Een nieuw team betekent voor Jorrit Bergsma vooral aanpassen aan een andere trainingsfilosofie. Waar onder zijn vorige coach Jillert Anema veel werd vastgehouden aan ervaring en intuïtie, baseert de nieuwe baas Jac Orie zijn trainingen op testen. En dat is voor de stayer best wennen.
“Zodra de staf alle cijfers en getallen van de fiets- en sprongtesten bij elkaar gooit, begint het bij mij al snel te duizelen. De wetenschappelijke benadering vind ik interessant, maar ik duik er zelf niet in. Ik laat het vooral op mij afkomen. Het voordeel is dat je snel kan ingrijpen bij verkeerde waardes. Je kunt constant sturen.”
“Bij Jillert gebruikten wij geen wattage- en hartslagmeters. Hij en Arjan Samplonius kijken veel meer hoe iemand schaatst en welke indruk die persoon maakt. Er wordt hier veel meer op de details gelet, er wordt constant geschaafd aan de techniek, zodat je minder kleine foutjes maakt. Daarnaast zijn de trainingsvormen ook verschillend. Bij Zaanlander stond skeeleren centraal in de zomer, terwijl deze ploeg veel de fiets pakt om het duurvermogen op te bouwen. We rijden stevig door, daar moest ik in het begin behoorlijk aan wennen.”
Maar wat zal de overstap Bergsma brengen op het ijs? Olympisch kampioen, vijf wereldtitels en veelvuldig Nederlands kampioen: de jarenlange samenwerking met Anema is een succesformule gebleken. Zowel op de langebaan als de marathon zijn elk jaar de nodige prijzen binnengesleept. Dat de eigenzinnige aanpak van Anema werkte voor de familieman uit Aldeboarn staat vast. De vraag is of de cijfertjesmethode van Orie dezelfde – of misschien wel betere – resultaten oplevert?
“Ik ben heel benieuwd hoe het zich zal vertalen naar het ijs. De testen laten zien dat ik op de goede weg ben. Afgelopen jaren wist ik wat mijn trainingen mij brachten, nu heb ik het over een andere boeg gegooid. Dan moet je eerst maar afwachten hoe het in de wedstrijden eruit gaat komen. Ik heb er vertrouwen in, maar het blijft spannend. Het World Cup Kwalificatietoernooi zal veel vertellen.”
Of de opzienbarend transfer hem een gelukkiger mens heeft gemaakt? “Nee, want mijn geluk wordt niet alleen bepaald door het schaatsen, maar grotendeels door mijn gezin. Het is heel verfrissend om van ploeg te veranderen”, aldus Bergsma. Al had de breuk in dat oh zo stabiele ‘huwelijk’ tussen de twee Friezen van hem niet gehoeven. Bergsma kon op een gegeven moment niet anders dan op het aanbod van Jumbo-Visma ingaan, nadat de contractgesprekken met Zaanlander spaak liepen. Hij voelde zich tekortgedaan, en nóg steeds een beetje, zo blijkt uit zijn beknopte lezing van de gebeurtenissen.
“Aan het einde van de winter liep mijn contract af. Ik wilde graag het gesprek aangaan: hoe gaan we verder? Daar werd heel terughoudend op gereageerd, een beetje vaag. Ik merkte dat ik geen prioriteit meer was bij Zaanlander. Het contract van Irene Schouten was voor de Olympische Spelen al verlengd en na Beijing had de halve ploeg al getekend of een aanbod ontvangen. Ik niet. Dat stak me. De Spelen brachten niet waar ik op had gehoopt, maar ik reed wel één van mijn beste seizoenen. Qua resultaten zat ik prima op mijn plek. Maar voor mijn gevoel moest ik ergens anders kijken.”
“Op een gegeven moment kwam Jumbo-Visma op mijn pad. We hadden een heel fijn gesprek en het team wilde mij graag inlijven. Ik koos voor mijn gevoel en ben op het aanbod ingegaan. Neemt niet weg dat ik een geweldige tijd heb gehad bij Jillert, die ik voor geen goud zou hebben willen missen. Ik wil het niet te veel hebben over de negatieve splitsing, het is goed zo.”
