De manier waarop Evi (hierboven links op de foto) haar eerste podiumplaats binnensleepte was ook al nagenoeg identiek als haar broer. Daan werd in januari 2022 eveneens tweede uit een kopgroepje, al was dat op het snelle ijs van Thialf. Evi moest op het tragere ijs in Amsterdam ook genoegen nemen met de tweede stek op het podium. De overwinning moest ze aan Ineke Dedden laten.
“Bij de beloften heb ik al wel eens op het podium gestaan, en dit seizoen bij de topdivisie was vierde het hoogste”, sprak Gelling nadat ze de bloemen horende bij die klassering in ontvangst had genomen. “Dit seizoen ging het eigenlijk best wel stroef, al merkte ik wel dat ik stappen had gezet. Ik kon vaak relatief makkelijk mee, maar je moet tactisch goede keuzes maken en het moet ook een beetje meezitten. Ik had alleen best veel pech, dat het allemaal net niet lukte of dat ik viel. Er zat vaak meer in dan de uitslag die ik reed, dan is het fijn dat het nu samenvalt.”
In de kopgroep van acht rijdsters, met daarbij ook klassementsleidster Elsemieke van Maaren, voelde Gelling zich ook dit keer op haar gemak. “Ik merkte dat ik er makkelijk zat, dus toen ik in de kopgroep zat wist ik dat er een mooie uitslag uit moest komen. Elke keer kon ik vrij makkelijk mee schuiven, hoefde niet alle zeilen bij te zetten en kon op ongeveer 80 procent mee.”
In de finale zal broer Daan toegekeken hebben hoe zijn zusje het ervan af bracht. “Hij kijkt eigenlijk altijd en ik hoor hem ook vaak wel. We zijn erg hecht en beleven het heel erg samen. We bewandelen ook hetzelfde pad. Eerst reden we allebei op de langebaan. Na zijn juniorentijd heeft Daan de stap naar de marathon gemaakt en dat doe ik nu ook.” Meerdere keren per week zitten de twee samen in de auto vanuit Groningen naar Heerenveen om te trainen. “Dan gaat het bijna alleen maar over schaatsen. De wedstrijden, de tactiek, de training. Dat gaat eigenlijk heel snel als je samen dezelfde sport doet.”
Met de carrière van broer Daan gaat het crescendo. Na twee overwinningen op kunstijs greep de rijder van Royal A-ware op de Weissensee in januari de open Nederlandse titel. Evi heeft bewondering voor hem en hoopt tegelijkertijd ook naar dat niveau door te stoten. “Bij Daan gaat het nu heel erg goed. Voor mij is dat best wel een voorbeeld. Ook als het bij mij minder gaat, zegt Daan dat het er wel in zit en dat ik het kan. Zo helpt hij mij heel erg. Onze uitslagen lijken heel erg op elkaar, dus hopelijk groei ik ook zo door.”
Maar eerst gaat ze op haar beurt kijken bij de topdivisie mannen hoe Daan het ervan af brengt. En daarna? Samen in de auto terug naar Groningen, en uiteraard praten over schaatsen. “Daan zal vast wat op te merken hebben, en waarschijnlijk ook wel over hoe ik hem had moeten winnen. Maar alles bij elkaar denk ik dat ik weinig fouten maakte en dat ik op waarde geklopt werd. Ineke is niet de minste om van te verliezen.”
Fortune Coffee grijpt dubbel mis bij beloften
De wedstrijd bij de beloften werd gedomineerd door een grote kopgroep van zestien rijdsters. De klassementsleidster Jet Fransen en haar naaste achtervolger Maaike Koelewijn hadden de slag gemist en moesten toezien hoe Mayke Vriesinga en Iris Tiben het gat in de strijd om het oranje grotendeels dichtten. Met enkel nog de slotwedstrijd in Leeuwarden op het programma, blijft de strijd ongemeen spannend.
Maaike Koelewijn, de nummer twee in het klassement, moest lijdzaam toezien hoe de kopgroep zonder haar vertrok. Terneergeslagen en met de tranen in haar ogen stond ze na de wedstrijd langs de baan. "Ik had er gewoon graag bij willen zitten en het oranje willen pakken. Ik ben nu zo dichtbij, dan wil je ook heel graag", was haar eerste reactie.
"Ik was de hele tijd aan het strijden om het nog dicht te rijden, Jet ook, maar verder wilde niemand rijden. Hélemaal niemand!” Met twee ploeggenoten in de grote kopgroep kon ze vanuit het peloton weinig anders doen dan zich verbijten en de teleurstelling verwerken. Tot de bel. “Toen vond ik dat ik in ieder geval de sprint van het peloton nog moest winnen. En dan loop je één puntje in. Het wordt nog lastig om nog vier punten in te halen in de laatste wedstrijd.”
Terwijl Koelewijn in het peloton haar frustraties probeerde te bedwingen, hadden de vrouwen van Fortune Coffee in de kopgroep ook een stroeve avond. Kaat van Stekelenburg en Heleen Docter reden elkaar in de finale flink in de weg. Waar Van Steekelenburg met nog drie ronden te gaan met Muriël Meijer van OCRE het hazenpad koos, werd deze aanval tenietgedaan door Docter. De negende plaats die dat haar opleverde zal niet het gewenste resultaat geweest zijn. Gioya Lancee won uiteindelijk de sprint, voor Tiben en Vriesinga.
