Op het door vele toeschouwers omzoomde ovaaltje van de Weissensee was de ploegenachtervolging weer een evenement dat het volgen waard was. Net als bij de eerdere edities werd er snoeihard en vol overgave gereden door de aanwezige ploegen.

Met enige nadruk op dat laatste, want lang niet iedereen verscheen op deze zonovergoten en haast lenteachtige dag op het ijs. Bij de mannen lieten grote ploegen als BAM, Telstar/Primagaz, Van Werven en Husqvarna verstek gaan.

Jammer, vond Team Brabant-rijder Pieter-Jan van Eck. "In onze ogen is het toch voor iedereen belangrijk hier aan de start te verschijnen. De organisatie verdient het dat je als ploeg meedoet, de sponsor stelt het op prijs, en niet in de laatste plaats het publiek. Voor ons bestond er dan ook geen enkele twijfel: wij wilden rijden."

Dat gebeurde volgens een andere formule dan in voorgaande jaren. Nu geen halve finales en finale, maar de snelste vier die zich plaatsten voor de finale ronde, en daarin was simpelweg de tijdsnelste winnaar. Jinstal/Radson bleek in eerste aanleg de snelste ploeg van allemaal, en de formatie van trainer Jeroen de Vries hield daarmee een reputatie hoog. Team Brabant – met Pieter-Jan van Eck, Robert van Dalen en de broers Jochem en Nick Uithoven – plaatste zich als tweede, gevolgd door De Uithof en Wadro 2.

In de finaleronde kwam Brabant uit tegen De Uithof. Dat leek aanvankelijk niet zo goed te gaan, maar in het laatste deel van de race sloegen de Brabanders alsnog toe. "We gingen met twee seconden achterstand de laatste ronde in en wonnen uiteindelijk met viertiende voorsprong", verklaarde Jochem Uithoven.

Dat was te danken aan de laatste twee rondes, wist hij zeker. "Van Eck heeft van de laatste anderhalve ronde een hele ronde op kop gereden en hij trok ’m geweldig aan. De andere drie hoefden alleen maar het halve rondje door te trekken."

Dat bleek uiteindelijk goed voor de winnende tijd, net voor De Uithof dus, en voor nummer drie Jinstal/Radson. Zo prijkte die middag de eerste trofee uit het bestaan van Team Brabant in het appartement aan de Weissensee.

Zo’n zelfde bokaal belandde in handen van de vrouwen van MK Basics/Palet Schilderwerken. Dat was niet voor het eerst. De formatie legde al drie keer eerder beslag op de eindzege in de achtervolging op de Weissensee, in verschillende samenstellingen en onder verschillende namen.

Dit keer kwam de meeste concurrentie zoals verwacht van Beteropenhaardhout.nl, maar op de momenten dat het erom draaide, bleek MK Basics net even sterker. Dat was vooral te danken aan de impulsen van Erna Last-Kijk in de Vegte, die dit jaar op de Weissensee sterker is dan ooit. Misschien is dat voor de schaatsster uit Genemuiden aanleiding nog eens serieus na te denken over haar besluit om te stoppen.

Samen met Elma de Vries en het grote talent Iris van der Stelt raasde Last-Kijk in de Vegte over het ijs van het Oostenrijkse bergmeer, waar de vergelijking met de TGV snel was gemaakt. In de strijd om de eerste plaats liet de brigade in paars en rood zich in ieder geval niet in de luren leggen door Openhaardhout.nl, dat tevreden moest zijn met de tweede plaats.