Het machtsvertoon van Jorrit Bergsma was opvallend tegen de achtergrond van de twijfels die er eerder in de week waren over zjn gezondheid. Halverwege de koers pakte hij nagenoeg in zijn eentje een ronde voorsprong, met in zijn kielzog Marcel van Ham, die uiteindelijk in de finale het zilver pakte. Gary Hekman wist zich toen al zeker van brons. Maar als een niet fitte Bergsma al in staat is het peloton zijn wil op te leggen, is de vraag gerechtvaardigd hoe groot het verschil zou zijn met een fitte Bergsma.
Daar kon de kersverse kampioen zelf ook het antwoord niet op geven. ’’Ik weet alleen dat ik in de nacht van maandag op dinsdag echt beroerd was. Buikgriep. Ik heb veel op de pot gezeten en had er ook de dag daarna nog last van.’’ Bergsma voelde zich slap. ’’De hele week heb ik ook niet getraind, alleen zaterdag een halve schaatstraining. Dat het dan vandaag zo gaat, tja, daar sta ik zelf ook van te kijken.’’
Aanvankelijk ging het allemaal nog wel, bekende Bergsma. ’’Halverwege bedacht ik mezelf dat ik eigenlijk niet eens slechte benen had. Maar tegen het einde zat ik er aardig doorheen. Zeker na het afsprinten van het peloton liepen mijn benen vol. Ik kon niet meer.’’
Zinnen op gezet
Wat hij nog kon, was echter voldoende voor een nieuwe titel op zijn goed gevulde erelijst. Bergsma was al twee keer nationaal kampioen op natuurijs, won de Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee en op hetzelfde meer het Open Nederlands kampioenschap. ’’Deze ontbrak nog en daar had ik echt wel mijn zinnen op gezet’’, stelde Bergsma. ’’Nu ontbreekt er nog eentje, de Elfstedentocht. Natuurlijk hoop ik die nog een keer te kunnen rijden, maar dat geldt voor elke marathonschaatser.’’
Bergsma had in Groningen voldoende aan een flinke krachtsinspanning. Met Marcel van Ham in zijn rug ging hij op avontuur. In dertien ronden tijd keek hij het peloton in de rug. De Fries deed al die tijd het kopwerk. Niet erg, stelde hij. ’’Ik wil best iemand meenemen, maar het hangt er wel vanaf wie het is. Het leek me niet verstandig de kop af te geven. Waarschijnlijk zou het tempo dan iets inzakken en dat wilde ik niet. Dan houd ik het liever in eigen hand.’’
In de finale van het peloton was er nog wel wat bonje tussen Van Ham en de ploeg van Bergsma, A-ware/Fonterra. ’’Hij wilde tussen ons treintje’’, verklaarde Bergsma. ’’Dat hoort niet.’’ Het kostte Arjan Stroetinga een diskwalificatie. Van Ham deed er overigens niet moeilijk over. ’’Zij wilden nog een goede sprint rijden met de ploeg, dat begrijp ik best. Maar ze moeten ook begrijpen dat ik Jorrit liever even niet uit het oog verloor’’, verklaarde de rijder van de nieuwe formatie Please Payroll.
Mooie beloning
De zinderende finale, compleet met surplace, leverde de 24-jarige Uitgeester in zijn vierde seizoen op het hoogste niveau zijn eerste podiumplaats op. Een mooie beloning voor de aanvalslust die hij steevast toont. ’’Ik houd van aanvallen, maar zat dit seizoen tot nu toe veel mis. Vandaag rolde het een keer mijn kant op en dat is goud.’’ Lachend: ’’Of in dit geval zilver.’’
Voor Jorrit Bergsma was het NK zo ongeveer zijn laatste piek op de marathon van dit seizoen. Zondag vertrekt hij voor een trainingskamp naar Tenerife, daarna krijgt de langebaan weer voorrang. ’’De Weissensee moet ik bij voorbeeld laten schieten, ook omdat het WK Afstanden voor mij heel ongelukkig naar half februari is gehaald.’’
Lees alles over het KPN NK Marathon op onze speciale pagina.
