Hollaar en Dijs in de wachtkamer voor WK Afstanden

Het tweede en laatste wereldbekerweekend in Polen werd afgesloten met gejuich van Bart Hoolwerf. De marathonschaatser van Reggeborgh was de machtigste in de eindsprint van de mass-startfinale. Zijn tweede zege van het seizoen had Hoolwerf te danken aan zijn landgenoot: Louis Hollaar. Met nog vier ronden te gaan pakte Hollaar de kop en voer het tempo op om aanvallen van concurrenten te voorkomen. Toen er nog ruim een ronde gereden moest worden, liet de middellangeafstandsspecialist het tempo stilvallen, zodat Hoolwerf op kon stomen en de ruimte had om met zijn rake klappen iedereen het nakijken te geven.

Als je de mass start zegt, zeg je Jorrit Bergsma. De wereldkampioen van 2020 is al jarenlang vaste klant op het onderdeel en leek ook nu dé man om met Bart Hoolwerf een medaille voor Nederland op te rapen. Toch moet hij vrezen voor zijn plaats. In het begin van het seizoen was Bergsma niet fit, miste hij de wereldbeker en kon hij niet de benodigde punten voor het wereldbekerklassement pakken. Louis Hollaar nam de honneurs waar en mocht vorige week al aan de start verschijnen, toen Bergsma een trainingsblok verkoos boven wedstrijdritme opdoen met Hoolwerf.

Om het tweede WK-ticket definitief over de streep te trekken was Hollaar op zondag weer de meesterknecht van de afmaker Hoolwerf. Waar het vorige week vooral draaide om tussensprints winnen, kon hij nu de marathonschaatser aan de zege helpen. Vol lof sprak de winnaar van de zesde wereldbeker dan ook over zijn kameraad: “Louis deed het perfect. We hadden afgesproken dat hij de sprint zou opbouwen en op 500 meter voor de finish het peloton stil zou laten vallen, zodat ik in een keer kon komen. Dat was top. Wanneer ik normaliter als eerste of tweede de laatste bocht inga, kan ik op het rechte eind – mijn beste stuk – de klus klaren.”

Niet alleen de schaatskwaliteiten van Hollaar werden geroemd, ook het sleutelwoord van bondscoach Rintje Ritsma kwam voorbij in het interview met de NOS. “Ze hebben het over commitment. Louis stond er toen Jorrit niet reed. Ik vind dat je die jongen moet belonen voor zijn werk. En de laatste jaren is altijd gebleken dat het WK in een massasprint eindigt. Als hij zijn taken zo uitvoert, zie ik geen probleem om met Louis te rijden. Het liefst wil je met degene op het WK starten die de laatste wedstrijd gereden heeft, anders moet je weer aan elkaar wennen. Louis schaatst geen andere races in Thialf. We zouden met z’n tweeën kunnen focussen op de mass start. Voor Jorrit zijn de individuele wedstrijden ook belangrijk.”

De voorkeur van Hoolwerf is duidelijk. Hij wil het liefst als ploeggenoot de rijder van het langebaanteam van Reggeborgh aan zijn zijde, op wie hij ingespeeld is. Omdat Hollaar de afgelopen weken het vuile werk heeft opgeknapt én bewezen heeft van meerwaarde te kunnen zijn, zou het ticket hem toekomen. “Het ging precies zoals we afgesproken hadden. Dat het de winst oplevert, geeft mij veel voldoening. Vandaag heb ik laten zien wat ik kan en hopelijk is dat goed genoeg. Dit is het enige wat ik kon doen, nu is het aan de bondscoach", aldus Hollaar.

Bondscoach Rintje Ritmsa liet zich nog niet uit over de beslissing. Hij gaf aan dat Hollaar groeit in zijn rol, maar het nog 'plussen en minnen' is. Over het WK-ticket van Bart Hoolwerf is geen twijfel.  

Voor wie deelname aan het mondiale titeltoernooi ook nog uiterst onzeker is, is Wesly Dijs. Op het Daikin NK Afstanden was een vierde plek op de 1500 meter onvoldoende voor directe plaatsing voor het WK. Omdat Patrick Roest twijfelt aan zijn deelname op de schaatsmijl – hij vindt de combinatie met de tien kilometer te zwaar op één dag – kan Dijs nog dromen van een startbewijs. Roest heeft de knoop nog niet doorgehakt, maar als hij zondag voor de tv naar zijn ploeggenoot gekeken heeft, beseft hij dat die een prima vervanger zou zijn.

De 27-jarige rijder was namelijk de snelste over 1000 meter tijdens de laatste World Cup. Al in de tweede rit zette hij 1.08,52 neer, waarmee hij het baanrecord met 0,15 seconde verbrak. Zowel het Amerikaanse talent Jordan Stolz als de winnaar van het wereldbekerklassement, Hein Otterspeer, kon niet aan Dijs’ tijd tippen. Zo won hij  op het traagste ijs (Tomaszów Mazowiecki) ën op het snelste ijs (1500 meter in Calgary) in de wereldbekerreeks van deze winter. 

Zijn visitekaartje heeft Dijs afgegeven, verder is het afwachten. “Het is volledig aan Patrick. Ik zorg dat ik in vorm ben over twee weken.” De man die twee wereldbekers won, kon zich niet op eigen kracht plaatsen voor het mondiale titeltoernooi, maar bleek enkele weken later alweer in topvorm. Hij had een verklaring. “Hier hangt niets vanaf. Het draait om de uitslag en niet het gevolg daarvan. Ik probeer er niet mee bezig te zijn, maar ik voel dat ik hier vrijer kan schaatsen dan op een plaatsingswedstrijd.”

Jutta Leerdam kan alvast met vertrouwen toeleven naar het WK, zij won haar vijfde World Cup van het seizoen. Omdat ze vorige week niet van de partij was, moest ze de zege in he t eindklassement laten aan Miho Takagi. De mass start van de vrouwen leverde bij afwezigheid van Marijke Groenewoud en Irene Schouten voor het eerst dit seizoen geen medailles op voor Oranje. Elisa Dul en Robin Groot – met kapotte schoen – besloten om de ontsnapte Canadese Valerie Maltais en de Japanse Momoka Horikawa niet terug te halen, waardoor de overwinning uit het zicht verdwenen was. In de sprint van het peloton konden de vrouwen ook hun stempel niet drukken.

De uitslagen van de World Cup vind je hier.