Bente Kerkhoff verraste al op leuke wijze met een bronzen medaille na een chaotisch slot van de eerste mass start deze winter in de wereldbeker. Wat de Noord-Hollandse echter zondag op het zware Noorse ijs liet zien, was van grote klasse. Ze reed alert, was op het juiste moment vinnig en nam (al dan niet gesouffleerd door de coaches aan de kant) het heft in handen toen de weg naar haar eerste zege plotseling openlag. Met de rugdekking van een lachende Marijke Groenewoud op wie de verzamelde concurrentie zich volledig blindstaarde, draaide de minimarathon uit op een niet verwacht succes. De 23-jarige Kerkhoff soleerde naar de winst, Groenewoud gaf de afwachtende concurrentie nog een extra draai om de oren door de pelotonssprint simpel naar haar hand te zetten.
“Dit is een heel fijne overwinning”, erkende ze naderhand voor de camera van de NOS. “Het is geweldig om in m’n eerste wereldbekerseizoen meteen een eerste plaats te pakken. Ik had al brons in Salt Lake City, maar die prijs voelde niet helemaal zoals die was door het gedoe met het rondenbord. Dit was een mooie wedstrijd, en daarbij komt dat het prettig is dat ik me er in het olympisch seizoen tussen kan rijden.”
Dat beaamde Groenewoud die de goede samenwerking benadrukte. “We hebben het uitstekend uitgespeeld in de finale.” In het kort: Kerkhoff toonde zich actief in de jacht op tussensprintpunten (belangrijk voor haar klassement), raakte ver over de helft van de koers voorop met een Noorse die het hoge tempo niet kon volhouden. Daarop volgde een kort moment van twijfel, waarna Kerkhoff besloot vol door te gaan richting finish. Een wijs besluit, omdat de tegenstanders uit vooral Canada en de VS elkaar het licht niet in de ogen gunden. De race viel lang genoeg stil om de Nederlandse een vrijgeleide te geven naar de winst. “Er werd alleen gevochten om die positie achter mij te hebben. Het was vandaag weer als vanouds ‘honing op de reet’”, voegde Groenewoud er lachend aan toe.
