Er hadden meer parallellen kunnen zitten tussen de overwinning van Bob de Vries in Alkmaar en die in Heerenveen. In Thialf bleef hij destijds over samen met ploeggenoot Jorrit Bergsma, op de Meent had dat zo kunnen zijn met Douwe Bierma. In de kaasstad liep het echter even anders. De Vries ging er al bij het afsprinten van het peloton vandoor en zag Bierma pas na de finish weer terug. "Ik was niet bang voor Douwe, maar solo winnen is wel het veiligst", liet de boer uit Haule glimlachend weten.
Eerder in de wedstrijd was Bierma nog zijn kompaan in een vlucht waarvan aanvankelijk ook Sander Kingma deel uitmaakte. De rijder van Interfarms moest echter lossen, waarna De Vries samen met Bierma op weg ging naar een ronde voorsprong. Daarbij bleek de assistentie van Bergsma doorslaggevend. Hij liet zich terugzakken om te helpen. "Toen Jorrit bij ons kwam, wist ik zeker dat we het gingen redden", vertelde De Vries.
In de finale liep het allemaal iets anders dan gepland. Waar De Vries dacht de tweestrijd met Bierma te moeten aangaan, was hij de man van Jinstal meteen al kwijt. "We zetten eigenlijk gewoon het treintje op voor de sprint, zaten dus al bij elkaar, waarna Arjan Stroetinga riep dat ik maar gewoon moest meesprinten. Daarna zouden we verder zien. Maar ja, ik was daarna meteen dik honderd meter weg. Ben ik maar doorgereden en dan kom je uiteindelijk solo over de streep."
Het avondje Alkmaar leverde Bob de Vries zijn tweede marathonzege van het seizoen op, maar er waren ook winters waarin de voormalig cupwinnaar dat aantal in één weekendje binnensleepte. "Het zijn dit seizoen toch vooral veel massasprints, waarin Arjan Stroetinga gewoon ons wapen is. Dat is prima, maar het betekent wel dat ik inderdaad iets minder voor mijn eigen kansen kan rijden. En eerlijk is eerlijk, dat doe je wel graag. Ik ben topsport, wil winnen. Daarom ben ik ook erg blij met deze zege, en de manier waarop ik hem heb kunnen maakt het extra mooi."
Hij rijdt, stelde De Vries nog maar eens, het hele seizoen al goed, al is dat wellicht in de uitslagen niet zo terug te vinden. Daarin hoopt hij de komende weken verandering te brengen. "Ik heb mijn blik wel gericht op het buitenlands natuurijs. Omdat ik me wat betreft de World Cup alleen voor de tien kilometer heb geplaatst, kan ik op de Weissensee en de Reschensee alles rijden. Als regerend Nederlands kampioen op natuurijs wil ik me daar graag laten zien."
In het klassement deed Crispijn Ariëns bijzonder goede zaken. De rijder van DHW/Power-Play won bijna alle tussensprints en maakte het gat met belager Rob Hadders belangrijk groter. Eigenlijk kan de eindzege hem al niet meer ontgaan, maar met nog drie wedstrijden voor de boeg hield Ariëns een slag om de arm. "Zeg nooit nooit, er kan altijd nog iets gebeuren."