Zijn teamgenoten van Team Jumbo-Visma hadden vorige maand in Inzell al op het ijs gestaan, maar dat kwam te vroeg voor Bergsma. De stayer zat in de lappenmand na een skeelerongeluk dat eind juni plaatsvond. Tijdens een training met ploegmaat Chris Huizinga in De Lutte ging het mis. Een aanrijding met een scooter leidde tot een gebroken schouderblad bij de routinier waardoor zijn voorbereiding op de winter verstoord raakte.
De schaatser van Team Jumbo-Visma stapte kort na zijn ongeluk alweer op de indoorfiets, waar hij dankzij een geïmproviseerd stuur vrij snel weer aan de slag kon. “Redelijk vlot daarna kon ik weer kniebuigingen en schaatsbewegingen maken. Zodra het kon, heb ik het trainen weer opgepakt en kon ik ook gewoon krachttrainingen doen.”
Even spannend was het wel, de eerste slagen op zomerijs. Bergsma had het ritme toch snel te pakken. “Ik merk dat ik redelijk heb kunnen trainen. Aan fitheid heb ik niet ingeboet, de kracht van de ene arm is ongeveer de helft van de andere arm. De mobiliteit is nog een beetje beperkt, maar ik voel elke dag dat ik beter kan strekken en kom hoger. De komende tijd moet ik verbeteren, al maak ik me geen zorgen.”
“Misschien raar om te zeggen, maar qua timing kon het niet beter”, kijkt Bergsma terug. “Ik had voor het ongeluk al een aardig blok in de benen, voor mijn gevoel ging het best goed.” En het woord ‘paniek’ komt niet voor in het woordenboek van de Aldeboanster: “Het gebeurde eind juni, er was genoeg tijd. Ik had nog nooit zo’n blessure gehad. Wat dat betreft was het voor mij ook afwachten hoe het zou lopen. Maar het herstel ging op een gegeven moment best snel en dan win je ook aan vertrouwen.”
Bergsma miste half juli de trainingsperiode op het ijs van Inzell. “Ik zag de beelden natuurlijk, ook van (YouTuber, red.) Enzo Knol die met de ploeg mee was. Toen begon het wel te kriebelen. Het liefst train je met die mannen mee en ga je ook naar Inzell, maar dat kwam gewoon te vroeg. Ik keek echt uit naar het moment dat ik hier weer op het ijs kon stappen.”
De Fries staat regelmatig aan de start van de marathons op skeelers. Het ONK in Hallum is in het restant van de zomer nog een hoogtepunt, maar Bergsma zal waarschijnlijk passen. “Die rijd ik graag, maar ik moet me eerst focussen op mijn herstel”, zegt hij. “Ik moet niet meer van zulke grappen hebben.” Zijn houding ten opzichte van het skeeleren is niet veranderd. “Dit is de eerste keer in mijn profcarrière dat ik iets breek, een ongeluk zit in een klein hoekje.”
Accenten verleggen in tweede seizoen bij Jumbo-Visma
Bergsma maakte vorige zomer de overstap naar de formatie van Jac Orie terwijl hij tot dan toe altijd onder de vleugels van Jillert Anema trainde. Dat vergde een aardige aanpassing van de ervaren Bergsma. “Het was echt wennen”, geeft hij toe. “Een andere trainingsaanpak, dat was in het begin enorm wennen. Ook in het seizoen was alles nieuw, ik moest vertrouwen krijgen in het programma.”
In de nieuwe omgeving moest Bergsma zichzelf weer uitvinden. “Er waren wat kleine aanpassingen, bepaalde dingen heb ik nodig en daar kan ik nu verder aan bouwen.” Eén van die kleine aanpassingen is het feit dat Bergsma zo nu en dan zijn eigen plan moet trekken in trainingen. “Voor mij is het belangrijk dat ik op z'n tijd mijn eigen ding kan doen, mijn eigen slag moet rijden. Dan ben ik niet steeds bezig met het aanpassen aan de anderen, zo kan ik mijn eigen kracht houden.”
