De 21-jarige Bente Kerkhoff staat op het punt om een transfer naar Albert Heijn Zaanlander te maken. Het talent op zowel de skeelers als op de marathon en de langebaan past niet alleen qua disciplines bij de ploeg, maar ook qua mentaliteit. “Een nuchter team, weinig poespas eromheen en recht voor z’n raap”, beschrijft Kerkhoff het zelf.
De Noord-Hollandse legde het eerste contact en na enkele gesprekken volgde een stageperiode, om te kijken of ze bij het team op haar plek zou zijn. “In die eerste weken hebben we vooral veel geskeelerd en daar ben ik redelijk in getraind. Het was anders dan ik gewend was, maar dat vond ik juist leuk. En ik kon goed aanhaken. Op de fiets zal ik het minder goed kunnen bijhouden. Door genoeg te trainen kom ik er wel. Uiteindelijk draait het ook niet om mijn resultaten op de fiets.”
Voor Kerkhoff was het even omschakelen, ineens reed ze tussen olympisch kampioene Irene Schouten en wereldkampioene Marijke Groenewoud. “Dit is een wereld van verschil met waar ik vandaan kom. De afgelopen jaren ben ik vaak één van de oudsten geweest in het team. Mooi dat ik nu het broekie ben. Als je ziet hoe die anderen rondrijden, dan is het super dat je met hen mag trainen.”
Toch is er nog één probleem voor Albert Heijn Zaanlander. Een marathonteam kan volgens de regels van de KNSB slechts uit vijf vrouwen bestaan. Vier schaatssters mogen tijdens een race opgesteld worden, de vijfde is reserve. Naast Groenewoud, Schouten, Maaike Verweij, Arianna Pruisscher en Elisa Dul is dus geen plek voor een extra rijdster. Omdat Groenewoud en Schouten veel internationale toernooien schaatsen, zullen ze slechts sporadisch aan de start staan van de Marathon Cups. Desondanks mag Kerkhoff dan niet ingeschoven worden.
“Als team zijn we aan het kijken naar de mogelijkheden. Het zou mooi zijn als de KNSB een zesde rijder bij de dames toe zou staan”, vertelt Kerkhoff. Bij de mannen is dat al wel mogelijk. “Anders moet ik me inschrijven als belofte. Dan kan ik een paar keer doorstromen naar de Topdivisie. Liever niet, want ik heb het niveau van de hoogste divisie.”
Door de overstap verlegt Kerkhoff haar focus. Tijdens het Daikin NK Inlineskaten in Heerde had ze drie titels te verdedigen, slechts op één afstand verscheen ze aan het vertrek. “Wanneer je je vizier gericht hebt op het inlinen, dan horen risico’s van het vallen erbij. Dat accepteer je. Maar ik begon meer moeite te krijgen met dat accepteren”, vertelt Kerkhoff, die door een hersenschudding lange tijd was uitgeschakeld. “Ik weet hoeveel tijd je nodig kan hebben om te herstellen. Op dat moment kan je niet verder bouwen.”
Ze vervolgt: “Heel jammer, want ik vind het rijden op de baan echt leuk. Het spel van de punten- en afvalkoersen vind ik veel mooier dan een race waarbij je zegt: we starten hier en finishen daar, wat er tussenin gebeurt, dat zoek je maar uit. Ik houd van het spelelement in de race.”
“Inlineskaten blijft een prachtige sport en ik geniet van het rijden internationaal, maar in Nederland is er op dit moment in de breedte geen sterk deelnemersveld. Bij de seniorenmannen stonden er veel goede teams aan de start van het NK. Het was spannend tot de laatste ronde. Bij de vrouwen werd er een afvalkoers gereden waar het peloton bijna vijftig rondjes stilstond, omdat er weinig teams aan deelnamen. Niets ten nadele van de vrouwen die er stonden, maar voor mij is de magie van het inlineskaten in Nederland eraf”, klinken de woorden van Kerkhoff. Ze zegt de sport geen vaarwel, blijft trainen op wieltjes en staat zaterdag aan de start van het Daikin NK Marathon.
