Dat heeft alles te maken met de ontwikkeling van Nederlands schaatstalent. De Wit is vooral sceptisch over de winstkansen op de langere termijn. “Als we in 2026 hetzelfde aantal schaatsmedailles kunnen behalen als op de laatste Spelen in Beijing (twaalf, zes goud, vier zilver, twee brons), mogen we heel blij zijn. Die score is met het huidige potentieel aan topschaatsers ook mogelijk. De pijn zit ’m later, te beginnen bij de Winterspelen van 2030. Daar maak ik me ernstig zorgen over”, laat hij weten.
Het is de bedoeling dat het dossier over de topteams en hun buitenlandse schaatsers nog nauwkeuriger onder de loep wordt genomen. Er ligt een reeks andere uitdagingen te wachten die voorrang krijgt. “Daarom parkeren we dit onderwerp, mede doordat me in gesprekken met Team IKO duidelijk is geworden dat die ploeg lange termijncontracten heeft die gestoeld zijn op de aanwezigheid van de Belg Bart Swings. Het zou de Nederlandse rijders ook raken, wanneer je je in deze kwestie heel hard opstelt. We zeggen: laat we ons komend jaar focussen op wat er direct toe doet, en dat is proberen prijzen te winnen.”
Het bekendmaken van de maatregel door de KNSB in april jl. was in feite het uitvloeisel van een al langer lopende discussie over dit item met de teams. De reden is simpel: “We moeten extra aandacht schenken aan onze neo-senioren, de Nederlandse toppers van straks. Die geven we zo binnen de topteams een streepje voor op buitenlandse schaatsers. Dat is alles wat we doen", lichtte De Wit twee maanden geleden de stap toe.
In de praktijk zou het hebben betekend dat komend seizoen topteams nog steeds twee buitenlandse rijders in hun gelederen zouden mogen hebben. Vanaf 2024 – 2025 zou er geen plaats meer zijn voor niet-Nederlandse schaatsers die op minimaal een afstand bij de top-8 van de wereld en/ of top-4 van Europa horen. Rijders van buiten de EU zouden vanaf 2024 niet meer welkom zijn in topteams. Direct gevolg daarvan: ze zouden ook niet meer met de topteams kunnen meetrainen tijdens de topsporturen in Thialf.
“Laat het heel duidelijk zijn: Het is geen overhaaste beslissing geweest. Helemaal niet zelfs. Het is geboren uit zorg voor het Nederlands talent. Daar kan je van alles van vinden”, gaat De Wit verder. “Dit is voor mij niet een financieel gedreven keuze, maar een puur sporttechnische beslissing. Het ontbreekt in ons schaatslandschap momenteel aan veelvraten die alle medailles binnenslepen. Ik zie tegelijkertijd de kwaliteit toenemen in andere landen, mede door Nederlandse coaches en verbeterde faciliteiten in het buitenland.”
“Vorige week zei iemand me: ‘Je had na het tijdperk-Rintje Ritsma een soort vacuüm, en daar is sinds Sven Kramer is gestopt opnieuw sprake van’. Die constatering klopt. Alleen, wat heel belangrijk is, is dat we dat vacuüm zo klein mogelijk houden. Onze langebaanstructuur hangt af van resultaten van sporters op de grote kampioenschappen. Dat geldt voor zowel de KNSB als voor een commercieel team. Daar zit een gemeenschappelijk belang. Als wij echter op de Olympische Spelen, na alles wat we er aan middelen en geld in stoppen vanuit de bond, niet presteren zoals van ons wordt verwacht wordt, hebben we echt een issue met elkaar. Dat probeer ik te voorkomen met dit soort maatregelen.”
