Ziek worden is nooit leuk en al helemaal niet drie weken voor het WK sprint. Nu kan ik mij er heel druk over maken maar dat kost alleen maar meer energie. Dus ik heb het gewoon geaccepteerd en er het beste van gemaakt. Accept and adapt.
Gisteren zijn we aangekomen in Salt Lake City. Net voordat we opstegen las ik de column van Mart Smeets ‘schermpjes’. Wij hebben het er in de ploeg ook vaak over en hebben nu afgesproken dat we geen telefoons meer gebruiken tijdens het eten.
Ik zat in het vliegtuig en tegenwoordig heb je in de stoel voor je een schermpje waar je films kunt kijken, muziek kunt luisteren, spelletjes kunt spelen etc. Nou, in dit vliegtuig dus niet! Lichte paniek, want ik was er net achter gekomen dat ik mijn iPod was vergeten. Ook was ik mijn laptop vergeten op te laden. Ik had een reis van tien uur voor de boeg waarin ik ook niet mocht slapen, in verband met de jetlag, en dus geen ‘vermaak’.
Sms'en, whatsappen, pingen, bellen, het kan allemaal niet in het vliegtuig dus hoe kwam ik die tien uur door? Maar ik heb het overleefd en eigenlijk was het ontzettend leuk. Ik heb Zweeds gepuzzeld, gelezen, verhaaltjes geschreven.
Net als vroeger een film gekeken op de mini schermpjes die door het vliegtuig hangen en waar je altijd net verkeerd voor zit waardoor je zo’n lekker wazig beeld heb. Heel old school allemaal!
Ook had ik een Lonely Planet gekocht van California. In april ga ik een roadtrip maken met m’n vriendinnen en ik heb onze ideale route alvast uitgestippeld. Jullie raden het al, de tijd vloog! Zodra je accepteert dat iets ‘nou eenmaal zo is’ zie je de mogelijkheden. Accept and adapt.
Inmiddels zit ik op m’n bed in Salt Lake City en bedacht ik me iets anders. Wij reizen de hele wereld over en meestal verblijven we een aantal weken op dezelfde plek. Je krijgt er een leefritme. Elke stad waar we komen hebben we inmiddels vaste plekjes. We weten precies waar je de lekkerste sushi, koffie of pizza kan krijgen.
Een krachthonk, een atletiekbaan we weten het allemaal te vinden. Het voelt soms zelfs een beetje als thuiskomen. Ook nu rijden we door Salt Lake City alsof we nooit weg zijn geweest. Ook leer je omgaan met dat wat je hebt. En vooral, iets accepteren zoals het is.