Het uitgeklede peloton (de overlap met de Holland Cup in Groningen en de World Cup in Polen zorgde voor veel afwezigen) was voor BDM-BTZ geen reden om direct vanaf de start de knuppel in het hoenderhok te gooien. Ook zij waren immers gedecimeerd door het driedubbele programma. Tot overmaat van ramp werd trouwe marathonrijdster Merel Bosma afgelopen nacht flink ziek. Reden dat de formatie in Deventer slechts met Dedden en klassementsleidster Elsemieke van Maaren aan de start verscheen.
"Het was een klein groepje bij elkaar, maar er gebeurde ook van alles in de koers", analyseerde ploegleider Eelco Kooistra. "Het leek alsof iedereen deze kans wilde aangrijpen, want volgende week is iedereen er weer bij, ook de vrouwen van Zaanlander. Dan zijn de plekjes op het podium weer een stuk duurder. Wij hadden daarom afgesproken om deze wedstrijd de kat uit de boom kijken, meeschuiven en vanuit die positie te zien hoeveel energie we er in wilden steken om bijvoorbeeld een ronde te pakken."
Het waren dan ook vooral eenlingen die de koers probeerden te maken. Pogingen van rasaanvallers als Iris van der Stelt, Loesanne van der Geest, Anne Leltz en Femke Mossinkoff strandden allemaal voortijdig. In aanloop naar de sprint lag de snelheid dan ook laag. Kooistra: "Van Bouwbedrijf De Vries (de marathonploeg van Team Frysk met onder anderen de rappe Kim Talsma in de gelederen, red.) waren ze er niet, Zaanlander reed ook niet en wij waren ook maar met zijn tweeën. Er stond geen één treintje echt goed op de rails."
Dedden nog even in spanning
De koers was gedoemd te eindigen in een 'massasprint'. Expert in zo'n trage sprint? Ineke Dedden. De ervaren rijdster kwam in vorige jaren al diverse keren als winnares over de streep, maar stond dit seizoen tot dusver nog droog. Bij het luiden van de bel zette ze de sprint in en wist aan de meet Verweij en Van der Stelt nipt achter zich te houden. Om die uitslag vast te kunnen stellen moest echter wel de finishfoto bestudeerd worden. Het voordeel van twee duizendsten dat Maaike Verweij volgens de transponderdoorkomst had, werd als gevolg van die studie tenietgedaan. Dedden kreeg de overwinning toegewezen.
"Het was nog wel even spannend", zei de altijd nuchtere Dedden naderhand. Zowel Verweij als de uiteindelijke winnares wist niet wie van hen als eerste de meet had gepasseerd. Nadat het lange wachten werd beloond, kon ze de overwinning vieren met haar ouders langs de kant en haar vriend die telefonisch was aangehaakt. Ook voor haar ploeggenote Van Maaren was er een korte klassering. Ze raakte in de sprint weliswaar ingesloten, dankzij haar vierde plaats behield ze wel het oranje leiderspak. Dedden: "Natuurlijk probeerde ik haar onderweg wel een beetje te helpen. Door dat oranje pak kon ik mooi zien waar ze zat, dus dat hielp wel. In de sprint zag ik alleen maar die witte vlek van Maaike. Dat was helaas de verkeerde kleur."
Voor Van Maaren was het ondanks haar rommelige sprint een bevestiging van haar prima vorm. De Zuilichemse deed het oranje eer aan, gaf ook Kooistra toe. "Het is alsof ze niet anders gewend is. Bij Elsemieke was er altijd wel iets aan de hand in de voorbereiding, dit jaar was dat niet het geval. Dan kom je vanzelf een keer bovendrijven." Haar stabiele prestaties dit jaar kon ze echter nog niet belonen met een zege. Sterker nog, op het ijs kwam ze zelfs nog nooit met twee handen in de lucht over de streep. Wie weet is het volgende week in Breda, op de thuisbaan van Van Maaren, wel raak...
Belofte Cox strandt in het zicht van de haven
De beloftevrouwen moesten al vroeg aantreden in Deventer. In de wedstrijd over zestig ronden kon geen kopgroep wegraken uit het peloton, dat tot tweemaal werd opgeschud door een val van de klassementsleidster. Anna Marit Sybrandi kon de eerste keer nog herstellen en deed een verwoede poging om terug te keren, maar haar tweede tuimelpartij deed haar de das om.
Het wedstrijdverloop was verder typerend voor wat de beloften normaal op het ijs leggen. Alles wees op een massasprint, maar dat was niet waar Eline Cox voor tekende. De rijdster van het Amsterdamse Vector sloop ertussenuit en pakte al gauw zo'n 50 meter voorsprong. "Het was zo'n geduw en getrek, dus ik wilde het nog eens proberen als het stil zou vallen", sprak ze na de finish. Haar dappere poging bracht haar uiteindelijk niet de overwinning. In de laatste luttele meters werd ze nog door twee vrouwen voorbijgestoken. Nikki Noordergraaf en Jet Fransen sprintten met zijn tweeën om de zege, waarbij die laatste genoegen moest nemen met de tweede stek. Wel nam ze het leiderstricot over van de onfortuinlijke Sybrandi.
Voor Cox kon het de pret niet drukken. Na de podiumceremonie stroomden haar aanwezige fans toe en werd uitgebreid nabeschouwd. "Ik zag de blauwe strepen bij de finish en ik lag nog steeds voor", bracht ze stamelend uit. "Maar toen kwam die rode finishlijn en waren er ineens nog twee voor... Het was echt alles of niks en ik ben al heel blij met het podium. Daar heb ik nog nooit op mogen staan!"
Noordergraaf, die vorige week nog in Italië een indoor skeelerwedstrijd had afgewerkt, profiteerde volop van de wildcard die de KNSB haar bood. "Het is elke keer een beetje kijken wat er kan", sprak ze met de bloemen nog in haar armen. "Volgende winter wil ik wel alle marathons meedoen als het kan, maar nu ga ik nog op trainingskamp naar Denemarken, een weekje op vakantie en een kamp in Geisingen. Ik kijk waar ik mee kan doen en dan hoop ik maar dat het een sprint wordt. Ik ben iets meer een sprinter dus voor mij is het eerst zestig rondjes overleven."
Bekijk hier alle uitslagen.
