Blog: Rondjes rijden
Schaatsers zijn gewend om rondjes te rijden, maar in Sotsji zijn ze niet alleen op het ijs tot rondjes veroordeeld, maar ook op de fiets.
Bij huldigingen in het Holland Heineken House moeten de sporters hun fiets tegen de omheining van het park zetten en te voet verder. Het HHH ligt namelijk net buiten de olympische zone.
Trouwens, als het wel zou kunnen, fietsen buiten het olympisch park, dan zouden de meeste sporters dat toch niet doen. Sotsji is geen Veluwe waar je ontspannen kan fietsen. De stad is 140 kilometer in lengte, maar slechts enkele kilometers breed. De wegen zijn daardoor onoverzichtelijk en druk.
Alle bagage van de atleten is bij aankomst in het olympisch dorp door de beveiliging helemaal gecheckt. Het is daarom niet mogelijk om met de racefiets een training buiten het olympisch park te doen.
Om toch de benen een beetje los te kunnen trappen na een training of een wedstrijd zit er voor de schaatsers niets anders op dan op het olympisch park te rijden. De stadions liggen in een cirkel rond medal plaza en daaromheen ligt een zesbaans-asfaltweg. In de toekomst zullen delen van die weg voor de Formule1 gebruikt worden.
Gisteren zag ik de TVM-ploeg met Ireen Wüst, Sven Kramer, Koen Verweij en Konrad Niedzwiedzki samen langsfietsen. Even later keerden ze om en persten er een sprintje uit dat Koen overtuigend won. Die is klaar voor de 1000 meter, dat was duidelijk.
De ronde om het park is vier kilometer in lengte, legde Annouk van der Weijden me uit. Op dinsdag had zij anderhalf uur rondjes gereden. Dat moeten ongeveer tien ronden zijn geweest.
Anderhalf uur lang rondjes rijden. Dat klinkt misschien saai, maar ik zou in het lenteweer van Sotsji best graag diezelfde rondjes maken, want in de Adler Arena en de Iceberg krijg ik maar weinig daglicht te zien.
Schaatsen.nl-verslaggever Erik van Lakerveld belicht zijn belevenissen in Sotsji dagelijks in een weblog.