“Het is spannend, want er kan veel misgaan”, zegt de sprintster van Team Continu. Bij de dameswedstrijd bleek dat nog eens extra. De Noorse en de Canadese sprintsters kwamen ten val en de Chinese ploeg werd gediskwalificeerd. Zo stonden er uiteindelijk maar twee landen op het podium, Nederland bovenaan, Rusland als tweede.
Een paar jaar geleden werd er al geëxperimenteerd met de team sprint in Thialf. Dat leidde toen tot een rommelig geheel omdat tijdens de wedstrijd ploegen aan het warmrijden waren in de binnenbaan. Dat is nu niet het geval. De ploegen starten nu ‘koud’ en tijdens een race is de inrijdbaan leeg. Dat maakt het voor het publiek een stuk overzichtelijker.
De kern van de team sprint is helder: een ploeg start met drie rijders en na één ronde geeft de schaatser op kop af, en laat zijn twee ploeggenoten verder rijden. De tweede rijder neemt de tweede ronde voor zijn rekening en in de laatste ronde rijdt de derde rijder alleen naar de finish.
Of de fans het sprintonderdeel ook gaan omarmen is nog wel de vraag, maar de sprinters zelf zijn enthousiast. “Het is echt een mooi onderdeel”, zegt Groothuis. Hij geniet ervan om als sprinter ook eens een teamprestatie te kunnen leveren. “Het is gaaf dat je het samen doet.”
De rijder van beslist.nl voelt ook een andere wedstrijdspanning dan normaal. “Je wil het niet versjteren, niet voor jezelf, maar ook niet voor het team. Dat is een andere druk.”
Het past volgens Boer bovendien goed in het wedstrijdprogramma van een sprinter. “Het is een goede inspanning met het oog op de 500 en 1000 meter en het is prima te combineren.”
Het belangrijkste bij de team sprint is het goed afleveren van de derde rijder, legt Boer uit. “Die moet de rust kunnen bewaren.” Groothuis sluit zich daarbij aan. Maar die rust bewaren is lang niet zo eenvoudig, weet hij.
“Het is je taak als derde man om de gang erin te houden. Tegelijkertijd kan je niet écht sparen in de eerste twee rondes. Neem nu Jesper Hospes of Ronald Mulder, die starten perfect voor mij. Ik kan het dan net bijhouden, maar dan moet ik maximaal gaan. Zij moeten op zo’n moment een beetje inhouden, want anders rijden ze me los.”
En als de derde rijder losraakt van zijn voorgangers dan moet hij een extra inspanning leveren om weer aan te sluiten, iets dat hem in de laatste ronde weer zal opbreken.
Het is nog zoeken af en toe naar die balans, maar wat Groothuis en Boer betreft zit er toekomst in. “Het is echt heel mooi, maar we hebben nog veel te leren”, aldus Boer.