Scheperkamp leegde vlak na zijn eerste race z’n maag in een prullenbak op het middenterrein. Het waren de zenuwen. “Er ging behoorlijk wat uit. Mensen zullen het misschien niet verwachten van mij, maar ik ben op zo'n wedstrijddag heel erg gespannen. Ik denk dat het ook te maken heeft met de aanloop ernaartoe. Op een dag als vandaag moeten we lang wachten. We beginnen pas rond acht uur ’s avonds, dus dan heb je de hele dag om erover na te denken en alle scenario’s door te lopen. Na zo’n race komt het tot een ultiem iets voor mij, waardoor het me te veel wordt.”
Bij zijn coach Jac Orie werkte het op de lachspieren. “Ik weet hoe dat gaat en kan er zelf ook wel om lachen. Inmiddels heb ik het geaccepteerd. Dit overkomt me misschien twee keer in een seizoen. Ik ga er niet moeilijk over doen en niet te veel over nadenken. Het lucht enorm op. Als het eruit is, is het ook meteen weg, dus het is echt een soort spanning. Mijn middenrif knijpt dan volledig samen. Uiteraard houd ik het liever binnen, maar op een gegeven moment lukt dat niet meer. Ik heb vaak genoeg tegen mijn fysio gezegd op het middenterrein: Ik zou willen dat we konden ruilen. Dan heb ik gereden en dan zegt hij: ‘Wil je nog steeds ruilen?’”
Verder kon de 22-jarige sprinter zijn hoofd cool houden. “Ik houd niet zo van dat hele strakke en de poespas eromheen. Als ik op het ijs sta, zit ik echt in die focus, maar daar buiten moet ik wel een beetje genieten van alles om me heen. Ik loop grapjes te maken met teamgenoten die dat ook leuk vinden, zoals Dai Dai, de fysio of Serge Yoro. Dat zijn wel heel chille jongens om een lolletje mee te maken.”
Het resulteerde in twee omlopen die de Europees kampioen op zijn naam schreef. Naast plaatsing voor het WK, stond de nationale titel hoog op zijn wensenlijstje. “Nederland is schaatsland nummer één, dus als je dan Nederlands kampioen wordt, is dat hartstikke mooi. Ik wil gewoon alles winnen. Twee keer in de 34 seconden en met beide races de snelste, dat is lekker.”
“Mijn EK-titel gaf me geen extra druk. Prestaties uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst. Dit is weer een heel ander toernooi. Ik wil het altijd laten zien. Het is heerlijk om er twee titels bij te hebben die ik nog niet had. Ik ben bezig aan een mooi seizoen en ik hoop dat ik het goed kan afmaken.”
Bij ploeggenoot Dai Dai N’tab kwam er ook veel los, nadat hij de tweede snelste tijd van de dag noteerde op de kortste afstand. “Ik heb een zwaar jaar gehad. Ik heb vorig jaar de Spelen gemist, nadat me dit al een keer eerder is overkomen. Hierdoor was het meer een gevecht geworden dan dat het schaatsen als een droombaan voelde. Het is een enorme opluchting dat ik me hiermee plaats. Dit is een opsteker, waar ik weer mee verder kan.”
De Spelen bleven bij hem knagen. “Voor mij is dit een ding geweest. Dat was het vijf jaar geleden en vorig jaar weer. Ik ben hiervoor van ploeg gewisseld, anders gaan trainen, in Heerenveen gaan wonen. Dit alles voor dat ene doel. Als zoiets wegvalt, is het heel moeilijk om me je erna weer toe te durven zetten. Dat was lastig. Je kunt wel een nieuw doel stellen, maar je moet het ook voelen. Ik voelde het gewoon even niet meer, zeker aan het begin van de zomer niet. Dan heb ik er blijkbaar toch een paar maanden voor nodig gehad om er weer bovenop te komen.”
De 28-jarige zocht aan het begin van de zomer hulp. “Ik merk dat ik spiegelen met familie en mijn vriendin wat prettiger vind dan dat ik gelijk met een psycholoog praat. Ieder moet dit voor zichzelf uitvinden. Ik heb veel respect voor mensen die daar wel heel veel aan hebben, maar voor mij werkt dat iets anders.”
Ondanks alle struggles toonde N’tab zich naar de buitenwereld de afgelopen tijd vastberaden. “Om eerlijk te zijn, ben ik nog nooit zo onzeker geweest als het afgelopen jaar. Op de ijsbaan voelde ik aan alles dat het toch niet was wat het hoorde te zijn. Dan word je op het ijs een onzekere atleet, maar als persoon ben ik wel zelfverzekerd ingesteld. Als het niet loopt zoals je wilt en je hebt al veel harder gereden, dan word je onzeker over bepaalde keuzes die je maakt in de trainingen en de vraag of je het nog wel in je hebt. Ook al wist ik dat ik niet op mijn best was, probeerde ik wel alles uit mijn trainingen te halen. Ik heb geprobeerd het simpeler te houden. Niet te veel te focussen op het verleden en de toekomst. Ik denk dat dit voor mij de afgelopen maanden de opdracht is geweest.”
Daarnaast sprak hij met zijn (ploeg)maten Thomas Krol en Kai Verbij. “Als 28-jarige heb je toch wat meer in je rugzak dan de jonkies in onze ploeg. Zeker met Kai en Thomas kan ik daar wel goed over praten, met wie ik zeker tien jaar bij in de ploeg zit. Dat is prettig."
De sprinter stond weer met vertrouwen aan de start van het Daikin NK Afstanden. “Sinds Collalbo drie weken geleden, ga ik eigenlijk hartstikke lekker en kan ik meer uit mijn trainingen halen. Langzaamaan wordt het niveau dan ook hoger. Eigenlijk heb ik de hele zomer last van mijn rug gehad. Dat had ik vandaag niet. Hier kon ik veel plezier uithalen, dat ik pijnvrij aan de start stond.”
N'tab gaat verder over zijn race op het Daikin NK Afstanden: “Merijn pakt het verschil in de opening. Daar is hij elke keer goed weg, waar ik twee meter achter lig op hem. Die twee meter is precies wat het verschil is. Mijn rug heeft wel echt een rol gespeeld in de mindere openingen. Vorig seizoen en het jaar daarvoor hebben we ervoor gekozen om wat harder te trainen om aan het rondje te werken, dat ik hiermee ook verbeterd heb. Mijn opening houdt nu nog een beetje te wensen over. Hier wil ik weer meer op focussen om daarmee een wapen te hebben. Ik probeer nu lekker naar het WK toe te werken. Daar hoop ik weer een goed niveau te laten zien. Ik heb er veel zin in.”
Meer informatie over het Daikin NK Afstanden en uitslagen zijn te vinden op de kalenderpagina.
