De dag van Louis Hollaar begon optimaal. Met een goede eindsprint hoefde hij tijdens de halve finale alleen de Zwitser Livio Wenger voor zich te dulden op de mass start. Olympisch kampioen Bart Swings kon de rijder van Reggeborgh niet bijbenen. En dat voor een reserve die pas vrijdag gehoord had dat hij mocht starten - Jorrit Bergsma was niet fit - en tot dit seizoen al vijf jaar geen mass starts gereden had.
“Ik heb wel getwijfeld toen ik twee dagen geleden gevraagd werd, omdat ik niet wilde dat het ten koste zou gaan van mijn 1000 meter. Maar ik wist dat ik prima mass starts kan rijden, dus heb ik de keuze gemaakt om te starten. De eerste ging eigenlijk hartstikke goed, maar dan moet je binnen een uur de 1000 meter rijden.”
Dat bleek een pittige opgave. In een deelnemersveld van twintig rijders werd Hollaar verwezen naar de laatste plaats, ruim twee seconden achter winnaar Jordan Stolz. “Technisch reed ik niet goed en ik miste de power. Dat is wel heel zonde, want nu moet ik in Thialf volgende week in de B-groep starten. Terwijl ik van mening ben dat dat niet mijn niveau is. Maar ik kon die knop vandaag niet omzetten. Het is best wel een inspanning, die mass start. De laatste drie rondjes reden we 25’ers. Dan is het ook wel logisch dat je kracht mist op de 1000 meter. Ik zou niemand deze combinatie aanraden.”
Twee races gehad, nog één te gaan. In de finale van de mass start vormde Hollaar met Bart Hoolwerf een duo. Hollaar mocht het vuile werk opknappen, zodat Hoolwerf in de eindsprint zijn krachten optimaal kon benutten. Helaas kwam het nooit tot een massasprint. De Duitser Felix Rijhnen en de Oostenrijker Gabriel Odor sprongen in de tweede ronde al weg en zagen het peloton pas weer bij na afloop van de wedstrijd. Omdat Rijhnen in het begin van de race het tempo liet bepalen door Odor won hij de mass start.
“Ik had met Bart afgesproken dat ik zou reageren op aanvallen. Helemaal in het begin sprongen de twee al weg. Zij gingen vol door, wat moest ik doen? Ik twijfelde en daardoor hadden ze al snel honderd meter te pakken. Om het gat klein te houden probeerde ik tempo te rijden op kop, in de hoop dat die gasten zouden stilvallen en dat ik geholpen zou worden door andere landen. Maar de rest vond het wel prima. Eigenlijk reden we gelijk al voor de derde plek, heel jammer. Ik denk dat Bart de race had kunnen winnen vandaag, gelukkig pakte hij nog wel eerste plaats in de groepssprint."
Hollaar was gedesillusioneerd na zijn drukke dag en zijn optreden leek ook niet naar meer te smaken. “In het begin van het seizoen had ik mijn prioriteit op de individuele afstanden gezet, maar ik denk dat ik wel goede mass starts kan rijden. Mijn gevoel zegt dat ik bij de 1000 moet blijven. Misschien moet ik er een nachtje over slapen. Nu zit ik nog zo hoog in mijn emoties. Ik moet het allemaal even laten bezinken wat er vandaag gebeurd is. Het was een leerzaam dagje.”
Nummer drie Bart Hoolwerf vertelde bij de NOS dat hij baalde van de drukke dag van Hollaar, maar zijn collega niets kwalijk nam. “Als het in een massasprint was geëindigd, was ik de snelste voor mijn gevoel. Je kan niet verwachten dat Louis na de halve finale en volle bak rijden op de 1000 meter het nog een keer kan doen. Het beste was er bij hem wel af. Ik reken hem weinig aan, maar zo zie je wel dat het belangrijk is dat je twee frisse mannen hebt.”
Irene Schouten en Marijke Groenewoud verslagen op mass start
Op de mass start lijkt het duo Irene Schouten en Marijke Groenewoud garant te staan voor gouden medailles. Met nog één ronde te gaan was het oranje team ook in de beste positie voor de overwinning. Schouten leidde, met Groenewoud in haar kielzog. Alleen brachten de vrouwen met deze tactiek de Ivanie Blondin in een zetel naar de finish. De Canadese sprong op het laatste rechte stuk weg uit de rug van Groenewoud en sprintte zo naar de zege.
Bij de NOS vertelde Schouten het plan: “We hadden besproken dat ik de sprint zou aantrekken. Op 200 meter kwamen we met elkaar in de knoei. Als ik door zou rijden, duwde ik Marijke uit de bocht, dus hield ik in. Volgende keer moeten we dat beter afspreken, want zo moet het niet nog een keer gebeuren.”
Helaas had Blondin, die sinds dit seizoen bij Bart Schouten met de mannen meetraint, nog genoeg in de tank. Volgens de schaatsster van Albert Heijn Zaanlander was het geen verkeerde keuze om op Groenewoud te mikken. “Voor het spelonderdeel is het mooi als niemand weet voor wie we gaan."
Ook bij het inrijden voor de halve finale zat Blondin in de rug van Groenewoud, toen konden ze er beiden nog om lachen...
Schouten probeerde de sprint aan te trekken voor Groenewoud, maar eigenlijk deed ze dat voor Blondin.
Met een uiterste krachtsinspanning probeerde Groenewoud Blondin nog te pakken.
De armen van Ivanie Blondin konden de lucht in nadat ze de oranje tandem had verslagen.
Ook bij het inrijden voor de halve finale zat Blondin in de rug van Groenewoud, toen konden ze er beiden nog om lachen...
Schouten probeerde de sprint aan te trekken voor Groenewoud, maar eigenlijk deed ze dat voor Blondin.
Met een uiterste krachtsinspanning probeerde Groenewoud Blondin nog te pakken.
De armen van Ivanie Blondin konden de lucht in nadat ze de oranje tandem had verslagen.
