De prijzen werden woensdag na afloop van de ochtendtraining in Thialf aan Van 't Wout en Deltrap uitgereikt door de disciplinemanager Shorttrack van de KNSB, Wilf O'Reilly. Schulting kreeg naderhand thuis in Heerenveen de trofee uit handen van de gewezen shorttracker. Ze maakte gelijk gebruik van de gelegenheid om in een korte (in dit artikel bijgevoegde) videoboodschap een update te geven over haar rugblessure die ze maandag had opgelopen tijdens de training in Thialf.
Het was bij de vrouwen een kwestie van kiezen tussen twee trefzekere kanjers. Misschien wekt het verbazing dat Schulting in de jaarlijkse verkiezing Xandra Velzeboer aftroefde. De snelle blondine uit Culemborg veroverde immers op het WK in Seoul – het laatste grote toernooi van het afgelopen seizoen en daarom wat verser in het geheugen liggend - vier wereldtitels en was op het Europees kampioenschap ook goed voor twee keer goud.
Schulting grossierde echter ook op niet mis te verstane wijze in het eremetaal: op het WK voegde ze drie gouden plakken toe aan haar verzameling, terwijl het EK op een bijna volledig gouden sprookje uitdraaide. Op de ijsbaan van Hala Olivia in Gdansk – in januari 2024 wederom gastheer van het EK – was er vier keer goud en een zilveren medaille.
Bovendien stond ze zes keer op de hoogste trede van een wereldbekerpodium om gehuldigd te worden als winnares van een individuele afstand (een keer 500 meter, drie keer 1000 meter en tweemaal op de 1500 meter). Dat was drie keer meer dan Velzeboer die op de 500 meter twee keer raak schoot en voor het eerst een gouden medaille ontving voor de zege op een 1000 meter.
Suzanne Schulting geeft een update over haar rugblessure
Afgelopen maandag kreeg Schulting op de training een schaats in haar rug. Ze vertelt hoe het nu gaat en wanneer ze weer op het ijs hoopt te staan.
De keuze voor Jens van 't Wout mag niemand verrast hebben. Als jongste rijder van de nationale trainingsselectie debuteerde hij afgelopen jaar in de World Cup. Die entree ging gepaard met een prachtig trio overwinningen: hij veroverde in Salt Lake City goud op de 500 en 1500 meter. Daar voegde hij later in Almaty een eerste plaats op de 1000 meter aan toe. Zijn dadendrang duurde voort op het EK in Polen waar hij drie keer op de hoogste trede van het podium mocht stappen (1500 meter, mixed relay en mannen-aflossing). Daarna wist hij nog beslag te leggen op een bronzen WK-medaille (500 meter) en wederom een gouden plak op de mixed relay in Seoul.
De jury wees unaniem de momenteel geblesseerde Zoë Deltrap aan als het Talent van het Jaar. Met drie nationale titels (individueel), een gouden en een zilveren plak op de relay beleefde de debutante in de nationale ploeg van bondscoach Niels Kerstholt een onvergetelijk NK.
