Ze heeft een lastig seizoen achter de rug. “Ik heb een half jaar uitslag over mijn hele lichaam gehad. Dat krijg je niet zomaar”, vertelt Boer. De strubbelingen in het team van Liga trokken een zware wissel op iedereen in het team, van rijders tot begeleiding.
Toch besloot ze bij Marianne Timmer te blijven en ze kijkt met veel vertrouwen naar de nieuwe ploeg die om haar heen ontstaan is. “Vorig jaar was het een team. Nu voelt het bijna als familie. Er is sprake van veel vertrouwen.” Ze heeft zelf ook een rol gespeeld bij de samenstelling van de groep. “Ik heb flink meegedacht en ik heb ook wat rijdsters gepeild.”
Tussen de nieuwe rijdsters – en de mannen Daniel Greig en Lucas Duffield – is in korte tijd een band gegroeid. “De eerste training voelde meteen goed.” Ze doen sindsdien veel samen. Dat is ook eenvoudig omdat ze allemaal bij elkaar in de buurt wonen.
Aan vertrouwen ontbrak het in de ploeg van vorige winter, analyseert Boer. “Als er één blok vanuit het begeleidingsteam was gevormd dan had de onrust voorkomen kunnen worden.” Het gevolg was dat Boer dichter naar Timmer toetrok. “Iedereen reageerde op een andere manier.”
In de samenwerking met haar oud-ploeggenote merkte Boer dat ze zich daarbij erg op haar gemak voelde. “De samenwerking met Marianne was goed, maar ik wist wel dat het team anders moest.”
Boer heeft onder de begeleiding van Timmer veel vrijheid. Ze heeft niet echt het gevoel dat zij onder de coach traint, maar met haar. “Ik heb met haar een goede wisselwerking.” Het belangrijkste is dat Timmer haar pupil kan leren te pieken, denkt Boer.
“Ik wil ook wel eens hoger dan een vierde of derde plek. Marianne probeert bij mij piekmomenten te krijgen. Ik ben namelijk altijd wel goed, maar bijna nooit uitmuntend.”
Het gebrek aan piekmomenten is een mentale kwestie, geeft ze toe. In de zomer durft ze zonder terughoudendheid te zeggen dat ze wereldkampioen kan worden, maar vlak voor de wedstrijden ebt dat vertrouwen weg.
“Nesbitt kan op woede rijden, maar ik rijd eigenlijk altijd op techniek. Ik ben wel altijd heel rustig voor de start.” Misschien moet ze daar juist vanaf. Misschien moet ze juist zenuwachtiger zijn, geeft ze toe.
Het is aan Timmer en aan de nieuwe assistent-coach Desly Hill om Boer aggressiever aan de start te krijgen. “Het is een leerproces waar je in terechtkomt”, zegt Boer.Ze heeft met dat proces afgelopen seizoen al een kleine stap gezet.
Op de Essent WK Afstanden in Heerenveen piekte Boer op de 1000 meter. Ze won brons en steeg daar boven haar vorm van de dag uit. “Ik was daar echt heel blij mee. Zo blij dat de dag erna de spanning voor de 500 meter helemaal ontbrak.” Op die afstand maakte ze vervolgens geen indruk.
“Voor de Olympische Spelen moet dat wel anders”, lacht ze. Dan moet ze op meerdere afstanden boven zichzelf kunnen uitstijgen voor de droom die Timmer in haar carrière drie keer waarmaakte: goud.