situatie waarin de Koreanen een gat op het Nederlands team toch weer konden dichten. Maar de finish was goed, dus niet te lang getreurd. Wat hem betreft, graag een voortzetting op deze manier. “Of het gebeurt, laat ik aan de bondscoach. Ik ben er klaar voor.”
Net als voor Friso Emons, die Itzhak de Laat in World Tour 3 mag vervangen en op de 1500 meter nog in de race is om het hoofdtoernooi te halen, is er in het geval van Steenaart zicht op de Olympische Spelen. “Ik ben er in elk geval dichterbij dan wanneer ik niet zou zijn opgeroepen voor dit weekend. Het is zeker geen vanzelfsprekend feit dat ik naar Milaan ga als we goed presteren. Ik hoop me zo goed mogelijk te kunnen laten zien op de aflossing om zo een plaats te verdienen.” De eerste zeven minuten ‘speeltijd’ zijn binnen. “Als ik nu nog twee keer de kans krijg (in de halve finale en finale, red.) en volgende week in Dordrecht opnieuw, ben ik een eind verder.”
Dat blijft echter afwachten. Een reserve heeft het zelf niet erg in de hand. “Alleen als ik meedoe kan ik bewijzen dat ik een hoog niveau heb.”
