.In deze eerste finale in dit wereldbekertoernooi die ze rijdt weet ze wat haar staat te doen. Velzeboer moet het gevaar van de Koreaanse tandem Soyoun Lee en Whimin Seo bezweren, een Amerikaanse in bedwang houden en een onstuimige Poolse uitschakelen. In de race voor haar, de kleine finale van de 1000 meter, ziet ze hoe haar jongere zus Michelle tegen een wat ongelukkige penalty aanrijdt. De door haar veroorzaakte valpartij maakt een herstart van die wedstrijd noodzakelijk. Zonder Michelle dus.
Het blijkt een voorbode van nog meer ellende. Wanneer de race even bezig is, komt Velzeboer lekker in het gevecht. Ze wisselt de koppositie af met een van de Aziatische meiden, laat Kristen Santos tempo maken en neemt dan weer zelf het heft in handen. Na verloop van tijd, de helft van de negen ronden zijn dan al voorbij, gaat het fout. De intensiteit van de strijd neemt toe, iedereen kruipt dichter naar elkaar toe. En Kamila Stormowska, de onstuimige Poolse, schiet plotseling van buiten naar binnen. Ze schopt als het ware een van de ijzers onder Velzeboer vandaan die haar evenwicht verliest en schuivend over de baan voor Lee een onmogelijk te ontwijken obstakel wordt. Vrijwel alle rijdsters dweilen daarna in horizontale positie over het ijs; alleen Santos is de wilde dans ontsprongen en kan freewheelend naar de streep schaatsen. Goedkoper kan goud niet worden binnengeharkt. Het gebeurt wel volgens de regels.
Velzeboer dringt niet verder meer aan na haar buiteling. Stormowska krijgt na het videoberaad een penalty waardoor Xandra op de vierde plek in de uitslag belandt. Ze zal het voor kennisgeving aannemen. Dit voelt als door de neus geboord eremetaal, kun je stellen. Iets dat een paar uur eerder eveneens aan de hand is geweest in de mixed relay, al is het incident van compleet andere orde. Meer in de trant van een black-out bij ploeggenote Selma Poutsma, die veel te vroeg heeft willen aflossen en zo de soepel draaiende machine van Nederland buitenspel heeft gezet. Want onreglementair wisselen betekent een penalty, en daarmee einde is het einde verhaal op dit onderdeel.
Gelukkig sluiten de vrouwen van TeamNL het World Cup-festijn met een positief gevoel af. De aflossing van het kwartet met Xandra, zus Michelle, Poutsma en Yara van Kerkhof levert een plek in de eindstrijd op, en daar is knetterhard voor gestreden omdat een Chinese vroeg in de koers Selma bijna tegen de vlakte heeft gewerkt. Ze is erin geslaagd overeind te blijven, maar heeft wel als laatste van de vier rijdsters het denkbeeldige stokje moeten overgeven, Met letterlijk vereende krachten knokken de vier zich in de resterende ronden terug naar voren, om als nummer twee van de vier naties in de baan de finish te passeren.
Diede van Oorschot maakt haar selectie meer dan waar
Het moet gezegd: de rapportcijfers van de Oranje-afvaardiging vielen niet mee op de eerste finaledag van deze wereldbeker, puur kijkend naar de uitslagen. Debutante in de World Cup Diede van Oorschot verdient wél een speciale vermelding. Zij wist het via twee loodzware herkansingsronden tot in de B-finale van de 1500 meter te schoppen. Daarin finishte de Utrechtse redelijk uitgeblust na een gedurfd optreden als zevende en laatste. Friso Emons haalde ook de kleine finale van de 1500 meter en werd daarin vijfde. Michelle Velzeboer was de derde klant die tot de B-finale reikte. Ze deed dat op de 1000 meter (zie hoofdverhaal).~
Voor de 16-jarige Angel Daleman zit het wereldbekeravontuur er na zondag weer op. De Leiderdorpse, die zich niet plaatste voor het hoofdprogramma in Montréal, mag komend weekend meedoen aan het World Cup Kwalificatietoernooi op de langebaan. Hoewel ze die toezegging nog niet had toen ze naar Canada vloog, was wel in overleg met haar coach Dave Versteeg besloten dat ze vanwege haar drukke schema alleen aan de eerste wereldbeker shorttrack zou deelnemen. Vrijdag kwam het bericht van de Selectiecommissie Langebaan dat ze op drie afstanden kan starten: 500, 1000 en 1500 meter. Zondag rijdt ze nog de herkansing van de tweede 1000 meter, daags erna vliegt ze met haar moeder terug.
Gebalde vuisten illustreren de opluchting bij de Gelderse, de korte peptalk die ze houdt met de andere drie om zich heen bewijst dat Velzeboer met recht de kopvrouw van de nationale selectie kan worden genoemd. "Ik ben erg trots op de meiden, want door een slechte inhaalmanoeuvre van China kwamen we op 'vier' te liggen. Het plan was van voren te zitten; alleen, toen dat gebeurde bij Selma wisten we dat het nog heel spannend zou worden. Het was goed te zien dat we zoals vaker in staat zijn geweest het verloren terrein terug te pakken", verklaart ze.
Voor teleurstelling over de ontgoochelende apotheose van de 1000 meter is geen tijd geweest. "Dat is het geluk van deze sport: je moet steeds weer door. Het kan niet om stil te staan bij zo'n geval. Soms is dat niet prettig." Op verzoek blikt ze terug naar 'beukmoment' van Stormowska. "Die medaille is me echt door haar door de neus geboord. Ze reed voor mijn gevoel dwars door me heen. De bocht ervoor hing ze heel erg tegen me aan, en voelde ik al een arm voor mijn benen. Daar was ik niet heel happy mee. Vervolgens zag ik haar aan de buitenkant rijden, terwijl ik duidelijk zichtbaar voor haar links zat. Dat moet haar zijn opgevallen. Ze heeft een penalty gekregen, wat bewijst dat zij fout was.. Maar ja, dit was de finale en kun je er niets meer aan doen."
"Er gebeurde veel, ik reed op 'drie' en had het idee dat er nog een versnelling uit de benen te halen was om voor goud of zilver te strijden. Maar ik was er klaar mee na die val. Wat ik meeneem is dat ik een erg goede kwartfinale had en de halve finale eveneens uitstekend verliep. Aan m'n vorm ligt het niet. Nu, na de relay - want daarstraks was ik best pissig - ben ik weer rustig. Er is intussen ruimte geweest om alles te analyseren. Dan constateer ik dat ik er goed voorsta en kan meestrijden voor de overwinningen. Dat kan ik meenemen naar zondag. Al moet je altijd zien wat er dan weer kan gebeuren."
De uitslagen van de eerste finaledag van de World Cup staan hier.
