Nog maar vier dagen geleden gleed Bergsma over het snelste ijs ter wereld bij de Essent ISU World Cup. Een paar dagen en een paar duizend kilometer verder heet Salt Lake City ineens Dronten en is het ijs 'gewoontjes'. Het maakt Bergsma niets uit. "Het was heerlijk weer eens een marathon te rijden."
Zijn klasse verloochende zich niet en de lach was donderdagavond niet van het gezicht van Bergsma te krijgen. De Fries kwam al lachend binnen en ging een paar uur later ook weer lachend de deur uit. Over de reden van die vrolijkheid deed Bergsma niet geheimzinnig.
"Het voelde vanavond weer als thuiskomen. Na drie, vier weken langebaan is het zo lekker om gwoon een marathon mee te pakken. Even geen schema's, geen rondentijden en niet de stress van de langebaan. Met dat laatste kan ik op zich heel goed omgaan, maar het kost altijd energie."
Zoals gezegd maakte Bergsma de switch van het snelste ijs ter wereld in Salt Lake naar de koude hal in Dronten. Het maakt hem niets uit. "Natuurlijk was het even wennen, maar het viel zeker niet tegen. Het ijs gleed lekker, sloeg niet aan." Toch moet er verschil zijn. "Absoluut. Zeker in een marathon worden de bochten snel minder. Voor een marathon moet je daarom je slag iets aanpassen. Maar ik ben daarmee opgegroeid en dat is iets wat je niet verleert."
Ook mentaal ziet Bergsma geen hindernissen. Hij is nuchter als altijd. "Nee, dat kost me allemaal niet heel veel moeite. Ik ben momenteel heel fit, heb goed getraind in Calgary en Salt Lake en had er daarom vertrouwen in dat ik het ook hier goed kon doen."
Hij startte, geheel volgens de filosofie van coach Jillert Anema, om te winnen. Bergsma, lachend: "Dat doen we altijd, overal. Maar deze keer hier zeker. Ik had er gewoon ontzettend veel zin in." De schaatser uit Aldeboarn maakte bovendien deel uit van een weer eens complete equipe van BAM. Het was lang geleden dat de ploeg met vijf man kon starten, maar het verschil met de laatste weken was meteen merkbaar.
BAM zat met drie man bij de kopgroep van dertien die zich gedurende de wedstrijd vormde. Naast Bergsma waren dat ook Bob de Vries en de zo kort na zijn enkelbreuk opvallend sterk rijdende Ingmar Berga. "We konden verschillende dingen doen, waaronder om beurten aanvallen. Maar uiteindelijk hoefde dat niet eens."
"Arjan Stroetinga ging de sprint van het peloton aan en ik zat er vlak achter. Alleen Jouke Hoogeveen volgde me, maar hij ging vervolgens onderuit. Toen ik even omkeek, zag ik dat ik alleen weg was. Op dat moment besloot ik hem maar even vol aan te trappen."
Met succes, want niemand kon Bergsma meer achterhalen. Frank Vreugdenhil deed nog wel een dappere poging, maar strandde op een tiental meters. Ver daarachter won routinier Jan Maarten Heideman de sprint van het peloton.
De terugkeer van Bergsma op de marathon is overigens van korte duur. Zaterdag rijdt hij nog wel de marathon in Eindhoven, daarna is het alweer over. "Dan gaan we eerst naar Tenerife om in de warmte wat duurtraining te doen, daarna volgt Berlijn en vervolgens begint de voorbereiding op het olympisch kwalificatietoernooi."