Afgelopen december was Marijke Groenewoud één van de verrassingen op het Olympisch Kwalificatietoernooi. Niet Jutta Leerdam, Melissa Wijfje of ploeggenote Irene Schouten eindigde bij de felbegeerde top-3 op de 1500 meter, maar de marathonschaatsster Groenewoud. En zo mocht de Hallumse op 23-jarige leeftijd naar de Winterspelen. Daarnaast werd ze aangewezen voor de mass start - waar ze helaas ten val kwam - en de ploegenachtervolging. Op die laatste afstand pakte de onervaren kracht met Irene Schouten, Ireen Wüst en Antoinette de Jong brons. Komende winter wil Groenewoud deze lijn doorzetten.
“Na vorig jaar krijg ik vaak te horen dat ik een langebaanschaatser ben, misschien moet ik er maar aan gaan geloven. Als ik me plaats voor de wereldbeker, mag je mij langebaner noemen, anders niet," vertelt Groenewoud lachend. "We hebben nog maar weinig geschaatst, dus ik ben benieuwd hoe het WCKT (World Cup Kwalificatietoernooi, red.) zal gaan. Mocht ik me niet kwalificeren voor de wereldbeker, kan ik altijd nog terugvallen op de marathons. Eigenlijk is het zo hoe minder marathons ik rijd, hoe beter. Want dat betekent dat ik veel internationaal mag rijden.”
Marijke Groenewoud kende een succesvolle zomer. Ze reed veel marathons en met haar ploeggenoten won ze bijna alle wedstrijden waar ze aan deelnam. De Nederlandse kampioene op de marathon en de puntenkoers genoot van de wedstrijdprikkel. “Voor mij is het een goede training en ik vind het leuk om te doen. Ik word er sterker en harder van.”
“Op het WCKT wil ik me graag plaatsen op de 1500 meter. Ook wil ik me verder ontwikkelen op de drie kilometer. Maar daar ga ik aanstaande zondag pas mee beginnen, dus dat is misschien iets te kort dag voor plaatsing voor de wereldbeker. Dit jaar gebruik ik als leerjaar, omdat het een afstand is die je goed moet weten in te delen. Omdat we veel duurtrainingen doen, past het beter bij me dan de 1000 meter. En de mass start blijft natuurlijk een hoofddoel, dat spelletje vind ik heel leuk. Met Irene vorm ik een sterk team.”
Het gat op de mass start tussen olympisch kampioene Irene Schouten en wereldkampioene Marijke Groenewoud lijkt iets kleiner geworden, zeker omdat Groenewoud zo’n succesvolle zomer kende. “In de trainingen is Irene mij vaak voor op de finish, maar bij een pure sprint in de mass start weet ik niet wie de snelste is. Veel mensen zeggen dat ik niet minder snel ben dan Irene. Als ik nog een stapje zet, zijn we zeker aan elkaar gewaagd.”
Aan het eind van vorig seizoen flirtte Marijke Groenewoud met andere teams, maar in tegenstelling tot haar oud-ploeggenoot Jorrit Bergsma besloot zij Jillert Anema trouw te blijven. “Het is mijn vijfde jaar bij deze ploeg en ik verbeter mij tot nu toe elk jaar. Dat geeft mij vertrouwen en betekent dat ik niet per se een nieuwe prikkel nodig heb. Daarnaast is de sfeer gemoedelijker dan bij andere teams, met weinig haantjes.” En dat past goed bij de nuchtere Friezen uit Hallum.
“Het is lekker om bij het vertrouwde te blijven. Stel dat ik niet goed zou presteren en ik krijg een aanbieding, dan zou het anders zijn geweest. Maar waarom zou ik het nu doen? Het brengt veel risico’s met zich mee. Bovendien vind ik het mooi dat ik hier marathons mag blijven rijden, bij andere ploegen kan dat helemaal niet.”
Last van druk na haar succesvolle winter en zomer kent de 23-jarige schaatsster niet. “Er zal meer van mij verwacht worden, maar daar moet ik boven staan. Ik ben redelijk nuchter, dus denk dat ik daar weinig moeite mee zal hebben.”
Natuurlijk vroegen wij Marijke ook naar haar mening over de nieuwe bondscoach. “Het is een legende van vroeger, dus ik heb veel respect voor hem. Vooral op de ploegenachtervolging denk ik dat je iemand nodig hebt die de leiding pakt. Rintje moet boven de ploegen staan en niet met een paar rijders of coachers overleggen wat hun voorkeuren zijn. Hij moet zeggen: ‘Zo gaan we het doen’. Daarnaast hoop ik dat hij het moeilijke spelletje van de mass start begrijpt. Hij kan goed opschieten met Jillert, ik denk dat Rintje van hem wil en kan leren."
