“Mijn leven is volledig veranderd”, begint Lollobrigida het gesprek vanuit Tomaszów Mazowiecki, waar dit weekend de vierde langebaanwereldbeker gehouden wordt. Nadat ze tijdens de Olympische Spelen van Beijing oogste met een zilveren en bronzen plak, liet ze schaatsen op het hoogste niveau voor wat het was. Ze raakte in verwachting en beviel eind mei van haar kerngezonde zoon Tommaso. “Ik ben nu in de eerste plaats moeder”, gaat ze verder. Liefkozend: "'Tommy’ is mijn eerste prioriteit en ik stel mijn dagelijkse arbeid op hem af: eerst denk ik aan hem, daarna komen mijn trainingen. Alles wat ik doe, is om mijn zoon te laten zien hoe sterk ik ben.”
Het moederschap brengt haar veel, maar het schaatsvuurtje van de 32-jarige Italiaanse is altijd blijven branden. Ondanks wat complicaties stond ze binnen een maand na de bevalling weer op skeelers. “Natuurlijk wilde ik zo snel mogelijk mijn trainingen hervatten, maar ik heb rustig aan moeten doen. Na minder dan vijf weken kon ik mijn eerste meters op skeelers maken.” Dat traject deed ze niet alleen, zus Giulia (ook schaatsster) stond haar bij. “Zij was een goede sparringpartner en zo kon ik mezelf elke dag verbeteren.” Lollobrigida's terugkeer verliep voorspoedig. Eind augustus kon ze zelfs al bij het eerste collectieve trainingskamp van de Italiaanse selectie aansluiten.
De mooiste taak ter wereld combineren met een leven als topschaatsster is geen eenvoudige klus. “Ik had vooraf geen idee hoe ik het zou combineren”, biecht ze op. “Waarom het me toch lukt? Met de hulp van mijn zus, mijn man Matteo en de bond.” Borstvoeding zou volgens de geleerden niet prestatiebevorderend zijn, Lollobrigida is blij dat ze het kan geven aan haar zoon. “Heel bijzonder dat ik dit voor Tommaso kan doen, het is heel goed voor hem. Als dat zo is, is het voor mij mentaal ook het beste. Wat het fysiek met mij doet kan me niet zoveel schelen. Dit ga ik nooit vergeten.”
Tijdens de World Cups in Europa is de oma van Tommaso mee om assistentie te verlenen bij het geven van fruithapjes en warmte aan Tommaso. Bovendien fungeert ze als assistente van haar dochter. De Italiaanse federatie stak een helpende hand toe door de moeder van Lollobrigida officieel toe te voegen aan het team. Zo reizen de drie deze weken door Europa met het EK Afstanden in Heerenveen als volgende bestemming. “De bond wist van mijn plannen en is altijd zeer behulpzaam geweest, ze stonden met open armen voor me klaar toen ik terugkeerde.”
Niet alleen de federatie, ook de zes maanden oude hoofdrolspeler zelf werkt goed mee. Tommaso wordt omschreven als een lief en vrolijk kind, die zich al aardig schikt in het patroon dat zijn moeder als topsporter nodig heeft. “Hij helpt me”, lacht Lollobrigida. “Hij gaat weer slapen als hij zijn melk gedronken heeft. Op papier was het moeilijker dan het uiteindelijk blijkt te zijn. En daarnaast: we zorgen met zijn allen dat het werkt, dankzij support van de mensen om me heen.”
In de relatief korte carrière van een topsporter is het weinigen gegeven om enige tijd de pauzeknop in te drukken en moeder te worden. “Mijn rolmodel op dit vlak?” Ze denkt even na. “Het is niet makkelijk voor een schaatser, ons seizoen duurt van november tot en met maart en in die periode reizen we heel wat af, zijn we veel van huis. Voor de Italianen is het nog moeilijker omdat we pas heel laat ijs krijgen. Ik denk dat ik mijn eigen inspiratie ben.” Om er vervolgens aan toe te voegen: “Ik hoop dat ik een voorbeeld kan zijn voor andere rijdsters die hun droom om moeder te worden willen vervullen, ik laat zien dat het mogelijk is om topsport te bedrijven.”
In Stavanger eindigde ze in de B-groep op de derde stek waarmee ze op de drie kilometer startrecht heeft afgedwongen voor de A-groep in Tomaszów Mazowiecki. “Ach, ik ben nog lang niet op niveau”, erkent de Italiaanse. “Mijn lichaam heeft tijd nodig om weer top te worden, maar ik heb geen haast. Dit jaar is een soort experiment, ik doe alles zo goed mogelijk en neem het mee in de voorbereiding op volgend seizoen. Alles met het oog op de Olympische Spelen...”
Dat is de stip aan de horizon voor Lollobrigida. “Mijn carrière begon na de Spelen van Turijn, het is een droom om in eigen land aan de Winterspelen mee te doen. En nog belangrijker: daar kan ik mijn zoon laten zien hoe sterk zijn moeder is, niet alleen op papier of door beelden die hij later kan zien.” Eremetaal in eigen huis, daar denkt ‘Lollo’ voorlopig niet aan. “Nee joh, ik leef nu al de droom. Ik kan weer schaatsen, Tommy moedigt me aan... Meer kan ik niet wensen.”
Zelf had ze het niet, maar Lollobrigida wil wel een rolmodel voor anderen zijn. Dat blijkt als ze het gesprek besluit met woorden gericht aan haar collega’s: "Dit is een signaal aan alle vrouwelijke schaatsers die een familie willen stichten en terug willen komen. Eenvoudig is het niet, maar wel een geweldig avontuur. Wij vrouwen hebben een unieke kracht.”
Alle informatie over de World Cup in Polen staat hier.
