“Het is een mentaal spelletje”, oordeelt Ruurd Dijkstra, de enige dertiger van de nationale selectie die present is in L’Aquila, over de nooit stoppende speurtocht naar de beste spullen. Soms krijg je bijna de indruk dat wielen belangrijker zijn dan de benen die ze op gang moeten brengen. Nou weet de Fries, een ervaren rot in deze spektakelsport, wel beter; toch laat hij zich bij tijd en wijle graag meesleuren in de ratrace om het materiaal. Hij geeft het toe: zodra hij hoort dat er een fabrikant met nieuwe wielen komt, begint de jacht. Want die zijn schaars.
“Je ziet een topper rijden met wielen die je niet bekend voorkomen en dan begint het denken. Wat voor wielen zijn dat? Die moet ik ook hebben.” In dit geval betreft het een set met een kern van fluorescerend groen, vervaardigd door de Amerikaanse fabrikant Powerslide. In L’Aquila deelde Pascal Briand, speed manager van het merk, afgelopen vrijdag de wielen uit aan geïnteresseerden. Althans, aan degenen die er op tijd bij waren én 240 euro over hadden voor acht van die rollende bandjes. Dijkstra behoorde tot de gelukkigen. Hij legt uit dat het om connecties draait. “Het is steeds een verrassing hoeveel sets er beschikbaar zijn, dus je moet er vroeg bij zijn.”
Hij probeerde zijn aanwinst dezelfde middag uit. De wielen bevielen. En toch stond de rijder van A6.nl in zijn eerste wedstrijd op andere exemplaren (van het merk Mariani). “Ze zijn eerder geproduceerd en daardoor beter uitgehard.” Hij moest even lachen. “Het gaat in je hoofd zitten. Natuurlijk rijd je op het ene setje wielen geen tien seconden sneller in een puntenkoers dan met andere wielen. Stel je voor dat een klasbak als Bart Swings hier verschijnt met slechte wielen, maar toch wint, dan wordt iedereen gek. 'Oh shit', is dan de reactie, 'hij heeft die wielen'. Terwijl men weet dat Swings’ materiaal misschien wel minder kan zijn dan dat ze zelf hebben.”
Dit soort mindgames is niet aan Rémon Kwant (27) besteed. “Ik heb niet getest of zo, want het is in de wielenbranche dit jaar een nog grotere chaos dan in 2021”, weet de kandidaat-notaris uit Heerenveen. “Wielen worden in kleinere hoeveelheden dan voorheen geproduceerd. Het Powerslide-team zat jaren heel ruim in zijn voorraad, maar die jongens trainen nu ook op oude wielen omdat er te weinig is. Ik vertik het om stress te krijgen door het feit dat ik net wel of net niet een set heb dat beter schijnt te zijn. De sets die nu uit de fabriek komen, zijn zachter dan een half jaar geleden omdat ze onvoldoende zijn uitgehard. Het hele seizoen gebruik ik dezelfde wielen, eigenlijk is dat al jaren zo. Er rijden ook kampioenen mee, dus zijn het goede wielen. Dat er andere wielen mogelijk een tiende sneller zijn? ’t Zal wel.”
“Dat ligt heus niet altijd aan de wielen. Wat ik bedoel: misschien zijn er vijf setjes van een soort beschikbaar terwijl er twintig man jacht op maakt. Dan kan ik wel in de stress raken om eraan te komen, maar wat als ik een set krijg voor een heel toernooi zoals het EK, wanneer moet ik ze dan onder mijn schoenen doen? In de voorronde? In de halve of in de finale? Die afweging levert me opnieuw stress op en slurpt energie weg die ik beter ergens anders voor kan gebruiken. Ik geloof ook niet dat een wiel iemand zomaar een seconde harder kan laten rijden.”
Hoewel hij niet in het rijtje past van de ware materiaalfreaks die alle ontwikkelingen op de voet volgen, zal hij wel actie ondernemen zodra er wonderwielen circuleren die drietienden van een seconde verschil maken. “Tja, ik zou gek zijn om er dan niet achteraan te gaan. Als ik een paar wielen wil hebben, lukt me dat meestal ook links- of rechtsom. Het grappige is echter dat er bij navraag naar de ervaringen van rijders je dikwijls genuanceerde reacties opvangt. Zo goed zijn ze dan kennelijk toch niet. En vergis je niet in het aantal factoren dat van invloed kan zijn op de rolsnelheid. Rijd je ’s avonds, ’s middags, op een schone of een vuile piste?”
Waar Kwant van overtuigd is: wielen zullen niet bepalen naar wie de Europese titels gaan deze week.
