En dat noemt zijn coach, maar ook belangrijkste steun en toeverlaat in de staf van schaatsploeg Reggeborgh, de grootste winst na het eerste deel van deze winter. Roest, natuurlijk een veel betere stayer op schaatsen dan een jonglerende artiest op een dunne kabel, ligt namelijk op een stabiele koers richting het Canadese Calgary, waar volgende maand de dikste prijs voor het oprapen ligt: de wereldtitel op de vijf kilometer. Dat is de trofee waar het om draait en die alle andere topklasseringen die hij intussen sinds eind oktober bij elkaar gleed moeiteloos naar de achtergrond verdringt.
Stabiel, dat zijn de prestaties op het ijs, en dat is wat Robin Derks met de dag meer gerust stelt. “Al blijft het elk meetmoment, elke racedag, weer spannend. Neem dit EK, waarop de Noren (met de gevaarlijke klant Sander Eitrem, red.) ineens een wereldrecord rijden op de team pursuit en je weet dat er keihard kan worden geschaatst, ook door anderen. We proberen ons op alles voor te bereiden, vertrouwen steeds op een goede afloop, deels gebaseerd op de keren ervoor dat hij de wedstrijd heeft gewonnen”, zegt de 36-jarige Noord-Hollander, tevreden als hij is met de gouden medaille van Roest op de vijf kilometer. De Lekkerkerker stempelt zijn kaart na 5000 meter 2,5 seconden sneller af dan zijn tegenstander Davide Ghiotto (tweede) en 3,5 dan Sander Eitrem (derde).
Zo simpel is het dus. “Nou, je weet wat Johan Cruijff altijd zei: ‘Het is heel makkelijk om iets moeilijk te maken, maar het is moeilijker om iets makkelijk te houden. Dat gaat zeker op in onze sport. Patrick zet een reeks van tijden neer op de vijf kilometer die fluctueren van 6.05,93 (zaterdag op het EK, red.) tot 6.11, 40 (WCKT en World Cup Beijing, red.). De bandbreedte is zo klein dat je kunt zeggen dat het makkelijker wordt hem te sturen. Tegelijkertijd moeten we ook zorgen dat hij nog beter wordt, terwijl er niet veel meer valt te schuiven.”
Zo bezig zijn met de route van Patrick: kun je dat het project-Roest 2023-’24 noemen?
“Nee, vorig jaar was één grote nulmeting. Wanneer je dan begint, heb je geen vermoeden hoe alles zal uitpakken. Dan is het belangrijk dat het soms jouw kant op rolt. Verleden seizoen reed Beau Snellink 6.11, en toen kwam Patrick op 6.10, nationaal gezien. We hebben ook een periode gekend waarin we moesten doortrainen en een keer of wat verloren, maar al die tijd zat de wereldtitel in het achterhoofd. Met de data, de manier hoe we rijden en trainen, was dat wel in te calculeren.”
Gooi deze serie uitslagen op de vijf kilometer eens op een hoop, doe ze in een zakje en plak er een etiket op. Welke tekst komt er dan op te staan, die verwijst naar het komende WK Afstanden?
“Stabiel. Het is allemaal stabiel geweest, en kan hij het wereldkampioenschap nog een klapper maken. Daar zijn we van overtuigd, na een lange reis door het seizoen. Er komt een wereldbeker aan. En nog een. Dan gaan we naar de zon (trainingskamp, red.) en kunnen we niet schaatsen, wat een keuze is. Daarna wereldbekers, terug naar huis om een week te trainen en is er in theorie een kans om echt nog even wat te investeren. Een moment van uitrusten kun je dat noemen, na veel gewonnen gevechten. Indien we op tijd naar de wereldbeker van Salt Lake gaan, en Québec overslaan, kunnen we redelijk uitgerust naar Calgary.”
Noem je het dan een mijnenveld waar je je met je rijders doorheen hebt moeten manoeuvreren?
“Het is een potentieel mijnenveld dat ontzettend veel vergt van de staf en de atleten.
Als je in een setting zit, waarin wij de schaatsers niet pamperen, maar wel zorgen dat ze altijd kunnen presteren, heeft iedereen de taak om die setting perfect te houden. Dat brengt soms wat meer uitdaging met zich mee. Hier hebben we een thuisvoordeel. Er zit iets minder risico aan dan wanneer je naar Obihiro moe, met een jetlag en twintig uur reizen.”
Maar Robin, dit noem je toch professioneel sporten?
“Dit is gewoon professioneel sporten, ja. Maar aan de andere kant, als je heel eerlijk bent, is het best een goed idee om bijvoorbeeld een trainingskamp te beleggen in voorbereiding op een belangrijke wedstrijd. Maar je kan het alleen doen als je ook alle voorwaarden steeds goed creëert. Nou, dat is ons gelukt.”
Want zou je daarom in de aanloop naar het WK niet liever een trainingskamp beleggen dan naar die twee wereldbekers reizen?
“De reis naar de World Cups in Noord-Amerika is zo bijna onmogelijk het risico op ziekte of spullen kwijtraken enorm is. Dat wil je niet richting een WK. Nu kunnen we nog wel wat risico's nemen. Nu moeten we er snoeihard voor werken en dan hopen we er straks iets soepeler doorheen te geraken. Zo moet je het een beetje zien.”
Maar mijn vraag was anders, hè. Zou je nu niet liever op trainingskamp gaan in plaats van twee World Cups te doen, in de context van alle problemen die je net schetst?
“We slaan Québec over. Of Patrick gaat er niet heen, de rest van de ploeg waarschijnlijk wel."
De combinatie Patrick en de hoogte van Salt Lake City is het verleden geen fijne gebleken. Baart je dat zorgen of reden nog voorzichtiger te zijn?
“We moeten er bovenop zitten. Patrick wordt ook steeds ouder en wijzer.”
Hoe bedoel je dat: er bovenop zitten?
“Met hoogte is het net als corona. De eerste paar dagen gaat het heel erg lekker, dan heb je nergens last van. En vijf dagen verder klapt het erin. Dat is meestal het probleem. Dus je moet durven, de discipline hebben om niet zoveel te doen als je daar bent.”
En dat is bij hem heel moeilijk.
“Ja, want hij is een racer. Hij weet het inmiddels ook, maar er blijft een risicovollekant aan kleven.”
Tot slot nog even terug naar de klapper die Roest moet produceren in Calgary. Wat moet ik me erbij voorstellen?
“Nou, misschien zijn dat iets te grote woorden. Als je met wat meer (ingebouwde) rust naar dat toernooi kunt toewerken, wordt de kans op goed presteren iets groter.”
En met alle data die je al hebt verzameld over Patrick: wanneer duikt hij onder de zes minuten op de vijf kilometer?
“Ja, dat is een heel goede vraag. Dat willen we natuurlijk wel. We willen dat proberen, maar niet ten koste van alles. We weten dat hij rondjes 28,3 moet rijden, gemiddeld. Dat zit in het hoofd. Als je in Calgary echt hard wil schaatsen, net als in Obihiro, moet je er al twee weken van tevoren heen. We willen ook nog investeren, etcetera. Of het zal lukken. Het houdt Patrick in elk geval meer bezig dan mij. Je moet sowieso eerst naar het WK kijken.”
De uitslag van de 5 km op het EK staat hier.
