De kans dat de Clafis-rijdster op de langste afstand op het podium beland of een WK-ticket verovert lijkt klein. Ze werd begin november aan haar keel geopereerd en die operatie lijkt haar seizoen danig in de war gegooid te hebben.
Toch was de operatie noodzakelijk. “Ik had voor de KNSB Cup twee keer achter elkaar een keelontsteking. Pas de donderdag ervoor was ik ontstekingsvrij. Jillert gaf me het advies om niet te rijden, maar ik wilde dat wel. Soms kan het lichaam wat bijzonders presteren.”
Dat wondertje waar Achtereekte op hoopte bleef uit. Ze was niet fit en presteerde onder haar niveau. “Daarna hebben we besloten om meteen een ingreep te laten doen. Dat moment was natuurlijk cruciaal, zo midden in het seizoen.”
De langeafstandsspecialiste had het vertrouwen dat ze tussen begin november en de KPN NK Afstanden voldoende tijd zou hebben om te herstellen en haar vorm weer op te bouwen. De operatie hakte er echter wat zwaarder in.
“De operatie zelf stelt niet veel voor, maar het herstel is zwaar. Ik had wel vijf of zes dagen echt pijn. Ik dacht altijd dat keelpijn erg was, maar ik weet nu dat het erger kan.”
Omdat haar keel zo’n pijn deed kon Achtereekte ook niet goed eten. “Ik werd bijna ziek van het niet eten”, vertelt ze. “Ik kon alleen koud en vloeibaar voedsel hebben, en ijsjes. Pas na zes of zeven dagen kon ik weer wat brood eten. Daarna ging het snel beter.”
Na tien dagen, half november, kon Achtereekte rustig haar training hervatten. Ze ging op trainingskamp naar Tenerife. “Daar merkte ik pas hoe slecht mijn lichaam eraan toe geweest was voor de operatie”, zegt ze. “Eigenlijk had ik de anderhalve maand voor de KNSB Cup ook al niet goed kunnen trainen.”
Zes weken had ze voor de KPN NK Afstanden om zichzelf weer in gang te trekken. In de trainingen voelde ze zich steeds beter. “Deze week ging het voor het eerst weer lopen”, vertelt ze. En dus hoopte ze op een mooi resultaat op de drie kilometer. “Als alle puzzelstukjes goed vallen, kan het hard gaan.”
Maar op de drie kilometer pasten de puzzelstukjes helemaal niet op elkaar. “Ik dacht dat 4.02 of 4.03 wel moest kunnen”, blikt ze terug. Ze startte hard, maar kon het tempo niet volhouden en reed uiteindelijk 4.09,33. Ze was blij dat ze over de finish gleed. “Ik dacht: morgen moet ik nog vijf ronden verder. Hoe ga ik dat doen?”
Toch wil Achtereekte de moed niet opgeven, want dinsdag zit er een hele groep fans uit haar dorp Lettele op de tribune van Thialf. “Ik heb nu echt niets meer te verliezen en misschien zit het er nu wel in, nu de druk er vanaf is.”
“Ik ga hopen dat ik mijn flow vind en ik ga er alles aan doen om het WK te halen”, benadrukt ze. “Dat wordt moeilijk, maar niets is onmogelijk.”