"Ik was heerlijk een weekendje op Texel met mijn vriendin", zegt de stralende winnaar alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. "We zijn even heen en weer naar Amsterdam om deze marathon te rijden en dan is het geweldig dat het zo afloopt." Het was niet zomaar een marathon die de rijder van de jonge Okay KPMS-ploeg naar zich toetrok. De uitputtingsslag tussen de Amsterdamse sfeerlampen geldt al als kunstijsklassieker, als seizoensopener met veel publiek waar rijders graag winnen. Deze jubilieum-editie werd volledig in stijl verreden, met een strijd die moeiteloos de vergelijking aankan met de heroïsche gevechten van weleer.
Jordy Harink gooide halverwege de koers de knuppel in het spreekwoordelijke hoenderhok. Op een paar speldenprikken na was de wedstrijd nogal afwachtend. Maar vanaf dat moment was het dan ook vuurwerk op het steeds ruwer wordende Amsterdamse ijs. Binnen vijf ronden kwam een groep van negentien man rond, met daarin topfavorieten als Bart Swings (IKO), Bart Hoolwerf (Reggeborgh), Sjoerd den Hertog (Royal A-ware) en Harm Visser (Jumbo-Visma). " Toen wij rond waren ben ik direct weer gegaan en kreeg ik Harm Visser mee", vertelt Sjoerd den Hertog. Nog weer een tien rondjes verder sloot de kopgroep weer bij het vermoeide peloton aan, waardoor een achttal rijders nu twee ronden voorsprong veroverde Als laatste sloot de jonge Daan Gelling van de Royal A-ware formatie aan. Op zijn tandvlees, weet hij nog. "De eerste ronde pakken ging redelijk goed. Toen was ik blij dat we er waren, maar we gingen gelijk door voor een tweede ronde. Daarna heb ik nog best wel lang op een gaatje gehangen achter de groep. Uiteindelijk wist ik in m’n eentje nog die tweede ronde te veroveren."
Op z’n tandvlees, maar op het moment dat de kopgroep de finale inging, beschikte Daan toch nog over voldoende reserves om er als eerste vandoor te gaan. "Maar het was net te ver voor mij en toen ik net werd ingerekend, ging Janissen. Precies op het juiste ogenblik, ik zakte er toen gelijk doorheen." Janissen op zijn beurt had naar eigen zeggen 'ongelofelijk afgezien om de tweede keer rond te komen', maar wist ook dat hij in de finale gebruik kon maken van het krachtenveld tussen het tweetal rijders van Jumbo en de drie mannen van Royal A-ware. "Ik ging met het rondebord op vier en dacht: shit, wat is het nog ver. Ik kon gelukkig wel een constant tempo houden en ik werd fantastisch aangemoedigd", zegt hij met een brede grijns. "Ik hoorde mijn vriendin nog roepen in de bocht en dacht: ik moet gewoon door. Als ze me bijhalen heb ik ook niks meer. Ineens begon het publiek nog harder te juichen. Ik keek achterom en ik zag de achtervolgers rechtop staan. Ik dacht toen: nu is het alles of niks. gaan! Dat laatste rondje was al genieten." De sprint om de tweede plaats werd gewonnen door Bart Hoolwerf, net voor Harm Visser.
"Je moet de credits geven aan de winnaar", zegt Sjoerd den Hertog na afloop sportief. "Daar valt niets op af te dingen." Ook Bart Swings had alle lof voor de onverwachte winnaar. "Ik vind het wel mooi dat Jeroen gewonnen heeft, het is dik verdiend" Op de vraag of een outsider heeft gewonnen, schudt Swings het hoofd. "Een outsider? Nee hoor, hij heeft afgelopen jaar wel podium gereden en dat doet nu weer." Hij is normaal goed in de sprint, maar hij probeert het nu zo. Dat was een hele goeie timing op vier ronden voor het einde. Fantastisch gedaan", besluit de Olympisch kampioen welgemeend. Dat compliment ontving Jeroen vervolgens met een grote glimlach. "Bart is een groot kampioen, het is mooi als hij dat soort dingen zegt."
Uitslagen van de mannen staan hier.
