Met een prachtige lach op zijn gezicht gaf Ariëns de bloemen aan zijn vrouw Cynthia. ’’Had ze vooraf gezegd’’, bekende de rijder van Van Werven. ’’Ze zou niet naar huis gaan zonder bloemen. Ongelooflijk dat ze die dan inderdaad vanavond van me krijgt.’’

Dat ongeloof was begrijpelijk. Ariëns was in zijn loopbaan al vaak dicht bij zeges. Had daar ook de kwaliteiten voor. Niet voor niets stond hij bijna vier jaar geleden met de Marathon Cup in de handen, als winnaar van het klassement. ’’Maar wel zonder ook maar één wedstrijd te winnen’’, herinnerde Ariëns zich maar al te goed. Die kunstijszege kwam er nooit. Tot zaterdagavond in Eindhoven.

’’Dit is zo’n enorme bevrijding, zo’n opluchting’’, bekende Ariëns. ’’Al jaren wil ik heel graag een wedstrijd winnen. Al jaren hik ik er tegenaan, maar lukt het nooit. En dan juist nu, als we maar met twee man aan de start staan, komt het er van. Dit betekent echt heel veel voor me.’’

Alle keren dat hij in de positie was om te winnen, passeerden in een paar seconden de revue. ’’Elke keer gebeurde er wel iets waardoor het mis ging. Op de streep geklopt, even een verkeerde keuze, een tikje tegen de schaats; noem maar op.’’

De laatste keer dat het fout liep, was in Leeuwarden, waar Ariëns ook kansen had. Dat eindigde tumultueus met een rare actie tegen Robert Post, waardoor de man van Van Werven zelfs tegen een schorsing opliep. ’’Pure frustratie’’, gaf Ariëns nu toe. ’’Ik wilde zo graag en weer ging het fout. Wat ik deed, was absoluut verkeerd, maar het gaf wel aan hoe diep het zat.’’

Met de nadruk op ‘zat’. Want de Ariëns van deze avond is alle ellende op slag vergeten. En wat de cirkel mooi rond maakt: Brabander Ariëns zegevierde ook nog eens op de baan waar hij ooit begon. ’’We woonden in Boxtel, hier net even boven Eindhoven. Elke donderdagavond reed ik hier rondjes, tussen de mannen met bierbuiken. Een paar daarvan stonden ook nu nog langs de kant voor me. Vind ik prachtig.’’

En ook al woont hij nu dan in Wolvega, het thuisgevoel heeft Ariëns in Eindhoven nog altijd. ’’Dit is in mijn beleving absoluut mijn thuisbaan en dan is het zo speciaal als je hier wint.’’

Voor de wedstrijd belde hij nog even met Rick Smit, zijn ploeggenoot die samen met Gary Hekman op Lanzarote even energie bijtankt. Smit won vorig jaar in Eindhoven. ’’Hij zei nog even dat we de zege wel in de ploeg moesten houden. Ik zal hem straks nog even bellen dat we keurig geluisterd hebben.’’

Ariëns vormde samen met Thom van Beek de complete afvaardiging van Van Werven in Eindhoven, waar de meeste mannen van A-ware/Fonterra ontbraken. Ook zij verblijven op de Canarische Eilanden. Alleen Ingmar Berga stond aan de start. Daardoor waren alle ogen gericht op Bouw & Techniek. ’’Zij zouden rijden voor Fabio Francolini, dat wisten we vooraf. Daarom hebben we hen de koers laten maken, het werk laten doen. Wij hoefden niet zo nodig. Zij wel.’’

Ariëns vertrouwde in de finale op zijn kwaliteiten. ’’De laatste weken gaat het schaatsen beter en beter. Ik voel me momenteel super, zit heerlijk in mijn vel.’’ Dat bleek in de sprint waarmee hij Francolini net klopte. ’’Het scheelde heel weinig. Ik twijfelde ook, maar had voor mijn gevoel mijn rechtervoet op precies het juiste moment naar voren gestoken. Dat bleek uiteindelijk ook. Eindelijk viel het allemaal wel op zijn plek voor me.’’