Nee, Kim Talsma had zaterdagavond in Heerenveen geen tijd om te treuren over haar derde plek in de Royal A-Ware Marathon. Achter Irene Schouten en Marijke Groenewoud werd ze derde. Talsma was de enige die de sterke vrouwen van Jillert Anema kon volgen en maakte van start tot finish koers. Onbevangen, gewoon erin vliegen. Dat de vrouwen van Albert Heijn Zaanlander het overtal in de finale uitspeelden, was geen verrassing. “Baas boven baas”, zei Talsma. “Ik deed een poging het gaatje dicht te rijden naar Irene, maar ik zat helemaal kapot. Ze waren sterker.”
De resultaten van Schouten en Groenewoud spreken al jaren voor zich. Talsma reed dit jonge seizoen op haar beurt al heel wat moois bij elkaar. Winst in de mass start-competitie, podium in de marathon van Groningen en een persoonlijk record op de 3 kilometer tijdens het World Cup Kwalificatietoernooi. De derde plek van zaterdagavond in Heerenveen was van die prestaties de mooiste tot nu toe.
Vorig jaar reed ze de marathons als eenling, dit jaar keerde ze na een periode als stagiaire bij Team IKO terug bij Team FrySK. “Ik wilde heel graag van de hobby mijn werk maken, maar bij dit team zit ik beter op m’n plek." Desondanks nam ze de bagage van een jaar bij de broers Ten Hove mee. “Vooral mentaal werd ik sterker, raceplannen maken heb ik daar geleerd en ook mijn waardes werden beter.”
Dat heeft haar de volgende stap gebracht, heeft ze nu al bewezen. Met haar ploeggenotes van Bouwbedrijf De Vries kan Talsma rekenen op voldoende steun. “In mijn eentje was het moeilijk om mee te zitten in de kopgroep, dat gaat dit jaar beter”, aldus Talsma. Toch had zij niet verwacht in deze fase al zover te zijn. “Ik verbaas me er wel over. In een nieuwe ploeg komen, dan is het is altijd even afwachten. Maar het bevalt heel goed en we rijden sterk.”
In de basis blijft Talsma een 'langebaner'. Ze hoopte vorige week in hetzelfde theater mee te doen om de World Cup-tickets, maar daar kwam het niet uit de verf. “Ik hoopte dat er na het uitvallen van de vrouwen van Albert Heijn-Zaanlander nog een belletje zou komen, maar dan had ik harder moeten rijden”, is de Friezin realistisch. “De eerste vijf plaatsen zich, dus dat accepteer ik.”
Voorlopig kan de focus dus op de marathons, waar ze zich kan meten met de beste rijdsters en de volgende wedstrijd het leiderspak van het jongerenklassement mag dragen “Ik had liever een sprint gereden tegen Irene en Marijke, dan weet je nooit wat er gebeurt. Maar op het podium staan met deze sprintersbazen is prachtig. Daar kan ik niet teleurgesteld over zijn.”
Als de vrouwen van Albert Heijn Zaanlander eenmaal op de internationale tour gaan, wordt Kim Talsma iemand om écht rekening mee te houden...
Harm Visser oogst in Heerenveen
Drie bossen bloemen, een Fries suikerbrood, een fles kruidenbitter, twee leiderstruien en weer een overwinning. Harm Visser had zaterdagavond zijn handen vol in Thialf. Hij schreef de Royal A-Ware Marathon op zijn naam na subliem ploegenspel van de mannen van Peter de Vries. “En dan mag ik het afmaken”, prees Visser zich gelukkig. In de laatste meters richting de meet was hij Luc ter Haar en Sjoerd den Hertog te snel af. “Het gaat de laatste weken echt fenomenaal, ook met het hele team. Iedereen is sterk, dat betaalt zich uit.”
Visser was één van de achttien rijders in de kopgroep nadat Team Jumbo-Visma de hele koers dicteerde. Jorrit Bergsma verzette beulswerk voor zijn provinciegenoot. Visser liet met twee ronden te gaan een gaatje vallen voor de ervaren stayer, waardoor de andere ploegen moesten reageren. Het bracht de Westereender in de ideale positie. “Het was best wel een dikke overwinning”, reageerde Visser. “Het zijn allemaal klasbakken, maar ik ben blij dat Jorrit niet naar de World Cups gaat. In Groningen had hij nog een beetje moeite, maar momenteel is zijn vorm super. Iedere sprinter wil zo iemand in zijn ploeg hebben.”
