Begrijp het goed: het is niet dat ze zich zondag ook gelijk op de 1000 meter – dat is de afstand waarop ze heeft verrast - in het gevecht zal mengen om goud, zilver en brons. Nee, dat is uitgesloten - al kan er van alles gebeuren in sport - want tussen het niveau dat de ware hardrijdsters aan de dag leggen en de heldhaftige poging van Diede (én net zo goed de pas 16-jarige Angel Daleman) direct aan te klampen bij de toppers, zit een wereld van verschil. Maar als je wordt opgeroepen voor iets heel nieuws en spannends, en onmiddellijk laat blijken dat je het spelletje ook op dit toneel kan volgen, is dat meegenomen.
Zo moeten we de prestatie beoordelen van de kleine Van Oorschot, die zich dankzij een derde plaats met bijbehorende tijd op de 1000 meter zondag mag melden voor het vervolg. “Daar ben ik heel blij mee en trots op, want dit had ik nooit verwacht. Ik was erg zenuwachtig vanmorgen, terwijl ik de hele week veel zin had in de wedstrijden. Van tevoren was het moeilijk inschatten hoe het zou verlopen, omdat ik de meeste meiden die ik hier zou kunnen treffen niet eens ken”, vertelde ze.
Al in de aanloop naar het overzeese avontuur trachtte Van Oorschot, normaal gesproken uitkomend voor het KNSB Talent Team Midden-Oost, zich een voorstelling te maken van een wereldbeker in de hoogste leeftijdscategorie. “Ze zullen er nog wel sneller schaatsen dan wat ik meemaak wanneer ik met de nationale selectie meetrain”, sprak ze toen. En vrijdagmiddag: “Ik was bang dat het veel harder zou gaan dan ik nu heb ervaren. In mijn gedachten had ik al het idee gevormd van zo’n Koreaans meisje dat op kop rijdend zomaar van me weg zou schaatsen. Dat is helemaal niet het geval geweest.”
Van Oorschot was de dag in de Maurice-Richard Arena begonnen met de kwartfinales op de 1500 meter. “Ik haalde toen het hoofdprogramma niet, maar was wel blij met mijn rit. Bepaalde dingen hadden beter gekund en als die zouden zijn gelukt, was het misschien ook voldoende geweest om de herkansingen te ontlopen.” Ze eindigde op de derde stek in haar serie; omdat haar heat niet erg snel was verlopen, behoorde ze met haar tijd niet tot de vijf snelste nummers drie die nog door mochten naar de halve finale. Zaterdag kan ze met alle andere gesneuvelden opnieuw proberen een volgende ronde te halen. Inderdaad, via de herkansingen, ook repêchages genoemd.
“Ik mikte niet op een goede tijd, want als ik me daarop had gefocust zou ik zelf het tempo hebben moeten bepalen. En dan zou het lastig zijn geworden om als derde te eindigen. Stilletjes hoopte ik dat er iemand anders zou zijn die een snelle tijd wilde neerzetten.”
Ze had het geluk dat dit wel aan de orde was op de tweede discipline waarvoor ze was ingeschreven: de tweede 1000 meter in het schema van deze World Cup. “De Koreaanse (Shum Su Hee, red.) reed flink door op kop. Ik zat op dat moment op positie vijf (achterin, red.) en nam me voor buitenom op te schuiven. Het ging veel te hard om dat te doen, en daarom dacht ik binnendoor naar voren te glippen om wat plekken te winnen. Doordat er voor me twee andere rijdsters met elkaar bezig waren, kon ik zomaar twee plaatsen verder naar voren komen.”
Positie drie dus, die wist ze vast te houden. Met dank aan de Aziatische gangmaakster kwam Van Oorschot uit op een tijd die ook kwalificatie betekende voor de kwartfinales. Hoe nu verder? “Nou, vooral leren en m’n best doen. Ik heb geen bepaalde verwachtingen waar ik zal eindigen. De afgelopen week is ontzettend leerzaam geweest. Ook wennen, trouwens. Ik heb niet eerder met een jetlag moeten trainen, bijvoorbeeld. Of ander ijs, daar moet je ook aan wennen. De groep meiden is superleuk, ze leven allemaal mee en ontfermen zich echt over me.”
