Kras was wel de aanstichter van wat opnieuw uitmondde in een honderd ronden durende slijtageslag. "Het viel even stil en ik vond het een goed moment om te gaan. Toen ik achterom keek had ik al gauw een mooi gat", sprak de tevreden rijder uit de formatie van Wokke Vastgoed. "Mijn ploeggenoten Ruud van Egmond en Berend Bervoets lieten zich om beurten afzakken zodat we het tempo er goed in konden houden."
Achter de eenzame vluchter ontplofte de koers. Klassementsleider Wisse Slendebroek zag het gevaar en wist de oversteek nog te maken. Kras wist vervolgens dat het een lastige klus zou worden om de drager van het oranje van de overwinning te houden. "Ik probeerde nog om in de laatste bocht binnendoor te komen, maar hij hield hem goed krap. Door een misser kon ik hem ook niet goed doorversnellen, anders had ik zeker nog een kans gehad op de overwinning", aldus de rijder die na zijn eerdere harde werken in de laatste ronden de koppositie aan zijn opponent had gelaten.
De mannen van Wokke Vastgoed zijn naast Okay Interfarms en Van Ramshorst Renault een van de weinige formaties die dit seizoen over een beloftenploeg kunnen beschikken. De rijders zijn geen onbekenden van elkaar en konden de voorbije zomer dankzij de komst van Wokke als sponsor plots een 'vriendenteam met ambitie' vormen. Op Kras na beschikken ze allemaal ook over voldoende ervaring in het marathonpeloton. "De marathonwedstrijden zijn voor mij eigenlijk een mooie voorbereiding op het wielerseizoen", legt Kras uit. "Al smaakt dit zeker wel naar meer."
Kras zelf zal zich met zijn aanvallende koersstijl ongetwijfeld in de kijker van de topdivisieploegen rijden. Zijn teammaten zijn in ieder geval apetrots op de prestatie die de ploeg tot nu toe elke week weet neer te zetten. Met Arn Botman werden al diverse ereplaatsen behaald en ook Kras was al eens dichtbij een podiumplek. Arno Kruims, in Deventer plaatsvervangend ploegleider voor de afwezige Ruud Slagter, keek terug op een geslaagde avond. "De vrouwen reden in de topdivisie ook al hun beste koers van het jaar en Jet Fransen eindigde bij de beloften al als tweede. Als het zo doorgaat, zal ik voor de volgende wedstrijden misschien ook wel weer op het ijs staan", sloot hij grappend af.
Ondanks de feestvreugde die de podiumplaats hen gaf, evalueerden ze ook direct wat er beter kon. "Het scheelde twintig meter toen ik van kop ging", sprak Bervoets. "Op dat moment had Wisse nog niet aangevallen, dus in die situatie hadden we ineens een heel andere koers gehad." Aan ambitie dus geen gebrek, en met elke zege van Slendebroek of zijn ploeggenoten komt ook hun eerste nederlaag dichterbij.
