Een weekje van relatieve rust, in de vertrouwde omgeving van Petten, waar ze vandaan komt: hoewel Isabel Grevelt zegt dat de eerste intensieve trainingsweken – met een stage in Inzell – haar zijn meegevallen, geniet ze van de korte break bij haar ouders. Vanaf maandag 7 augustus wacht het zomerijs van Thialf; dan wordt het weer een tandje serieuzer. Ze heeft er zin in, na een periode die ze bijna fluitend is doorgekomen in het gezelschap van coach Ingo Bos.
Zou dat te maken kunnen hebben met wat Ingo over je vertelde: dat je zulke grote stappen hebt gemaakt, waardoor alles je gemakkelijker aan kunt?
Isabel Grevelt: “Ik heb dit voorjaar een nieuwe racefiets gekocht, een Storm, dat is het eigen merk van een fietszaak in Petten. Met m’n oude was niets mis hoor. Nu heb ik alleen een van de betere fietsen van onze groep, terwijl die ander een van de mindere was. Er zit SRAM Red op, een elektrische schakelgroep. Ik heb daar totaal geen verstand van, maar merk wel dat het plezier tijdens de training een stuk groter is geworden. De testjes wijzen uit dat het fietsen zelf ook erg goed gaat. De tijdritten die we met de ploeg hebben gedaan, waren veel beter dan verleden jaar. Echt leuk om te zien.”
Er is meer veranderd op materiaalgebied. Grevelt, die vorig jaar vroeg in het seizoen de wereld verraste met een uitmuntende derde plaats op de 1000 meter in de World Cup van Heerenveen, heeft nieuwe schaatsschoenen. Voor het eerst in haar schaatscarrière zijn de ‘sloffen’ op maat gemaakt, in dit geval door het bedrijf van oud-langebaanrijder Kip Carpenter (CBC). “Ik reed al op dit merk, al waren de schoenen iets te breed voor me. Nu ik ze custom made heb, sluiten ze veel beter aan. Verder heb ik andere ijzers aangeschaft, omdat me dat werd geadviseerd. Ze zijn wat langer. Dat was even wennen en uitproberen. Maar het schaatsen lukte en gaat hartstikke goed. Daar kan ik vertrouwen uit halen.”
‘Isabel is een bron van inspiratie’
Zonder haar te hebben beïnvloed is schaatscoach Ingo Bos des te blijer dat Isabel Grevelt haar verblijf bij Gewest Friesland heeft verlengd. “Ik vind het ronduit stoer dat ze tot deze keuze is gekomen, om zich nog door te ontwikkelen. Vanzelfsprekend is het een doel om uiteindelijk door te stromen naar een topploeg. Ik zal ze dan ook nooit vasthouden, laat staan dat ik aan haar trek. Ze heeft goed gekeken wat de voordelen waren, maar ze wist ook dat ze bij mij kan optrekken met een aantal mannelijke sprinters aan wie ze best veel heeft”, oordeelt Bos.
Vooruitblikkend op het komend seizoen” “De teller staat weer op nul, voor iedereen. We werken toe naar het WCKT, zonder de garantie te hebben dat Isabel opnieuw aan de World Cup kan meedoen. Het is niet vanzelfsprekend dat ze zich eventjes plaatst. Ze zal wel veel beter voorbereid, op alle terreinen, aan de start staan. Afgelopen winter werden we overdonderd door het succes. Ze raakte van de kaart, maar wist daarna toch weer op te krabbelen. Dat was knap en daar heeft ze ontzettend veel van opgestoken.”
In deze voorbereiding ziet Bos een Grevelt die alles wat ze doet goed wil doen. “Ze wil winnen, zeg maar. Want ze weet wat het kan opleveren. Uit dat fanatisme blijkt dat ze begrijpt waarvoor het allemaal is. De trainingen worden nog betekenisvoller voor haar. Plus: ik kan haar als voorbeeld gebruiken voor de andere schaatsers die zijn ingestroomd. Isabel is een bron van inspiratie.”
Aan welke stappen vooruit die Ingo aanhaalt moeten we denken?
“Alles: schaats-technisch ben ik vooruitgegaan, en dat geldt evengoed voor de andere trainingen, van kracht tot duur, maar ook op mentaal vlak. Vorig seizoen kwam ik bij het gewest en al wilde ik toen al heel graag goed worden, ik had dat perspectief nog niet helemaal voor me. Gedurende de winter rolde ik er plotseling in, tijdens het World Cup Kwalificatie Toernooi (WCKT)."
"Naarmate die wedstrijden vorderden, voelde ik een beetje wat ik kon. Dat zorgde voornamelijk voor verbazing. Nu heb ik een doel waar ik naartoe aan het werken ben: op het WCKT weer goed zijn. Dat had ik afgelopen seizoen ook, maar toen was het in het duister tasten. Ik ben er dit jaar veel meer bij, weet wat ik wil en wat goed is voor me. Ook het honderd procent geven in de trainingen gaat me beter af dan vroeger. Dat groeit nog steeds.” Grinnikend: “Ik wil graag altijd het beste uit mezelf halen en ik vind het leuk om te winnen. Of goed te eindigen. Maar ik denk dat iedere topsporter dat heeft.”
Zijn de goede resultaten van de afgelopen winter van doorslaggevende betekenis geweest voor jou, waardoor je bijvoorbeeld nu gemakkelijker de focus kan vasthouden tijdens de trainingen?
“Het is niet speciaal dat ik het vorig jaar niet had. Nu zie ik meer een kleurplaat die ik aan het inkleuren ben. Vorig jaar moest ik nog de hele omlijning doen, omdat ik niet zo goed wist waar ik stond en wat het resultaat zou worden. Daar kan ik op dit moment evenmin iets over zeggen, maar het verschil dat ik weet waar ik heen wil.”
Vorig jaar kon je heel onbevangen aan de slag gaan. Een jaar verder zijn er duidelijke doelen, te beginnen met het WCKT. Wat is nou makkelijker voor je?
“Vorig jaar was het makkelijker, want ik had helemaal geen verwachtingen voor dat seizoen. Dat was een hartstikke fijn gevoel. Dat is iets dat je een keer hebt en dan is dat ook klaar. Het heeft geen zin daarin te blijven hangen. Is dat makkelijker? Het overkomt je allemaal misschien wat meer. Anderzijds is het ook te proberen je doelen en je dromen te bereiken. Dat is mijn streven: opnieuw goede resultaten neerzetten, het liefst beter dan vorig seizoen."
"Dit overkomt me allemaal misschien wat meer. Het is ook mooi te proberen m'n doelen en dromen te halen. Het enige wat ik daarvoor kan doen is hard trainen, plezier hebben en goed voor mezelf zorgen. Er komt meer spanning bij kijken, wat logisch is. Verwachtingen horen bij topsport. Dat is ongelooflijk leuk.”
Isabel Grevelt. Bijna een jaar geleden kwam ze als een duvel tevoorschijn uit de coulissen om velen – én zichzelf - te verrassen. In feite sprong ze zonder bandjes in een diep zwembad om uit te vinden waar ze zou eindigen. Intussen kent ze de richting die ze moet op zwemmen. Dat is de grote ploegen niet ontgaan. Er zijn gesprekken geweest, toch heeft de Noord-Hollandse gekozen bij Gewest Friesland te blijven.
Dat is een moedig en misschien verstandig besluit. Kun je dat toelichten?
“Er was inderdaad een aantal ploegen waarmee ik heb gepraat. Als je jong bent is het doel naar een commerciële ploeg te gaan. Ik merkte echter dat ik het erg naar mijn zin had in het gewest. Dat het gewoon goed liep. Ergens vond ik het ook lastig dat achter me te laten. Tegelijkertijd leek het me niet oké om daarom niet wat anders te proberen, juist omdat ik nieuwe kansen graag grijp. De gesprekken met het gewest en de verschillende teams leerden me dat deze club op dit moment in mijn loopbaan het best bij me past. Hier kan ik het hardst schaatsen. Bovendien vind ik dat ik mezelf meer tijd mag gunnen volwassener te worden.”
“Om eerlijk te zijn zie ik niet direct wat de voordelen zijn op een andere plek. Ik heb het geweldig naar mijn zin, de faciliteiten zijn goed en ik kan het bijzonder goed vinden met Ingo. Daarmee sluit ik niet uit dat het bij een andere trainer of ploeg ook niet zo zou zijn. Wat ik wil is komende winter weer hard rijden. Ik ken mezelf: als ik nu naar een andere ploeg ga, ben ik vooral bezig met de gedachte dit is volledig nieuw. En dan moet ik het allemaal weer uitvinden. Door de overgang van het KTT Noordwest naar het gewest moest ik ook wennen aan het verhuizen naar Friesland. Met die switch wees ik een salaris af, zonder ermee te zitten. Want ik vond en vind mijn prestaties en mijn plezier in het schaatsen momenteel veel belangrijker.”
“Mijn ouders waren dezelfde mening toegedaan, toen ik besloot niet naar een commercieel team te verkassen. Het grappige was dat ik, net nadat ik de knoop had doorgehakt en bij Gewest Friesland zou blijven, hoorde dat ik de A-status van NOC*NSF kreeg. Dat was heel welkom.”
Je kunt het bijna als een beloning beschouwen voor je moedige beslissing. Want hoewel je net zei dat je geen voordelen ziet van een contract bij een merkenploeg, is een salaris altijd meegenomen, zeker voor jonge mensen.
“Ik kies voor het goede gevoel. Daarom stel ik de stap nog even uit, beseffend dat er een trein voorbijrijdt. Die trein is er echter volgend seizoen ook weer. Ik ben ervan overtuigd dat ik komende winter opnieuw zal presteren. Ingo en ik praten nooit over streeftijden. Ik heb drie momenten waarop ik er moet staan: de drie grote wedstrijden in Nederland. WCKT, NK Afstanden en het NK Sprint. Voor de rest zien we het wel. Lekker trainen en genieten. Ik bewandel mijn eigen route. En daar heb ik nog geen spijt van, moet ik zeggen.”
De denkbeeldige punt achter de laatste zin gaat gepaard met een ontspannen lach. Grevelt is op haar best bij het gewest…
