Wicher Soek (69) uit Borculo is een mensenmens. Samen met anderen zet hij zich enthousiast in voor de organisatie van verschillende activiteiten in en rondom Borculo. Of het nu voor de IJsclub, de Stichting Nationale Feest- en Herdenkingsdagen of de Hengelsport Vereniging is, Soek geniet van het organiseren en regelen. “Zo blijf je het hele jaar een beetje bezig.”

Tijdens de winterperiode heeft het schaatsen zijn meeste aandacht. Als supporter bezoekt hij samen met z’n vrouw Rietje de internationale wedstrijden in Europa. “Verder dan dat reikt de portemonnee helaas niet.” Want het liefst zou hij de schaatsers over de hele wereld volgen. In het bijzonder Shani Davis, de Amerikaan met wie de familie Soek inmiddels een speciale band heeft opgebouwd. “Dat is echt geweldig. We hebben Shani in 2003 voor het eerst in Göteborg ontmoet en sindsdien supporteren we hem.” Dat dit door Davis enorm wordt gewaardeerd blijkt wel uit het feit dat hij Wicher Soek één van zijn gouden medailles heeft gegeven.

Wanneer ben je begonnen met vrijwilligerswerk bij IJsclub Borculo?
“Ik ben sinds 1987 in het bestuur van de ijsclub gekomen.  In 1994 ben ik voorzitter geworden en dat ben ik nu nog. Daarnaast ben ik gediplomeerd ijsmeester, wat inhoudt dat ik tijdens een ijsperiode bijna iedere dag de waterstand controleer en zo nodig de kraan verder open of dicht draai.”

Hoe kwam je destijds in het bestuur terecht?
“Ik zat toen in de gemeenteraad en de ijsclub zocht iemand voor de kascontrole. Dat heb ik een paar jaar gedaan en aangezien op een ledenvergadering weinig tot geen leden aanwezig waren, kwam ik eigenlijk automatisch in het bestuur terecht.”

Wat heb je zoal gedaan?
“Ik hield me onder andere bezig met het onderhoud en diverse zaken regelen wanneer onderling wat wedstrijdjes werden gehouden. En ik ben ook eigenlijk gelijk kantinewerk gaan doen. Dat vond ik wel mooi; spullen inkopen en verkopen. In onze kantine hebben we nog een ouderwetse toonbank waar kinderen voor 5 cent snoep kunnen kopen.”

De ijsclub heeft een eigen clubgebouw?
“Ja. Elk jaar in oktober houden we ons een paar dagen bezig met het onderhoud daarvan. Dan wordt alles weer netjes opgeknapt. Dit jaar hebben we een heel nieuw dak erop gekregen en alles geïsoleerd. En binnen een nieuwe betonvloer, want daar waren we vorig jaar doorheen gezakt.”

“Dat was op een drukke zaterdagmiddag toen ik samen met Rietje achter de bar stond. Ook onze dochter Rianne kwam helpen vanwege de drukte en toen zakten we met z’n drieën zo door de vloer. Die was na dertig jaar ook wel aan vervanging toe. Dat is nu allemaal weer opgeknapt.”

Samen met Sport Federatie Berkelland organiseren jullie het project ‘Borculose Kids on Ice’.
“Dat is een schaatsproject voor alle lagere scholen in Borculo. Met groep 7 en 8 gaan we dan schaatsen in De Scheg in Deventer. De kinderen krijgen daar vier keer een middag les van een schaatstrainer en na die vier keer krijgen ze een schaatsdiploma. We gaan met twee bussen daarnaartoe en ik ben altijd blij als we ’s avonds om zes uur weer allemaal thuis zijn.”


Wicher Soek met zijn vrouw Rietje en Shani Davis | Foto: Martin de Jong

Is het zo vermoeiend?
“Nou nee, maar ik heb een keer een kind in Deventer laten staan. Niet met opzet natuurlijk, maar de schrik slaat je om het lijf. We waren met een bus met 44 kinderen heengegaan en voordat we teruggingen had ik opnieuw 44 kinderen geteld. Dus ik zei tegen de chauffeur: ‘we kunnen rijden’. Thuisgekomen bleek een jongetje te missen. Hij was te laat bij het weggaan en toen heeft z’n moeder hem zelf naar Deventer gebracht en daar is hij gewoon met de groep mee gaan doen. Ik had dus 45 kinderen mee terug moeten nemen, maar dat was mij niet bekend. Achteraf bleek hij met een trainer meegereden te zijn en zat hij al thuis aan tafel te eten toen ik langskwam. Nou, ik heb ’s avonds op de bank wel even moeten bijkomen.”

“Maar verder is het hartstikke leuk om te doen hoor. Dit jaar hebben we door al die sneeuwtoestanden maar vier dagen onze ijsbaan open gehad, maar dan komen die kinderen bij me en willen ze me even laten zien wat ze allemaal in Deventer hebben geleerd. Prachtig toch?!”

Jullie zijn dus behoorlijk actief om de jeugd aan het schaatsen te krijgen.
“Dat proberen we wel. Op natuurijs organiseren we ook altijd wedstrijdjes voor de jeugd. Eerst wedstrijden voor de scholen afzonderlijk en de besten gaan vervolgens tegen elkaar om het kampioenschap van Borculo. Of dat allemaal georganiseerd kan worden is afhankelijk van het ijs en medewerking van de leraren.”

“Zomerdag hebben we ook al een paar keer skeelerlessen gegeven. Onze gemeente Berkelland bestaat uit vier plaatsen en elk jaar organiseren we dat op een andere plek. In Borculo doen we dat op de rondweg, een gladde weg, waar dat kan.”

Ben je veel tijd kwijt aan het vrijwilligerswerk?
“Ach, we hebben een bestuur van dertien man, allemaal werkers. We regelen van alles met elkaar. Ik ga zelf graag naar schaatswedstrijden in Europa en dan wordt mijn werk gewoon opgevangen. Het mooist vind ik ook altijd dat er ’s avonds na negen uur, als de baan dicht is en we hebben geveegd en gedweild, een hapje en een borreltje voor ons klaarstaat. Daar doen we het voor.”

Wat is voor jou de voldoening?
“Dat we het in een bepaalde tijd toch altijd weer voor elkaar krijgen om mensen te laten schaatsen tegen weinig geld. Een gezinsabonnement kost bij ons 10 euro en als er ijs ligt kun je daar de hele winter voor schaatsen. Voor de jeugd is een abonnement maar 3 euro. We gaan met negen bestuursleden bij de mensen langs die een abonnement gehad hebben en dan bieden we ze weer een abonnement aan. Deze kunnen ze tot 1 december kopen en anders moeten ze bij de ijsbaan een kaartje kopen. Een jaar geen ijs is pech gehad en twee jaar geen ijs dan krijgen ze het jaar daarna een gratis abonnement.”

Hoelang denk je er nog mee door te gaan?
“We hadden een regeling dat je met 70 jaar uit het bestuur moest, maar die regeling hebben we maar afgeschaft anders houden we volgend jaar bijna geen mensen meer over. Dit jaar zijn er ook weer twee ‘jonge jongens’ van in de 40 bijgekomen, dus de doorstroming zit er wel in. We hebben de leeftijdsgrens van 70 losgelaten. Zolang het kan en je het kunt volhouden, gaan we vrolijk door.”

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl!