Direct na haar race had Boer helemaal niet door dat het podium voor haar nog binnen handbereik was. "Ik dacht dat Richardson nog voor mij stond en dat ik dus sowieso maximaal vierde was. Daar baalde ik heel erg van, vooral omdat het verschil met Annette zo klein was. Ik was echt boos op mezelf dat ik met mijn lange benen niet net even een voetje naar voren had kunnen steken. De laatste rit tussen Nesbitt en Wolf heb ik eigenlijk amper gezien, want ik dacht dat het voor mij nergens meer om ging. Annette was al aan het feest vieren toen Peter naar me toe kwam en toen besefte ik pas dat ik brons had gewonnen.
Op de afsluitende 1000 meter reden Boer en Gerritsen tegen elkaar. Achteraf gezien leverde dat volgens Boer een ietwat verminderde focus op. "Annette en ik waren toch met een gevecht tegen elkaar bezig. Ik denk niet dat we elkaar gek gemaakt hebben, maar als je zo dicht bij elkaar zit, houd je elkaar toch in de gaten. Dat maakt dat je misschien net 1.17 rijdt ipv 1.16. Aan de andere kant hebben we elkaar misschien ook wel net geholpen."
Evaluerend spreekt Boer van 1 goede race, 1 hele slechte en 2 redelijk goede. "Na die eerste 500 dacht ik dat ik serieuze kansen maakte op de titel. Op die 1000 van gisteren heb ik het echter verprutst. Ik wilde veel te hard. Gelukkig heb ik vandaag wat recht kunnen zetten. Derde worden hier in Thialf is echt heel mooi. Natuurlijk is het balen dat ik een honderdste van zilver af zit, maar aan de andere kant zit ik ook twee honderdste van een vierde plek en ik ben heel blij dat ik dat niet weer ben."