De lach op haar gezicht en de rechterduim die omhoog ging, vertelden het verhaal van de vrolijke Friezin uit de ploeg van Jillert Anema al, zonder dat er woorden aan te pas hoefden te komen. Maar niets leuker natuurlijk dan te horen hoe een kleine vuurvlieg die van origine marathonrijdster is, reageert op een voor haar tamelijk unieke uitslag op de langebaan: winst op de drie kilometer, mét een persoonlijk record en het baanrecord. Grappige wapenfeiten, wetend dat de blondine vier jaar terug in hetzelfde toernooi tot 4.26,35 kwam en er elfde mee werd. En in het seizoen daarvoor hapte ze naar adem op een selectiewedstrijd voor het NK Junioren, omdat 3000 meter wel heel ver was voor de sprintster (4.40,28).
"Totaal onverwacht. Nee, hier had ik geen rekening mee gehouden. En dat in Deventer", waren de eerste zinnen die in haar opkwamen. Nog beter, Groenewoud was voor het gemak nergens vanuit gegaan. Ze betitelde zichzelf eerder de afgelopen week nog tot een soort langebaanleerlinge die graag wil ontdekken wat dit specifieke vak precies inhoudt. Dan is het logisch dat je je in dit stadium van zo'n proces nergens op vastpint, en al helemaal niet bezig bent met klasseringen of tijden.
Het wordt ook een stuk leuker, wanneer je na de wedstrijd de uitslagen onder ogen krijgt en constateert dat je bovenaan staat. Marijke Groenewoud, 4.09,51. Dat is ruim twee seconden sneller dan wat ze ooit heeft gereden over de 7,5 ronden. In november 2020 noteerde de klok in Thialf 4.11,58 voor Groenewoud tijdens het NK Allround. "Daarom ben ik ook zo verbaasd dat ik dit hier voor elkaar boks. Nou ja", zo nuanceerde ze haar prestatie wat graag, "ik heb het ook te danken aan mijn tegenstandster Maaike aan wie ik me elk rondje weer goed kon optrekken. Ik heb iemand nodig om het onderste uit de kan te halen. Aan haar heb ik dan ook veel gehad."
Maaike is Maaike Verweij, ploeg- en dus trainingsmaatje van de bliksemflits uit Hallum. Ook zij deed het meer dan goed, want eindigde als tweede en verbeterde en passant het record voor neo-senioren op ijsbaan De Scheg waar de omstandigheden prima waren. "Dat hielp, maar het was vooral Maaike die Marijke heeft aangezwengeld in deze race", oordeelde coach Jillert Anema, kritisch als altijd op zijn pupillen. "We gaan rustig verder, het is het plan dat Marijke geleidelijk aan sterker wordt, zodat ze ook zelf een drie kilometer kan rijden. Met iemand anders in de baan tegen wie ze kan knokken, is het voor haar makkelijker dan tegen de tijd te rijden. Alleen, je treft niet altijd een gelijkwaardige tegenstandster."
Door haar overwinning is Groenewoud startgerechtigd op de drie kilometer tijdens het WCKT. Anema kon niet zeggen of ze daadwerkelijk zal meedoen, aangezien er ook deelnamebewijzen zijn op de 1000 meter, de 1500 meter, de vijf kilometer en de mass start. "Het wordt misschien een wat vol programma, maar dat zien we nog wel", aldus Anema, die ook nog een paar goedkeurende woorden over had voor de jonge Gert Wierda. Die nieuweling voerde de ranking aan na de vijf kilometer, die hem een persoonlijk record opleverde (6.30,45) én het baanrecord in de categorie neo-senioren.
Louis Hollaar (24), dit seizoen een van de nieuwe gezichten aan boord bij Team Reggeborgh, kon tevreden zijn over zijn weekend Deventer. Tijdens de tweede dag van de IJsselcup reed hij de winnende tijd op de 1000 meter: 1.10,85. Zaterdag bleef hij als enige rijder in het veld dicht in de buurt van Thomas Krol die met twee afstandszeges (500 en 1500 meter) zijn vierde IJsselcup bemachtigde. Waar Krol 1.49,06 op de schaatsmijl liet noteren, legde Zuid-Hollander Hollaar beslag op de tweede plaats: 1.49,13.
“Winnen is altijd leuk”, zo begroette hij de winst op de 1000 meter. “Ik hoopte van tevoren dat ik er beide dagen goed bij zou zitten, oftewel dat ik goede races zou rijden, wat me ook is gelukt. Daar ben ik blij mee. Het klinkt misschien raar, maar over de 1500 meter van zaterdag was ik meer tevreden. Ik schaatste voor mijn gevoel beter, de rit liep lekkerder en dat ik zo dicht achter Thomas eindigde, deed me goed. De 1000 meter was iets minder, desondanks was de tijd best goed. Ik mag niet klagen.”
Op weg naar de eerste competitie van 2022-'23 waarin echt iets is te verdienen – het World Cup Kwalificatie Toernooi van 28, 29 en 30 oktober - merkt de 24-jarige schaatser dat hij met de week sterker en daarmee sneller wordt. “In de trainingen loopt het prima, maar over twee weken moet ik op m’n best zijn. Het is mijn doel me te plaatsen voor de wereldbeker, vooral op de 1500 meter. Toch wil ik daar niet te veel aan te denken; ik moet dan tonen waarvoor ik de afgelopen tijd zo hard voor heb gewerkt. Er zijn veel goede rijders in Nederland, zeker op deze afstand, dus het moet allemaal kloppen op die dag, wil je je plaatsen.”
