“Echt bizar. Mijn eerste overwinning bij de A’s. Dan pak je gelijk die 150 kilometer in Zweden, beter kan haast niet”, vertelt Smit direct na afloop. Hij lijkt de zege nog niet te kunnen bevatten. Om te helpen bij het realiseren, volgt hieronder het koersverloop.
In Luleå ontstond enkele rondes na de start een kopgroep. Met Gary Hekman (Reggeborgh), Casper de Gier, Robert Post (beiden Jumbo-Visma) en Sjoerd den Hertog (Royal A-ware) waren alle drie grote ploegen aanwezig. De dertien man kregen ruim baan en hadden zelfs even vijf minuten voorsprong op het peloton. Max van Honschoten probeerde afstand te nemen van zijn medevluchters, maar werd na enkele omlopen van zeven kilometer weer teruggepakt. Niels Immerzeel leek wel weg te blijven.
“In het peloton viel het helemaal stil. Ik heb vijf keer achter elkaar geprobeerd om weg te springen en eindelijk lieten ze me rijden. Casper de Gier sloot bij mij en Niels aan”, vertelt Smit. Immerzeel kon het tempo niet meer bijbenen, dus De Gier en Smit moesten samen uitmaken wie als eerste de finish passeerde. “Achter ons reden ze nog hard door, daardoor konden we niet verzaken. We moesten volle bak doorrijden.”
Met nog een kilometer te gaan hielden beide mannen hun benen stil, in afwachting van de eerste zet van elkaar. “Het is mijn geluk geweest dat Casper rechtop ging staan. Zo kon ik even herstellen, want die laatste ronde was zwaar. Ik wilde niet meer op kop komen. Op een gegeven moment besloot ik zelf aan te gaan. Ik had een gat en Casper kwam er niet meer overheen”, vertelt de snelste in de sprint. “Het besef is er nog niet.”
Begin deze week werd bekendgemaakt dat Smit zijn contract bij Sprog heeft verlengd. “Vandaag heb ik me wel in de kijker gereden, maar het is verstandig om nog een jaar bij dit team te blijven en door te bouwen. We hebben een goede trainer, Jeroen de Vries. En hoe we hier rijden, geeft mij vertrouwen.” Dit seizoen is de Zuidwoldenaar voor het eerst vaste waarde in de Topdivisie, onder de vlag van Sprog. Het motto van het team - Wij komen eraan - is met deze zege in de laatste natuurijsmarathon zeker waar gemaakt.
Op zaterdag stroomden de tranen over de wangen van Casper de Gier, ontroerd omdat ploeggenoot Harm Visser net daarvoor omgeroepen was als winnaar. Zondag droop de teleurstelling van het gezicht van de rijder van Jumbo-Visma. “Als je zo’n kans hebt, wil je die afmaken. Wanneer krijg je er weer zo een? Het hele koersverloop ging super, maar het einde is bepalend. Chiel reed een donderssterke sprint. Dikke pet af voor hem.”
De eerdere wedstrijden in Zweden verliepen niet voorspoedig, desondanks voelt de tweede plaats voor De Gier zeker als verlies. “Ik heb twee klotekoersen gehad. De jongens zeggen daarom dat ik trots moet zijn”, maar de troostende woorden van zijn teamgenoten daalden nog niet in. Voor de 27-jarige rijder was het zijn laatste kunstje in het geel-zwart op natuurijs, na de Marathon Cup Finale sluit hij zich aan bij Reggeborgh.
Immerzeel was gelost uit het voorste groepje, maar greep na het zilver van donderdag op zondag de bronzen medaille. Omdat Jordy Harink voor Harm Visser eindigde, pakte hij het eindklassement.
De volledige uitslag is hier te vinden.
