De laatste winnares van de Alternatieve Elfstedentocht in 2020, Laura van Ramshorst (28), heeft haar pijlen al gericht op natuurijs. “Hier wil ik pieken en mijn titel op de 200 kilometer verdedigen. Ik train voor deze wedstrijden. Natuurlijk wil ik op kunstijs ook goed rijden, maar dit zie ik meer als training, zodat ik straks op de Weissensee in vorm ben. Wat mijn kansen zullen zijn, vind ik lastig te zeggen. De vrouwen van BDM/BTZ rijden momenteel heel sterk. Zij hebben een heel ervaren ploeg. Dat hebben wij minder. Ik hoop op zware koersen, dan komen wij als team het beste tot ons recht.” De rijdster van Team Van Ramshorst Renault is drie dagen in de week begeleidster in de gehandicaptenzorg en blaast vandaag 28 kaarsjes uit. “Mijn moeder heeft een cake gebakken, daar ga ik zo op trakteren.”
De marathonschaatsster die vorig jaar de Open Nederlandse titel won op het Zweedse natuurijs in Luleå, Luna Jonkers (22), heeft ook haar zinnen gezet op titelprolongatie. “Het zal lastig worden. Vorig jaar was ik nog de grote onbekende. Nu zullen ze op me letten en mij niet zomaar meer laten rijden.” Onlangs werd bekend dat de sponsoren van haar ploeg na dit seizoen zullen stoppen. “Ik vind het erg jammer. Mede doordat ik het hier zo naar mijn zin heb, kon ik vorig jaar zo’n prestatie neerzetten. Uiteraard is het makkelijker om een nieuwe ploeg te vinden als je goede uitslagen rijdt, maar deze druk leg ik mezelf niet op. Mocht dit niet gebeuren, zijn er ook genoeg andere leuke dingen in het leven: zoals coschappen lopen bij de psychiatrie op de high intensive care-kliniek vanuit de GGZ in Heerenveen”, aldus Jonkers. “Ik merk hoe slechter het ijs is, des te beter het mij ligt. En hoe meer wind, hoe leuker ik het vind. Ik heb veel uren gemaakt op de fiets en ik ben in de herfstvakantie nog naar Inzell geweest met de baanselectie van Groningen/Drenthe. De combinatie met het langebanen werkt goed voor mij.”
Een rondje langs verschillende marathonteams leert dat je zowel goed kunt zijn op kunstijs als natuurijs en hoeft het elkaar niet te bijten. Er is wel een paar uitzonderingen. Je hebt rijders die op de ene ondergrond beter tot hun recht komen dan op de andere. Over het algemeen geldt: degene die goed rijdt op kunstijs, komt ook goed uit de verf op natuurijs. Mits de basis op orde is.
Emma Engbers (32) van Team Mastermind kwam in Tilburg als derde over de streep. Afgelopen week heeft ze nog flink doorgetraind. Toch heeft ze de stijgende lijn die ze had ingezet, voortgezet op het Brabantse ijs en vertrouwen kunnen tanken voor de Weissensee. Daar ziet ze zichzelf als één van de outsiders. Engbers werkt als consultant bij haar ploegsponsor en werd in 2020 tweede op de 200 kilometer. Ze vindt het niet erg dat ze niet naar het buitenland is geweest. “Het jaar dat ik tweede werd op de Weissensee ben ik ook in Nederland gebleven, dus ik weet dat ik goed kan zijn zonder”, lacht de 32-jarige. “Wat extra zon is heerlijk, maar het levert ook extra drukte op. Je hebt twee reisdagen die wel belastend zijn. De kans dat je verkouden of ziek uit een vliegtuig komt, is aanwezig en op het werk moet er dan vaak ook nog van alles geregeld worden. Wij zijn een lang weekend naar de Veluwe geweest. Dit is me erg goed bevallen. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.”
Ineke Dedden wint opnieuw
De winnares in Tilburg was dezelfde als een week geleden in Heerenveen: Ineke Dedden. Ploegleider Eelco Kooistra gaf voorafgaand aan de wedstrijd nog aan dat hij z’n vrouwen nog flink door had laten trainen, met vermoeide benen tot gevolg. Desondanks kwam één van zijn pupillen als eerste over de streep, hetgeen Dedden zelf van tevoren niet had verwacht. “Het was een lastige wedstrijd. De snelheid lag niet heel hoog, dus je moet goede aanvallen hebben en dan goed doorrijden om weg te blijven. Dat was lastig. Het was stroef ijs. Dit maakte het extra pittig.”
Volgens de rijdster van BDM-BDZ was de wedstrijd niet makkelijker door afwezigheid van team Albert Heijn Zaanlander. “Qua tegenstand zou het eenvoudiger moeten zijn, maar in de wedstrijd zelf is het soms juist lastiger, omdat je wat snelheid mist.” In een kopgroep van zes rijdsters werd het in de laatste ronden een kat-en-muis-spel. Toch kon Dedden de rust bewaren en was ze in de sprint de sterkste, voor Roza Blokker van team PGM Bakker en Emma Engbers. “De overwinning zegt me dat we goed in vorm zijn. Natuurijs ligt mij en ons team goed. Ik zie deze wedstrijd in Tilburg als mooie aanloop hiernaartoe. Het geeft me zelfvertrouwen en de wetenschap dat ik er goed opsta”, aldus Dedden.
Een weekje fietsen net als team Albert Heijn Zaanlander hoeft van haar momenteel niet. “Nee. Wij zijn begin december geweest en daarna ben ik altijd een poosje heel slecht, dus dat zou nu voor mij te kort op de Weissensee zijn.”
Brabant Cup
Deze elfde Marathon Cup telde eveneens mee voor de Brabant Cup als 'Club-Assistent Marathon 2'. Na iedere wedstrijd wordt er een apart klassement opgemaakt aan de hand van de daguitslag. De rijder die in de drie Brabantse marathons de meeste punten heeft, wint de Brabant Cup. De Marathons die meetellen zijn: Breda (Marathon Cup 9), Tilburg (11) en Eindhoven (13). Na Tilburg staat Esther Kiel bovenaan in dit klassement bij de vrouwen.
Beloften vrouwen
Bij de beloften kwam Janne Berkhout als eerste over de streep. Eline van Voorden werd tweede en Yael Prenger derde. De wedstrijd van de Beloften vrouwen werd live uitgezonden. Dit was een pilotuitzending vanuit de organisatie in Tilburg, met vaste camera's maar zonder commentaar.
Alle uitslagen van Marathon Cup 11 - Club-Assistent Marathon 2 zijn hier te vinden.
