Melle van ’t Wout (23) kwam op zijn zeventiende terug naar Nederland vanuit het Canadese Bracebridge, Ontario, waar hij met zijn ouders en jongere broer Jens dertien jaar had gewoond. Selma Poutsma (24) keerde op haar negentiende weer naar Hollandse bodem na een vierjarig shorttrackavontuur bij de Fransen. In 2019 kwamen ze bij elkaar in de nationale shorttrackploeg. Ze kenden elkaar al langer vanuit de sport, maar vanaf dat moment begon Van ’t Wout een oogje op Poutsma te krijgen...
Ruim twee jaar later volgde er een dateperiode: samen eten en relaxen na de trainingen. “Ik heb nog nooit zo hard voor iemand moeten werken”, aldus Van ’t Wout. “Als ik naar haar toe ging, nam ik vaak bloemen mee.” Tijdens een tiendaagse vakantie op Aruba in mei 2021 kwam het hoge woord eruit. Vanaf dat moment waren ze vriend en vriendin. Poutsma: “Ik was nog niet klaar voor een vaste relatie. Totdat ik op een gegeven moment zo verliefd was. Ik wilde constant met Melle zijn.”
Nieuwe afspraken of sancties binnen het team waren niet nodig, want ‘iedereen wist het toch al’. Ook tijdens wedstrijden en trainingskampen wordt er netjes apart geslapen. Bij trainingen spreken ze elkaar nauwelijks en zijn ze beiden gefocust op zichzelf. Van ’t Wout: “Dit is een fijne modus die we hebben gevonden. Als we bijvoorbeeld op trainingskamp zijn, voelt het voor mij als thuis. Ik heb dan mijn broer én vriendin dicht bij me, dus dubbel geluk. Vaak zit ik met Jens op de kamer en komt Selma bij ons langs.”
Poutsma schiet in de lach. “Ik weet niet of dit op het internet mag.” Ze aarzelt. Het verklapt meteen de serieuze, goednadenkende topsportster die ze is. Omdat het zo’n sprekend voorbeeld is voor dit thema en beide atleten altijd honderd procent met hun sport bezig zijn, besluit ze dit eenmalige – en stiekem hilarische - voorval uit de doeken te doen.
“Het was in het jaar van de Spelen tijdens het zogeheten ‘terror-stepkamp’, waarbij we grote afstanden moesten afleggen op de mountainbike en step. Melle en ik logeerden die nacht stiekem bij elkaar, niet wetende wat ons te wachten stond. Midden in de nacht werden we uit ons bed gerukt, maar die van Melle was leeg. Wij hebben zo ontzettend op onze donder gekregen van Jeroen (Otter, toenmalig bondscoach, red.). Heel begrijpelijk uiteraard. Je zit er allemaal met één doel. Sindsdien hebben wij nooit meer stiekem samen geslapen.”
Tijdens wedstrijden is Van ’t Wout megazenuwachtig voor Selma en Jens. “Ik wil zo graag dat ze het goed doen. Bij mezelf valt het mee. Ik weet wat ik moet doen.” En waar Van ’t Wout tussen de races door graag contact zoekt, blijft Poutsma het liefst in haar eigen bubbel. “Ik weet nog dat we tijdens de eerste wedstrijd hier tegenaan liepen. Na die tijd spraken we erover en heb je dat ook weer over elkaar geleerd”, analyseert ze.
Waar Selma over alles nadenkt, laat Melle het meer op zich afkomen. Van ’t Wout prijst haar discipline en perfectionisme. “Er is bijvoorbeeld niks lekkers in huis als ik bij haar langskom. Wanneer er iets moet gebeuren, zoals voor haar studie Liberal Arts & Sciences, doet ze het. Ze haalt al haar vakken. Daar kan ik nog wel wat van leren. Door Selma ben ik volwassener geworden, lees ik andere boeken en is mijn muziekgenre uitgebreid.”
Van ’t Wout is voor Poutsma haar veilige haven, vanwege zijn zorgzaamheid en relativeringsvermogen. “Hij is echt de rust in mijn chaos. Waar Melle een probleem ontleedt en naar een oplossing kijkt, sla ik al die stappen over en schiet ik meteen in de paniek. We zijn heel complementair aan elkaar.”
Zelfs toen Van ’t Wout met een rugblessure thuis zat, bleef hij positief en trots meeleven met zijn vriendin en broer Jens, die zich beiden wél hadden geplaatst voor de Spelen in Beijing. Poutsma keerde zelfs met olympisch goud op de relay bij de vrouwen huiswaarts. Ze wilde er als vriendin voor Melle zijn en tegelijkertijd stond zij op de belangrijkste wedstrijd van haar leven. “Deze periode is zo goed gegaan tussen ons door Melle. Hij snapte als geen ander wat de Spelen betekent. We zijn beiden communicatief sterk en hebben geprobeerd om zo goed mogelijk aan elkaars behoeften te voldoen en de ander daarin te respecteren.”
Het zit niet in zijn aard om jaloers te zijn. Poutsma is trots op haar vriend hoe hij deze periode heeft doorstaan en dat hij inmiddels weer voluit kan trainen. “Ik vroeg hem wel eens: ben je niet verdrietig? Dan kreeg ik het antwoord: ‘Nee, ik ben vooral heel trots op jullie.’ Het is amper voor te stellen hoe je als persoon zo mooi kunt zijn. Wetende dat het in zijn leven niet opperbest ging.”
Toegegeven, het was een zware periode voor de 23-jarige. Melle: “Door topsport heb je niet echt een sociaal leven. Als er twee mensen weg zijn waar je het meest mee omgaat, dan val je wel in een soort zwart gat. De sport is ontzettend mooi, maar als het plotseling wegvalt, word je wereld klein. Ik was blij dat de droom voor de meiden om goud te winnen, gelukt was. Het motiveerde mij om weer terug op niveau te komen. Daarnaast deed het me goed dat zij het goed hadden in China en ik gemist werd”, knipoogt hij.
Binnenkort verlaat Van ’t Wout het ouderlijk huis en zullen de twee samenwonen in Heereveen. Poutsma kan amper geloven welke weg ze hierin heeft afgelegd. “In de begindagen moest ik zo ontzettend wennen aan Heerenveen. Ik vond het de meest verschrikkelijke plek om te zijn. Constant had ik heimwee en reisde ik ieder weekend terug naar Utrecht. Ik heb me hier echt overheen moeten zetten. Voor andere omgevingen of nieuwe mensen had ik angst en ik durfde niks. De warming-up zaal van Thialf binnenlopen vond ik al eng. Ook was ik bang voor mijn teamgenoten. Nu voel ik me zelfverzekerd en op mijn gemak in het team. Straks heb ik mijn eigen thuis, samen met Melle. Beseffend waar ik vandaan kom, ben ik trots waar ik nu sta.”
De nieuwe fase in hun leven zal wennen zijn. Poutsma: “Je komt in eenzelfde ritme van samen opstaan, samen eten, dezelfde trainingen... Het zal weer een heel nieuwe ontdekking worden. Onze behoeftes zijn hierin vergelijkbaar; wanneer je rust wil, wanneer niet. Dat is fijn. Van ’t Wout: “Met Selma heb ik het thuis relatief weinig over schaatsen. Natuurlijk komt het onderwerp weleens ter sprake, maar met mijn broer praat ik echt 24/7 over shorttrack.”Poutsma vult aan: “Als we bijvoorbeeld iets doen in het weekend of een keer een weekendje weggaan, voelt het voor mij alsof we geen schaatskoppel zijn. Ik vind dat zelf een leuk gevoel; in het nu leven.”
Beiden dromen van de Spelen in Milaan en dan het liefst samen goud op de mixed relay. Daarnaast zijn ze stellig in een advies richting hun collega’s. Van ’t Wout: “Als je echt verliefd bent, maak er werk van. Dan weet je het.” Poutsma knikt: “Ik denk dat je elkaar in de topsport veel kunt brengen. Je weet allebei hoe het is. Vroeger zag ik mezelf niet met een topsporter daten en al helemaal niet met iemand uit dezelfde sport. Als ik onze relatie krampachtig tegen had gehouden, hadden we niet gehad wat we nu hebben. En inmiddels weet ik: dat was heel zonde geweest.”
