Al vroeg in het programma verscheen Femke Kok vrijdagavond op de baan voor haar 500 meter. Omdat ze de teamsprint had overgeslagen en zich niet geplaatst had op de 1000 meter, moest het in ruim een halve minuut gebeuren. Met haar snelste opening van het seizoen (10,35) legde ze de basis voor een goede klassering. Wat die tijd van 37,28 precies waard was, wist de rijdster niet.
“Ik zag dat Jordan Stolz zo hard gereden had bij de mannen, dus ik dacht dat de winnende tijd bij ons een baanrecord moest zijn. Alleen merkte ik wel dat ik een prima rit had neergezet”, verklaart de nieuwe mondiale heerseres op het kortste nummer. Nadat ze had uitgereden en haar schaatsen voor haar schoenen verwisselde, moesten er nog tien vrouwen aan de start verschijnen. “Zo lang moest ik wachten om erachter te komen of mijn tijd genoeg was. Ik wist niet wat ik moest doen. Daarom ik stond bij mijn fysio Johan (Methorst, red.) en mijn coach Dennis (van der Gun). We ijsbeerden op het middenterrein. Steeds zeiden ze: ‘Het kan nog, het kan nog.’”
“Op het scorebord zag ik rijdsters tijdens hun rit net boven of onder mijn tussentijd zitten, maar elke keer kwamen ze op de finish tekort. Ik werd heel zenuwachtig en maakte mezelf helemaal gek. Na mijn rit voelde ik meer spanning dan ervoor. Ik heb Johan en Dennis echt geknepen. Is het echt zo, dat wilde ik weten? Ja, het was echt zo. Toen Michelle de Jong en Kimi Goetz in de laatste rit gefinisht waren, kon Kok aan haar ereronde beginnen.
De Zuid-Koreaanse Min-Sun Kim werd vooraf bestempeld als favoriete, met de Oostenrijkse Vanessa Herzog en Jutta Leerdam als grootste uitdaagsters. Kok leek geen titelkandidate, omdat ze geen enkele World Cup dit seizoen op het podium wist te eindigen. “Wel twee keer vierde op echt een paar duizendsten. Maar internationaal had ik mezelf helemaal niet laten zien.”
“De World Cup in Polen ging weer slecht. Ik voelde me prima, maar reed niet goed. Daar haal je dan geen vertrouwen uit.” De schaatsster van Reggeborgh besloot om de laatste wereldbeker over te slaan en eerder terug te keren uit Tomaszów Mazowiecki. “Ik heb de afgelopen twee weken gereden met Mats (Siemons, red), mijn teamie. Er waren verder bijna geen teamgenoten, maar ik heb zo goed kunnen trainen. Ik heb aan mijn techniek gesleuteld om de puntjes op de i te zetten.”
Zelf hield Kok het geloof in de wereldtitel. “Dat klinkt heel raar, want niemand had gedacht dat ik dit zou doen. Maar Gerard (van de Velde, red.) en Dennis bleven ook vertrouwen houden. Zij zeiden dat ik goed reed in de trainingen. Dan weet ik van mezelf dat het erin zit.”
In het coronaseizoen 2020-2021 won Femke Kok alle vier wereldbekers, maar moest ze de wereldtitel laten aan Angelina Golikova. “Het jaar daarop verwachtte iedereen van mij ineens dat ik alles zou gaan winnen. Terwijl dat helemaal niet vanzelfsprekend is. Daar heb ik best wel last van gehad. Ik heb de afgelopen twee jaar in dat opzicht veel geleerd. De druk zal nu niet minder worden.”“De hele dag was ik relaxed. Ik had immers niets te verliezen. En om met zoveel publiek hier te rijden geeft me altijd extra energie. Het was als klein meisje mijn droom om in een vol Thialf te schaatsen én om wereldkampioene te worden. Dat heb ik vandaag gecombineerd, met alle dierbare mensen om me heen. Het is leuker om het nu met publiek te kunnen delen dan dat ik in de coronaperiode gewonnen zou hebben, toen er geen kip zat. Het was het wachten waard,” besluit de eerste Nederlandse wereldkampioene op de 500 meter.
De complete uitslag is hier te vinden.
Vuurwerk van een verbaasde Jordan Stolz
De Nederlanders knalden zeker niet onaardig over de lang niet de snelste ijsvloer die er in Thialf heeft gelegen, maar bleken de kracht te hebben van maanraketjes, vergeleken bij een vuurpijl uit de VS. Jordan Stolz boorde vrijdagavond op sensationele wijze ieders hoop de grond in door met een verbluffende 34,10 uit de WK-coulissen te schieten. Hij was er zelf verbaasd over, want de omstandigheden hadden hem niet kunnen bekoren. “De zege haalt in elk geval de spanning een beetje weg voor de 1000 meter die nog volgt. Voor de 1500 meter heeft dit resultaat weinig te betekenen. Op die afstand tref ik zondag heel andere tegenstanders”, oordeelde de man die de eerste schaatser is sinds de legende Eric Heiden in een seizoen een junioren- en senioren WK-titel behaalde.
De drie Nederlanders bleven net boven de middenmoot steken op nietszeggende plaatsen: Europees sprintkampioen Merijn Scheperkamp werd vijfde (34,57), Hein Otterspeer klokte 34,79 (zesde) en Dai Dai N’tab kwam met 34,87 op de plaats daarachter. Zilver was voor Laurent Dubreuil (34,46), terwijl de Japanner Wataru Morishige brons kon ophalen na zijn 34,48.
